Uwaga! Ten złoczyńca jest Prawie Czystym Złem. Oznacza to, że ten złoczyńca jest wyjątkowo nikczemną postacią, aczkolwiek z różnych powodów nie jest wystarczająco nikczemny, aby kwalifikować się jako pełnoprawne Czyste Zło. Może się on nie kwalifikować dlatego, że, pomimo popełnionych okrucieństw i złego charakteru, ma pojedynczą, minimalnie pozytywną cechę lub dokonał co najmniej jednego dobrego czynu, ewentualnie, nie spełnia on wystarczających warunków jako Czyste Zło w porównaniu z innymi całkowicie nikczemnymi złoczyńcami w tym samym dziele. Zawsze się to jednak może zmienić, jeśli np. na skutek nowych wydarzeń lub popełnionych nowych czynów w fabule, złoczyńca może zostać uznany za pełnoprawne Czyste Zło.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Alexander.
—Alexander próbujący przemówić Danielowi do rozsądku.
Alexander z Brennenburgu jest głównym antagonistą gry Amnesia: Mroczny Obłęd z 2010 roku oraz wspomnianą postacią w sequelach Amnesia: A Machine for Pigs i Amnesia: Rebirth. Jest istotą niewiadomego pochodzenia, która przybrała postać pruskiego barona w XVI-XIX wieku po wygnaniu z Innego Świata.
Głosu użyczył mu Sam Mowry.
Biografia[]
Alexander był istotą, która przez stulecia udawała pruskiego barona. Alexander był istotą z innego świata, która została zesłana na Ziemię z nieznanych powodów. Został zmuszony do przyjęcia postaci człowieka i zbudował zamek Brennenburg w Prusach. Zbudował Wewnętrzne Sanktuarium pod zamkiem, aby otworzyć portal, którym mógłby wrócić do swojego świata. Alexander zebrał tyle fragmentów Kuli, ile mógł znaleźć, mając nadzieję na otwarcie portalu i powrót do swojej pierwotnej ojczystej planety. Torturował schwytane ofiary, aby wydobyć z nich mistyczne „vitae”, za pomocą których odprawiał mistyczne rytuały, aby osiągnąć ten cel.
Wiele lat później nawiązał kontakt z Agryppą, razem studiując Kulę, lecz Alexander zdradził go i uwięził w nieruchomym ciele. Po latach Alexander skontaktował się z Danielem (głównym bohaterem gry), który odzyskał Kulę z Algierii i wrócił z nią do Anglii. Zmanipulował Daniela, aby pomógł mu w jego przerażających eksperymentach, obiecując mu w zamian ochronę przed Cieniem. Alexander zmanipulował Daniela, aby porywał ludzi i więził ich w Wewnętrznym Sanktuarium do realizacji jego brutalnych rytuałów. Jednak gdy tylko praca Daniela została zakończona, Alexander zamknął się w swoim Wewnętrznym Sanktuarium i porzucił swego pionka, który wypił napój amnezyjny i poprzysiągł zabić Alexandra za jego grzechy.
Alexander zaczął kończyć pracę nad portalem i wysłał swoich potwornych sługusów, Zbieraczy, aby zabili Daniela, by uniemożliwić mu ingerowanie w jego plany, a oni wędrowali po zamku w poszukiwaniu go. Zbieracze w końcu schwytali Daniela zmierzającego do Wewnętrznego Sanktuarium i uwięzili go, po czym Aleksander drwił z niego w myślach, że Daniel obwiniał go za zbrodnie, które sam Daniel popełnił w jego imieniu i że nigdy nie spłaciłby swoich grzechów. Daniel jednak uciekł z więzienia i dostał się do Wewnętrznego Sanktuarium, gdy Aleksander przygotowywał się do aktywacji portalu.
Osobowość[]
Przez całą grę Alexander prezentuje się jako osoba spokojna, inteligentna, łagodnie mówiąca i elokwentna. Jednak w miarę trwania gry, w połączeniu z tym, że wiele faktów można odkryć za pomocą artefaktów i notatek, samolubna i zła strona Alexandra staje się coraz bardziej widoczna.
Najbardziej uderzającymi faktami są manipulacje jego byłym przyjacielem Danielem i przerażające tortury, którym poddawał swoich więźniów. Przed wydarzeniami z gry Alexander awansował w szeregach i bardzo dobrze je utrzymywał, lecz obawiał się, że wkrótce zostanie uznany za wyrzutka.
Alexander usprawiedliwiał torturowanie innych ludzi, stwierdzając, że gorzej jest być nietkniętym, lecz uwięzionym w innym świecie, niż być torturowanym we własnym świecie. Alexander jest mistrzem manipulacji, co widać nie tylko po tym, jak zmanipulował Daniela, ale także innych. Chociaż jego manipulacja Danielem jest najbardziej widocznym czynnikiem w grze, odgrywając bardzo dużą rolę w fabule. W jakiś sposób zmanipulował także innego byłego sojusznika, Heinricha Corneliusa Agryppę, aby stał się ostatecznie cieniem swego dawnego ja. Innymi słowy, dusza Agryppy została umieszczona w metalowym urządzeniu, podczas gdy jego rzeczywiste ciało zostawiono, by uschło.
Wydaje się również, że Alexander ma wypaczony pogląd na to, co jest dobre, a co złe, ponieważ zawsze znajduje sposób na usprawiedliwienie własnych działań, bez względu na to, jak niewymownie przerażające one są. Kiedy odkrył, że Daniel jest naznaczony Cieniem, zaczął odrzucać Daniela na bok, jednocześnie nadal chcąc, aby Daniel poświęcił się, by Alexander mógł użyć mocy Kuli i stworzyć portal do swego ojczystego wymiaru.
Kiedy Daniel w końcu skonfrontował się osobiście z Alexandrem pod koniec gry, ten stwierdził: „Dobro i zło. Jakże pocieszające, lecz mało przydatne koncepcje”. Oświadczenie to dodatkowo potwierdza jego moralną dwuznaczność.
Los[]
Los Aleksandra zależy od poczynań gracza. Istnieją cztery możliwe zakończenia gry:
Zemsta: Gdy Daniel dotrze do Wewnętrznego Sanktuarium, przewraca pylony potrzebne Alexandrowi do zakończenia rytuału, w ten sposób nagle go kończąc. Cień pojawia się w pokoju i zabija Alexandra, oszczędzając Daniela, gdy Cień się uspokaja, ponieważ Alexander nie mógł nadużyć mocy Kuli.
Współczucie: Daniel musi przygotować ratujący życie tonik dla Agryppy. Jeśli Daniel nakarmi Agryppę tonikiem i usunie mu głowę, Daniel musi włożyć ją do portalu, który Aleksander próbował otworzyć. To zakłóca rytuał Alexandra, a Cień wchodzi do pokoju i zabija zarówno jego, jak i Daniela, ponieważ Cień wciąż jest zły na tego drugiego za pozwolenie Alexandrowi na nadużycie mocy Kuli. Jednak Daniel słyszy głos Agryppy w ciemności, mówiący, że „wszystko będzie dobrze”.
Złe zakończenie: Daniel wkracza do Wewnętrznego Sanktuarium, ale nie robi absolutnie nic, by powstrzymać rytuał Alexandra. Kiedy Alexander używa mocy Kuli, aby uciec do swojego wymiaru, Cień ze złością wkracza do środka, aby ukarać Daniela za pozwolenie Alexandrowi na nadużycie mocy Kuli. Zanim Cień pochłonie Daniela, drwi z niego głosami tych, których torturował. Wkrótce potem Daniel słyszy bezcielesny głos Alexandra, który dziękuje mu za jego „ofiarę” i że Daniel „będzie czczony po wieki”.
Więzienie: To zakończenie ma miejsce tylko wtedy, gdy Daniel zostaje schwytany i wtrącony do wspomnianego więzienia. Podobnie jak we wcześniej wspomnianym złym zakończeniu, Daniel musi pozostać w więziennej celi do czasu, aż pochłonie go Cień. Po śmierci Daniela Alexander dziękuje Danielowi w taki sam sposób, jak w poprzednim zakończeniu.