Uwaga! Ten złoczyńca jest Prawie Czystym Złem. Oznacza to, że ten złoczyńca jest wyjątkowo nikczemną postacią, aczkolwiek z różnych powodów nie jest wystarczająco nikczemny, aby kwalifikować się jako pełnoprawne Czyste Zło. Może się on nie kwalifikować dlatego, że, pomimo popełnionych okrucieństw i złego charakteru, ma pojedynczą, minimalnie pozytywną cechę lub dokonał co najmniej jednego dobrego czynu, ewentualnie, nie spełnia on wystarczających warunków jako Czyste Zło w porównaniu z innymi całkowicie nikczemnymi złoczyńcami w tym samym dziele. Zawsze się to jednak może zmienić, jeśli np. na skutek nowych wydarzeń lub popełnionych nowych czynów w fabule, złoczyńca może zostać uznany za pełnoprawne Czyste Zło.
|
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
Edward Sallow, lepiej znany jako Cezar, jest jednym z dwóch głównych antagonistów (obok Pana House'a) gry wideo Fallout: New Vegas z 2010 roku. Był obywatel Nowej Republiki Kalifornii, jest charyzmatycznym, ale bezwzględnym i okrutnym przywódcą (i założycielem) swojego legionu. Jego ostatecznym celem jest podbój powojennych Stanów Zjednoczonych i przekształcenie ich w dyktaturę wojskową podobną do starożytnego Rzymu.
Głosu użyczył mu John Doman, który grał również Dona Morello w Mafia: Miasto zaginionego nieba, Kierowcę w Rzece tajemnic, Paula Finnegana w Snajperze 3, Rodriga Borgię w Borgia, Carmine'a Falcone w Gotham, Jonaha Vogelbauma w The Boys i Roberta Silasa w Prawo i porządek: Zorganizowana przestępczość.
Biografia[]
Człowiek, który miał zostać Cezarem, okrutnym i bezwzględnym przywódcą Legionu Cezara, urodził się jako Edward Sallow w roku 2226 jako obywatel NCR (The New California Republic). On i jego rodzina mieszkali w Boneyard, kolektywie osiedli zbudowanych na pozostałościach Los Angeles i nazwanych tak od zniszczonych wieżowców, zredukowanych do metalowego „szkieletu” i licznych szkieletów zmarłych, które zaśmiecały miasto po Wielkiej Wojnie, która spustoszyła większość świata Fallout.
W wieku dwóch lat najeźdźcy przybyli i zaatakowali osadę Sallowa. Sallow i jego matka zdołali uciec, ale jego ojciec został zamordowany przez dzikich najeźdźców. Ostatecznie znaleźli schronienie u Wyznawców Apokalipsy (frakcji humanitarystów, którzy opiekują się mieszkańcami pustkowia, a także dbają o to, aby koszmary Wielkiej Wojny nigdy się nie powtórzyły). Wyznawcy zapewnili Edwardowi bezpłatną edukację, a on ostatecznie został skrybą, specjalizującym się w antropologii i lingwistyce.
Pomimo wysokiej inteligencji i charyzmy, sukcesy Sallowa w dążeniach naukowych były proporcjonalne do jego zainteresowania danym tematem, a wobec rówieśników był narcystyczny i kapryśny. Ostatecznie poczuł, że nie pasuje do Wyznawców i, patrząc wstecz, uważał ich i ich cele oświecenia za słabe i naiwne.
W roku 2246, w wieku dwudziestu lat, Sallow został zwerbowany do wyprawy na wschód, aby studiować dialekty plemienne. Grupa obejmowała Billa Calhouna, współwyznawcę i kilku innych. Mieli spotkać się z Joshuą Grahamem, mormonem misjonarzem i specjalistą od plemion z New Canaan, i dziewięcioma innymi osobami, które miały dołączyć do nich w ich wyprawie. Po kilku dniach podróży w końcu dotarli do celu w regionie dawniej znanym jako Arizona.
Kiedy przybyli, Sallow był zniesmaczony prymitywnymi warunkami plemienia i uważał ich za dzikich i gorszych. Będąc tam, odkrył zbiór książek o Imperium Rzymskim. Chociaż znał już podstawowe fakty na temat historii starożytnej, książki te dały mu pełniejszy pogląd na ten temat. Po przeczytaniu Historii upadku Cesarstwa Rzymskiego, a następnie własnych Commentarii Juliusza Cezara, a także osobistych relacji z jego podbojów militarnych, Sallow zafascynował się chwałą Rzymian, zwłaszcza Cezara, i ostatecznie chciał stać się kimś takim jak on; potężnym wodzem, który zostanie głową potężnego imperium.
Wzrost do potęgi[]
Pewnego razu w roku 2247 Sallow, Graham, Calhoun i inni zostali schwytani przez plemię Czarnych Stóp. Podczas gdy Sallow uważał, że plemię zrobiło to dla okupu, Graham później przypisał zmianę w relacjach plemienia z partią błędnemu tłumaczeniu. W tym czasie Czarne Stopy toczyły brutalną wojnę z kilkoma innymi plemionami, która mocno ich uderzyła i zmniejszyła ich liczebność. Wiedząc, że są na skraju porażki (i nie chcąc zginąć razem z nimi), Sallow postanowił wykorzystać swoją wiedzę wojenną, aby nauczyć Czarne Stopy, jak wygrać wojnę (ku wielkiemu rozczarowaniu swoich towarzyszy). Nauczył ich, jak czyścić i konserwować broń, operować taktyką małych oddziałów, wytwarzać materiały wybuchowe i uderzać najpierw w najsłabszych wrogów; divide et impera (dziel i rządź). Plemię było tak pod wrażeniem jego wiedzy taktycznej, że uczyniło go swoim przywódcą, a Sallow przyjął imię swojego idola: Cezar.
Wykorzystując swoją nową pozycję przywódcy Czarnych Stóp, Cezar zaczął budować podwaliny swojego imperium. Wprowadził do plemienia koncepcję wojny totalnej i zaczął przewodzić mu przeciwko innym plemionom. Najpierw pokonali swoich najsłabszych wrogów i zniewolili tych, którzy byli wystarczająco sprawni fizycznie, aby wykonywać pracę niewolniczą. Wszyscy pozostali, w tym kobiety i dzieci, zostali bezlitośnie wymordowani, a ich ciała ułożono wysoko na sobie.
Kiedy Cezar otoczył kolejnego wroga plemienia Czarnych Stóp, odmówili poddania się, więc Cezar przyprowadził wysłannika plemienia, aby pokazał mu, co stało się z pierwszym plemieniem. Nie chcąc cierpieć tego samego losu, plemię natychmiast zgodziło się poddać. Po tym wydarzeniu Cezar zdał sobie sprawę, że musi pozbyć się każdego innego plemienia, które mu się sprzeciwiało, i przekształcić je wszystkie w swoją jedną kulturę, którą później utworzył jako swój własny Legion.
Po tym, jak jego plemię rozrosło się do dużych rozmiarów, Cezar przekształcił plemię Czarnych Stóp w Legion, który skupił się na imperium rzymskim pod każdym względem, w tym na strojach, broni, jedzeniu, używaniu leczniczego proszku zamiast stimpaków i niewolnictwie. Cezar wybrał to jako swój szablon ze względu na biegłość czasów rzymskich w integrowaniu kultur, które sprawiały, że ludzie dostosowywali się do wyzwań postapokaliptycznej pustyni Nevady i szczycili się tym, że są nacjonalistami, totalitarystami, imperialistami i rządzą jako hegemoniczny przywódca, który skupiał się na tworzeniu stabilnej cywilizacji jako długoterminowym celu kultu.