Uwaga! Ten złoczyńca jest Niekonsekwentnie Okrutny. Oznacza to, że jest on nikczemną postacią, która dopuściła się okropnych czynów i spełnia Nikczemne Standardy historii, w której się znajduje, jednak jej postępowanie jest zbyt niekonsekwentne, aby kwalifikować się jako Czyste Zło czy nawet Prawie Czyste Zło. Taka postać musi dopuścić się co najmniej jednej naprawdę poważnej i wyróżniającej ją zbrodni w fabule, ale jednocześnie musi mieć co najmniej kilka odkupieńczych cech (nawet nawrócenie), aby się zaliczać do tego miana.
|
 |
Uwaga! Ta strona zawiera główne spoilery. Jeśli nie chcesz znać ważnych informacji na temat fabuły/elementów związanych z postacią, nie powinieneś czytać tego artykułu poza tym ostrzeżeniem: Nie ponosimy odpowiedzialności za żadne negatywne skutki, jakie te fakty mogą mieć na użytkownika chcącego jednak przeczytać ten artykuł.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Askeladd do Thorfinna.
—Askeladd.
—Ostatnie słowa Askeladda.
Lucius Artorius Castus, lepiej znany jako Askeladd, jest głównym antagonistą arcu War w mandze i anime Vinland Saga. Był walijsko-duńskim wikingiem, który dowodził grupą najemników, za którą główny bohater, Thorfinn podążał przez ponad dekadę.
Askeladd twierdził, że jest potomkiem legendarnego wojownika Luciusa Artoriusa Castusa ze strony matki. Ta ostatnia ubóstwiała historię Artoriusa i nazwała swojego syna jego imieniem. Przydomek „Askeladd” pochodzi od „Popielny Chłopiec”, ponieważ jako dziecko był nieustannie pokryty popiołem na skutek różnych prac, głównie związanych z piecem.
Otrzymał zlecenie od Flokiego, by zabić Thorsa, a potem przez ponad dekadę podążał za nim mściwy Thorfinn, który chciał zabić mordercę swojego ojca z honorem i niechętnie wykonywał prace dla bandy Askeladda, aby zasłużyć sobie na pojedynek z nim. Po tym, jak większość jego bandy została zabita przez Thorkella, Askeladd zobowiązał się do służby wobec Kanuta, aby osiągnąć swój tajemny cel, jakim była ochrona Walii przed inwazjami wikingów.
W japońskiej wersji językowej głosu użyczył mu Naoya Uchida, który grał także Madarę Uchiha w serii Naruto, a w wersji angielskiej David Wald.
Charakterystyka[]
Wygląd[]
Jako dziecko, Askeladd miał sięgające do podbródka, falujące jasnoblond włosy, rozdzielone na środku i luźno opadnięte. Jego oczy były jasnoniebieskie. Jego brwi już wtedy były dość grube, sterczące w górę na zewnętrznych krawędziach. Zawsze był otynkowany czarno-białymi pozostałościami z różnych prac, zyskując przydomek „Popielnego Chłopca”. Askeladd miał na sobie spodnie i tunikę z krótkimi rękawami, przepasaną koszulą, także z długimi rękawami i kawałkiem materiału. Ponieważ był bardzo biedny, jego ubranie było postrzępione i brudne, a on sam nie nosił obuwia. Po przyjęciu przez ojca w wieku 11 lat, Askeladd był zauważalnie czystszy i nosił ładniejsze ubrania. Jego wygląd pozostał podobny, kiedy przybył do wybrzeży Walii w wieku czternastu lat, chociaż jego włosy były krótsze i mniej wyraźnie rozdzielone.
Askeladda, który miał około 20 lat, można zobaczyć w bardzo krótkiej retrospekcji, prawdopodobnie z bitwy pod Maldon w 991 roku. Wygląda prawie tak samo, jak jego dorosła wersja, łącznie z ubraniem, chociaż jego kozia bródka jest bez wąsów. Dorosły Askeladd po raz pierwszy pojawia się podczas obecnych wydarzeń w fabule, mając około 30 lat. Jako dorosły Askeladd jest średniej wielkości wojownikiem, mającym 170 cm wzrostu i ważącym 65 kg. Jest umięśniony, ale szczupły, czego można się spodziewać po człowieku poruszającym się tak szybko jak on, chociaż jego postura przeczy jego niesamowitej sile. Jego oczy są jasnoniebieskie, a włosy pozostają jasne, co świadczy o jego walijsko-duńskim dziedzictwie. Włosy ma krótkie i zaczesane do tyłu. Jego brwi są tak samo grube i migoczą ku górze na zewnętrznych krawędziach, a zarost ułożony ma w małą, starannie wypielęgnowaną kozią bródkę.
Inne cechy Askeladda to ciężkie powieki (które sprawiają, że jego niewzruszony wyraz twarzy jest szczególnie widoczny), wydatne kości policzkowe, zapadnięte policzki, orli nos i zmarszczone brwi. Często jest pokazywany ze zmarszczonym czołem, unoszącym jedną brew i/lub z chytrym uśmieszkiem, często pokazując zęby. Dorosły Askeladd jest zwykle przedstawiany w tym samym stroju: lekka przeszywanica z kapturem i detalami na frędzlach u rękawów, przepasana paskiem na ciemnej koszuli z długimi rękawami wiązanymi na nadgarstkach, ciemne spodnie i ciemne buty sięgające tuż poniżej kolan. Zwykle nosi imponujący ciemny napierśnik, kojarzący się z rzymską tradycją, a także pochwę i miecz na lewym biodrze. Od czasu do czasu nosi ciemną pelerynę i rękawiczki, a w chłodniejsze dni grubszą długą pelerynę.
Osobowość[]
Askeladd to chytry, manipulujący, przebiegły i charyzmatyczny człowiek. Będąc doskonałym szermierzem, mało kto jest w stanie mu dorównać w walce. Jego największą siłą jest jednak wysoka inteligencja, strategiczne myślenie i przystosowywanie się do każdej, nawet najgorszej sytuacji; umiejętność potęgowana przez jego talent do odczytywania kto jaką jest osobą, zwyczajnie patrząc jej prosto w twarz. Jest szybki w działaniu i chwyta to, czego chce, będąc przy tym nieskorym do gniewu. Jako kapitan, jego banda postrzega go jako odważną osobę z wiecznym fartem, godną swojego przywództwa.
Askeladd opiekował się matką od najmłodszych lat, żyjąc w nędzy i bardzo ciężko pracując bez żadnych skarg. Bycie świadkiem tego, jak jego matka i jej lud (Walijczycy) byli źle traktowani przez Norsów i Anglików, doprowadziło Askeladda do pogardy dla jego skandynawskiego dziedzictwa i przyjęcia rzymsko-celtyckiego dziedzictwa jego matki. Dorastał, gdy jego matka opowiadała mu o ich przodku Artoriusie i o tym, jak wielki bohater pewnego dnia powróci, by ocalić ich lud z trudnej sytuacji. Było to przekonanie, którego tęsknie trzymał się w wieku dorosłym (chociaż później zdecydował, że każdy może zagrać tę rolę i w tej kwestii największe nadzieje pokładał w Kanucie).
Od najmłodszych lat Askeladd wykazał umiejętność planowania z wyprzedzeniem, przekonującego odgrywania roli i cierpliwego czekania na okazję do uderzenia. Jest ekspertem w utrzymywaniu fasady, zazwyczaj zachowuje się arogancko i sprawia wrażenie po prostu znudzonego, rozbawionego, niewzruszonego lub zabawionego tym, co dzieje się wokół niego. To często pozwala mu obniżyć czujność wroga, dając mu tym samym możliwość ukształtowania sytuacji na swoją korzyść i odniesienia zwycięstwa.
Jako wiking, Askeladd wydaje się wysoko cenić wynagrodzenie i bogactwa, czy to dla samego faktu wynagrodzenia, dla rozrywki, czy też jako środek do osiągnięciu celu. Nie cofa się przed używaniem podstępnych metod, aby osiągnąć swoje cele, nawet jeśli obejmuje to złamanie Przysięgi Wojownika. Bez wahania stosuje przemoc i morderstwa, jeśli jest to korzystne dla niego i jego planów. Często ma zimne serce: nie przejmuje się widokiem swoich ludzi umierających w bitwie (lub koniecznością zabicia ich osobiście po tym, jak zwrócą się przeciwko niemu). Oprócz tego wydał zimny rozkaz wymordowania całej wsi pełnej bezbronnych ludzi, odmówił ostatniej prośby umierającego człowieka po zaplanowaniu jego zabójstwa i pozornie nie przejmował się potencjalną śmiercią Thorfinna.
Askeladd jednak wydaje się mieć również swoją mniej mroczną stronę. Pomścił osobę, którą uważał za częściowo odpowiedzialną za nieszczęście swojej matki i opiekował się nią aż do jej śmierci, łatwo wpadając w gniew przez drwiny z jej stanowiska nawet dziesiątki lat później. Troszczył się o dobro mieszkańców Walii, planując chronić ich zarówno przed Norsami, jak i Anglikami. W przeciwieństwie do reszty jego bandy wikingów, wydaje się, że nie rozkoszuje się przemocą dla samej przemocy poza bitwami i pojedynkami, ani nie szuka typowych przyjemności związanych ze stylem życia wikingów - nigdy nie jest pokazywany jako pijany, walczący bez celu, lub jako kobieciarz. Pozwolił Atliemu odejść, przekazując mu cenną życiową radę i złotą bransoletę, mimo że on i jego brat Torgrim zwrócili się przeciwko niemu wcześniej, i dał umierającemu Bjornowi śmierć godną wojownika, wyzywając go na pojedynek. Kiedy Bjorn powiedział Askeladdowi, że chciał tylko być jego przyjacielem, ten szczerze wyznał, że naprawdę był jego jedynym przyjacielem, zanim umarł. Po tym, jak został zmuszony do zabicia króla Sweyna, aby ocalić zarówno Kanuta, jak i Walię, walczący Askeladd krzyczał na Thorfinna, aby trzymał się z dala. Była to chwila nieuwagi, która kosztowała go życie. Jego ostatnie słowa skierowane do Thorfinna były mądrą radą, a nie drwinami. Powiedział mu, żeby odpuścił sobie wreszcie zemstę za dawne krzywdy i poszedł dalej, a jego faktyczną bitwą jest bycie prawdziwym wojownikiem i zajście dalej niż jego ojciec, Thors.
Ciekawostki[]
- Imię Askeladd pochodzi od norweskiej postaci z bajki Askeladden. Askeladden pojawia się w wielu opowieściach i jest najmłodszym synem, od którego nikt niczego nie oczekuje, ale ostatecznie to on odnosi sukces. Zwykle nie dzięki brutalnej sile, ale dzięki sprytowi, odrobinie szczęścia lub innej sztuczce.