Złoczyńcy Wiki
Złoczyńcy Wiki
Advertisement
Skull-32-xxl
Uwaga!
Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
Warning18+
Uwaga!
Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.


Aldrich, Pożeracz Bogów, znany również jako Aldrich, Święty Głębin jest jednym z bossów i antagonistów w grze Dark Souls III. Jest jednym z czterech wskrzeszonych Władców Pogorzelisk przebywających w Lothric, których przeznaczeniem było zjednoczenie Pierwszego Płomienia, aby przedłużyć Epokę Ognia.

Biografia[]

Były święty kleryk zaczął mieć wizje epoki "głębokich mórz", gdzie męty ludzkich dusz spoczęły na najniższych głębinach i stały się głównym komponentem nowego świata. Dzięki tym wizjom, Aldrich był w stanie osiągnąć skondensowaną, zastałą formę mroku potężniejszą od tej ze standardowego człowieczeństwa, którą nazwał głębią. Ostatecznie rozwinął tendencję do kanibalizmu i popadł w nałóg pożerania ludzi, co czynił z przyjemnością.

Wizje i nabyta potęga posłużyły mu za fundamenty, na których założył Katedrę Głębin i czynił aktywne badania nad procesem stagnacji duszy. Klerycy Katedry Głębin chronili Aldricha i zapewniali stały przepływ ofiar, nadzorowany przez arcybiskupów McDonnella i Royce'a.

W tym okresie Aldrich z lubością napawał się cierpieniem swoich ofiar i stworzył nawet specjalnie pierścienie, by dzielić się swoją radością z ich nosicielami.

Chociaż potęga głębin przewyższała czyste człowieczeństwo, to samo tyczyło się jej potencjału do wyrządzenia poważnej krzywdy. Z czasem w głębi rozmnożyły się odrażające formy życia, górujące nad zepsuciem otchłani. Większość wyznawców Aldricha została zatruta lub spaczona, jednak sam Święty Głębin zdołał uniknąć tego losu, nie tracąc zmysłów pomimo rozsmakowania w ludzkim mięsie. Nie był jednak w pełni odporny i pożeranie zarówno mięsa jak i dusz przyczyniło się do rozdęcia go mętami, dopóki nie zapadł się pod własną, skażoną masą. Stał się stworzeniem z przegniłego, robaczywego mięsa, poruszanego mrokiem, wydzielającym mulistą substancję podobną do tej emanującej z istot powiązanych z otchłanią. Nawet wtedy był w stanie zachować jasność umysłu i pochłaniał kolejne składane mu ofiary.

Sugeruje się, że Aldrich pożarł wiele dzieci, a Anri i Horace są jedynymi, którym udało się uciec Pożeraczowi.

Nie jest wiadomym dlaczego zdecydował się rozpalić ogień, jednak niektórzy twierdzą, że został do tego zmuszony, ze względu na swoją siłę, która czyniła go do tego idealnym kandydatem. Pewnym jest tylko to, że został Władcą Pogorzelisk przez potęgę jaką dysponował, a nie szacunek lub godności jakimi się cieszył.

Po tym jak powstał z grobu wraz z innymi Władcami Pogorzelisk, Aldrich doznał wizji nieuniknionego pogrążenia się świata w mroku i odmówił zajęcia swojego miejsca na tronie. Zaczął śnić o Starych Bogach, którzy wspierali proces jednoczenia Pierwszego Płomienia i poprzysiągł ich pożreć. Odbył podróż do Anor Londo wraz z Sulyvahnem, który pojmał Gwyndolina. Jego młodsza siostra, Yorshka została uwięziona ponad jej własnym kościołem przez Sulyvahna, podczas gdy Aldrich przystąpił do konsumpcji Boga Mrocznego Księżyca.

Gdy Aldrich zabrał się za pożeranie ciała Gwyndolina, wkroczył w stan hibernacji, zapadając w głęboki sen. W tym stanie mógł również pochłonąć wspomnienia Gwyndolina, gdyż śnił o młodej, bladej niewieście w ukryciu. Gdy Nierozpalony wkroczył do komnaty w celu uśmiercenia Władcy Pogorzelisk, ten obudził się, by się bronić, wykorzystując ciało i moce Gwyndolina, oraz cuda opracowane ze swoich snów.

Charakterystyka[]

Wygląd[]

W początkowym filmiku, Aldrich zostaje ukazany jako rozrastająca się, mulista masa czarnego, przegniłego mięsa i mętów człowieczeństwa, wypełniona zarówno jego własnymi kośćmi jak i należącymi do tych, których skonsumował.

Podczas konfrontacji z Nierozpalonym, Aldrich przybiera formę wcześniej pożartego Gwyndolina, by podjąć z nim walkę.

Osobowość[]

Aldrich był uważany za "dobrego i właściwego duchownego", co sugeruje, że w pewnym momencie był uczciwym członkiem Kościoła. Później jednak rozwinęły się w nim tendencje kanibalistyczne.

Wydawał się czerpać wielką przyjemność ze swojego kanibalizmu, uznając to wręcz za kult, ponieważ nie tylko czerpał przyjemność z krzyków swoich ofiar, ale także pragnął dzielić się tym obrzydliwym łakomstwem z otaczającymi go ludźmi.

Aldrich był ambitny i manipulacyjny, ponieważ nie tylko zmienił dogmat, który panował w Katedrze Głębin, ale także zabrał się za pożeranie bogów, zaczynając od Gwyndolina.

W przeciwieństwie do innych Władców Pogorzelisk, którzy mieli w dużej mierze dobre intencje, Aldrich jest jedyną postacią, która jest jawnie zepsuta i apatyczna na trudną sytuację innych.

Ciekawostki[]

  • Aldrich wraz ze swoją prawą ręką, Pontyfikem Sulyvahnem, Seathem Scalelessem i Nashandrą jest jedną z najbardziej nikczemnych i złych postaci w serii Souls, która słynie z wielu odcieni szarości.
  • Jego imię „Aldrich” (po japońsku „エ ル ド リ ッ チ”), które czyta się jako „Eldritch” (słowo oznaczające dziwne, złowrogie lub nadprzyrodzone), jest aluzją do zmarłego powieściopisarza science fiction/horroru H.P. Lovecrafta i jego dzieł.
  • Jego imię prawdopodobnie pochodzi również od germańskiego imienia Aldric, utworzonego z elementów „ald” („stary”) i „ric” („władca, władza”). Biorąc pod uwagę jego historię, może być to odniesieniem do świętego Aldryka, biskupa Le Mans z IX wieku.
  • W przeciwieństwie do każdego innego Władcy Pogorzelisk, który był przedstawiany jako antyzłoczyńca, który dobrowolnie rozpalił Pierwszy Płomień, Aldrich jest jedynym naprawdę złym Władcą, a także jedynym, który rozpalił Płomień niechętnie.
  • Możliwe, że został wybrany na Władcę Pogorzelisk nie jako środek ostrożności przeciwko Aldrichowi ani z szacunku, ale dlatego, że wchłonął tak wiele dusz ludzi, których pożarł, co uczyniło go głównym kandydatem do rozpalenia płomienia.
  • Chociaż uważa się, że Era Mroku nastąpiła po Erze Ognia, Aldrich miał wizję „Ery Głębin”. Biorąc pod uwagę, jak potężne są jego wizje, dzięki którym może replikować zaklęcia i broń, prawdopodobnym jest, że Aldrich naprawdę miał w kwestii swojej wizji rację lub przynajmniej był dokładniejszy niż inni.
  • Pomimo tytułu Aldricha w liczbie mnogiej, Gwyndolin jest jedynym Bogiem, który został przez niego pożarty.
  • Ostrze na końcu jego laski to Miecz Gravelorda; doprowadziło to wielu fanów do spekulacji, że mógł on również pożreć Gravelorda Nito. Jednak nie ma innych implikacji fabularnych popierających tego stwierdzenia, ponieważ Nito został zabity przez głównego bohatera w Dark Souls.
  • Sala, w której gracz walczy z Aldrichem, jest tym samym pomieszczeniem, w którym Ornstein Zabójca Smoków i Egzekutor Smough walczyli z Wybranym Nieumarłym w Dark Souls.

Galeria[]

Linki zewnętrzne[]

Advertisement