Uwaga! Ten złoczyńca jest Prawie Czystym Złem. Oznacza to, że ten złoczyńca jest wyjątkowo nikczemną postacią, aczkolwiek z różnych powodów nie jest wystarczająco nikczemny, aby kwalifikować się jako pełnoprawne Czyste Zło. Może się on nie kwalifikować dlatego, że, pomimo popełnionych okrucieństw i złego charakteru, ma pojedynczą, minimalnie pozytywną cechę lub dokonał co najmniej jednego dobrego czynu, ewentualnie, nie spełnia on wystarczających warunków jako Czyste Zło w porównaniu z innymi całkowicie nikczemnymi złoczyńcami w tym samym dziele. Zawsze się to jednak może zmienić, jeśli np. na skutek nowych wydarzeń lub popełnionych nowych czynów w fabule, złoczyńca może zostać uznany za pełnoprawne Czyste Zło.
|
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
— R.J. MacReady
—Kate Lloyd
Coś jest tytułowym głównym antagonistą powieści Johna W. Campbella z 1938 roku Who Goes There? i jego adaptacji filmowych: filmu Istota z innego świata z 1951 roku, filmu Coś z 1982 roku i jego prequelu z 2011 roku o tej samej nazwie.
Początkowo pojawiając się jako pojedyncza obca istota, każda komórka w ciele Coś jest autonomiczna i niezależna, zdolna do tworzenia większej liczby wspomnianych potworów poprzez asymilację, pasożytnictwo i infekcje. Ponadto każdy kolejny potwór wygląda radykalnie inaczej i żaden z nich nie ma określonego kształtu, który można nazwać „prawdziwą formą”. Ostatecznie, prawdziwe ciało i forma Czegoś jest tajemnicą, ponieważ najbardziej jawi się jako osoba, w którą się podszywa.
Charakterystyka[]
Wygląd[]
Coś może przyjąć różny wygląd. Potrafi wykształcić części ciał swoich poprzednich form, takie jak: macki, owadopodobne kończyny, oczy, paszcze, szpony, a nawet twarze, ostatecznie zmieniając swoją strukturę komórkową tak, aby przybrać pożądany kształt. Prawdziwa forma filmowej wersji istoty nie jest znana i nie wiadomo czy w ogóle ją ma, natomiast w powieści Who Goes There? (na podstawie której powstał film z 1982 oraz pierwsza adaptacja filmowa - Istota z innego świata z 1951) jest to niebieski obcy z trzema czerwonymi oczami.
Najbardziej przerażającym aspektem tej istoty są jej komórki. Każda funkcjonuje jako osobna forma życia, która może uniezależnić się od głównego ciała, gdy zostanie odcięta siłą lub oddzielona, aby ułatwić asymilację i przetrwanie. Z tego powodu konieczne jest zniszczenie obcego na poziomie komórkowym, przy czym najskuteczniejszą metodą jest spalanie.
Dodatkowo, jedna mała komórka może zawierać niezliczoną ilość materiału genetycznego (jak i wspomnień) wszystkich zasymilowanych wcześniej form życia, co pozwala na wytwarzanie części ciał tych stworzeń do woli.
Osobowość[]
Istotę tą cechuje instynkt samozachowawczy i wysoka inteligencja. Może nawet zaatakować inne formy, w celu uniknięcia uwagi i podejrzeń. Kiedy obcy zostanie sam ze swoim celem, zacznie go atakować poprzez (przeważnie) wykształcenie macek, które chwytają ofiarę i zaczynają ją asymilować (inaczej infekować swoimi komórkami). W niektórych przypadkach, po zdemaskowaniu lub dużej szansie na zdemaskowanie, Coś czasami rozkawałkuje się na kilka stworzeń, jak w przypadku Edvard-Thing, które podzieliło się na trzy odrębne formy: jedna z jego dłoni szybko odłączyła się i ożywiła, zanim zaatakowała Jonasa, inna ręka uciekła po odłączeniu w celu potencjalnej asymilacji w bezpieczniejszym miejscu, a główne ciało kosmity zabiło Dereka i z powodzeniem zasymilowało Adama Fincha, w wyniku czego powstała forma o nazwie "Split Face". Zostało to również dokonane, choć mniej skutecznie, przez Norris-Thing.
Inteligencja Cosia zależy od wielkości jego manifestacji: mniejsze formy są dość głupie, tępe i lekkomyślne, podczas gdy większe (zwłaszcza te, które naśladują człowieka) są dość przebiegłe, manipuluatywne i niesamowicie wyrachowane. Dla przykładu, zmutowana głowa Norrisa głupio dała się zauważyć MacReady'emu i innym ludziom, gdy uciekała od nich, po czym została spalona. Ponieważ Coś potrafi zdobyć wspomnienia i wiedzę tych, których wcześniej zasymilowało, może wykorzystać wspomnienia i wiedzę na swoją korzyść, chociaż tylko większe manifestacje obcego są do tego zdolne: zasymilowany Sander był zdolny do przejęcia kontroli nad UFO, które sprowadziło kosmitę na Ziemię, podczas gdy zainfekowany Blair zbudował prowizoryczny statek kosmiczny i był świadomy tego, jak działa dynamit – podczas zasadzki na MacReady'ego stwór pozbył się detonatora, zanim ujawnił się, by stawić mu czoła.
Historia[]
Odkrycie (Film z 2011)[]
Coś rozbiło się na Antarktydzie w UFO 100 000 lat temu. Po opuszczeniu statku kosmicznego zamarzło z powodu mroźnego klimatu. Zostało odnalezione przez naukowców z norweskiej stacji badawczej znanej jako "Thule Station" podczas zimy roku 1982.
Po tym jak stworzenie zostało przetransportowane z powrotem do bazy w bloku lodu, dr. Sander Halvorson nakazał pobranie próbki tkanki istoty, pomimo sprzeciwu paleontolog Kate Lloyd. Później, gdy wszyscy świętowali, jeden z dwóch pilotów helikoptera Derek Jameson widzi na własne oczy jak stwór wyskakuje z bloku lodu. Zespół podzielił się na grupy aby odnaleźć obcego. Olav i Henrik znaleźli go chowającego się pod jedną z budowli. Coś złapało Henrika i wciągnął go do swojego ciała. Pozostali zbiegają się na miejsce i podpalają stworzenie. W tym czasie jedyny pies na stacji zostaje znaleziony martwy wewnątrz psiarni wraz z ogromną dziurą wyrwaną w drucianej siatce.
Podczas sekcji zwłok Kate i Adam odkryli, że komórki Cosia wydawały się wchłaniać i naśladować komórki Henrika. W międzyczasie Derek, drugi pilot Sam Carter, Griggs i Olav przygotowywali się do opuszczenia bazy jedynym helikopterem, aby sprowadzić pomoc. Gdy już byli gotowi do startu, Kate odkryła zakrwawione metalowe plomby i dużą ilość krwi pod prysznicem. Wybiegła na zewnątrz, by zatrzymać odlatujący helikopter, bojąc się, że Coś mogło w nim być. Kiedy Carter zdecydował się wylądować, Griggs zaczął się przeistaczać i zabił Olava, przez co helikopter wymknął się spod kontroli i rozbił się w górach, prawdopodobnie zabijając wszystkich na pokładzie.
W pokoju wypoczynkowym Kate wyjaśniła reszcie załogi swoją teorię na temat natury stworzenia: jest w stanie doskonale imitować każdą formę życia i już mogło tego uczynić komukolwiek w obozie, lecz nie może imitować materiału nieorganicznego, takiego jak metal, dlatego wypluwa plomby. Większość członków zespołu albo jej nie wierzyła, albo oskarżyła ją o zwrócenie ich przeciwko sobie z paranoi. Po tym, jak wszyscy wyszli z pomieszczenia, Juliette powiedziała Kate, że jej wierzy, i że widziała Colina wychodzącego z prysznica trzymając ręcznik. Powiedziała jej też, że wie, gdzie trzymają kluczyki do pojazdów śnieżnych oraz że mogą je zabrać, aby nikt inny nie opuścił stacji. Gdy jednak oboje poszły je znaleźć, Juliette przeistoczyła się i próbowała zabić Kate. Ona uciekła, przebiegając obok Karla, który został zabity przez Juliette-Thing. Lars przybył z miotaczem ognia i spalił Cosia, która był w trakcie asymilowania Karla.
Kiedy spalili szczątki na zewnątrz, Carter i Derek wrócili, obaj zmarznięci i ledwo żywi. Podczas gdy niektórzy członkowie zespołu wierzyli, że to imitacje i powinni zostać spaleni, Kate przekonała ich, aby po prostu ich zamknęli, dopóki nie będzie można przygotować testu. Adam i Sander byli w laboratorium, przygotowując potencjalny test, ale kiedy obaj wyszli na krótką chwilę, w laboratorium wybuchł pożar na wskutek sabotażu. Napięcie sięgało zenitu, gdy Norwegowie i Amerykanie oskarżali siebie nawzajem, ale Kate zaproponowała inny, znacznie prostszy test, aby odróżnić tych, którzy mogą być obcym, od tych, którzy zdecydowanie nie są. Użyła latarki, aby sprawdzić zęby wszystkich pozostałych członków zespołu, żeby zobaczyć, kto ma widoczne plomby, a kto nie. W tym teście wyróżniono Adama, Sandera, dowódcę stacji Edvarda i Colina jako możliwe imitacje. Peder wysłał Larsa i Jonasa, aby sprowadzili Cartera i Dereka, ale wykopali oni tunel pod podłogą szopy i dostali się do sąsiedniego budynku. Kiedy Lars poszedł ich znaleźć, chwycili go i wciągnęli do środka. Jonas pobiegł z powrotem i błagał Pedera, aby pomógł mu uratować Larsa, ale Kate kazała mu pilnować więźniów.
Podczas sprzeczki Carter i Derek wdarli się do środka, uzbrojeni w miotacz ognia Larsa. Edvard podpuścił Pedera przekonując go do spalenia ich. Kiedy Peder wycelował, Derek strzelił do niego, przebijając jego głowę jak i zbiornik miotacza ognia, powodując eksplozję, która spaliła norwega i strąciła Edvarda z nóg. Podczas gdy był on przenoszony do pokoju wypoczynkowego, okazał się być imitacją. Jego ręka odłączyła się od niego i zaatakowała Jonasa. Edvard-Thing tymczasem zabił Dereka i zasymilował Adama, podczas gdy Sander i Colin uciekli. Carter i Kate wyruszyli, aby dopaść obcego. Coś, który miał teraz postać stworzenia z połączonymi twarzami Edvarda i Adama, znalazł i zabił Sandera. Potwór zdołał rozdzielić Cartera od Kate i uwięził go w kuchni. Kiedy już miał go zabić, Kate przybyła i spaliła stwora.
Bohaterowie zauważyli Sander-Thing odjeżdżającego w jednym z pojazdów śnieżnych i ruszyli za nim w pościg. Podążyli za nim do wraku statku kosmicznego, który został uruchomiony ponownie, powoli przygotowując się do startu. Kate i Carter zostali ponownie rozdzieleni. Później Kate napotkała ona Coś. Ledwo udało jej się pozostać poza zasięgiem obcego. Kiedy w końcu ją złapał, zabiła go, wrzucając granat do jednej z paszcz potwora, podczas gdy Carter pojawił się. Przy okazji eksplozja niszczy także UFO, znów je wyłączając. Bohaterowie uciekli i wrócili do pojazdu śnieżnego. Kiedy przygotowali się do opuszczenia miejsca, Kate zauważyła, że Carterowi brakuje kolczyka z jego lewego ucha i ustaliła, że jest on obcym. Pomimo jego protestów, spaliła go i zniszczyła ratrak. Później wsiadła do drugiego pojazdu i gapiła się w przestrzeń.
Następnego dnia, norweski pilot helikoptera, Matias, wrócił do obozu i zastał placówkę spaloną i opuszczoną, a także zwęglone szczątki Split Face. Colin pozostał w pokoju radiowym i popełnił samobójstwo, podcinając sobie nadgarstki i gardło przed przybyciem Norwega. Lars, który przeżył ukrywając się w budynku, w którym zaatakowali go Derek i Carter, strzelił do Matiasa, lecz po sprawdzeniu metalowych wypełnień jego zębów rozpoznał, że jest człowiekiem. W tym momencie Coś pod postacią psa Larsa wybiegł ze zrujnowanego budynku i uciekł. Strzelił do stworzenia, próbując je zranić, po czym rozkazał Matiasowi wystartować helikopter i ruszyć w pościg.
Ucieczka (Film z 1982)[]
Amerykańska stacja badawcza na Antarktydzie, U.S. Outpost 31, została zaalarmowana ostrzałami i eksplozjami spowodowanymi przez Larsa próbującego zabić Coś. Obcy pod postacią psa rasy alaskan malamute przedostał się do obozu, gdy załoga stacji naukowej przyglądała się całej sytuacji zmieszana. Lars, chcąc zabić kosmitę, przypadkiem wyrzuca granat za siebie, gdzieś obok helikoptera. Eksplozja zniszczyła helikopter i zabiła Matiasa, który próbował odnaleźć granat. Pozostały przy życiu Norweg strzelił do psa z karabinu, niechcący trafiając Benningsa, jednego z amerykańskich badaczy.
Lars został następnie zastrzelony przez Garry'ego, dowódcę stacji. Nie wiedząc, co zrobić z incydentem, załoga placówki zaadoptowała psa. Nie mogąc skontaktować się ze światem zewnętrznym przez radio, pilot helikoptera R.J. MacReady i dr Copper postanowili polecieć do norweskiego obozu (Thule Station), ale okazało się, że został on zniszczony, a jego personel zaginął lub nie żyje. Znajdując dowody na to, że Norwegowie wykopali coś z lodu, para bohaterów wróciła do Outpost 31 z częściowo spalonymi szczątkami ohydnego stworzenia (Split Face), które miało ludzkie cechy. Sekcja zwłok przeprowadzona przez dr Blaira nie przyniosła rozstrzygnięcia, z wyjątkiem stwierdzenia, że istota miała coś, co wyglądało na normalny zestaw narządów wewnętrznych.
Na prośbę Benningsa, Clark zaprowadził przygarniętego psa i zamknął go wraz z innymi psami. Odgłosy dobiegające z psiarni spowodowały, że Clark wrócił, znajdując prawie wszystkie zwierzęta w trakcie procesu asymilacji przez bezpańskiego psa, który przekształcił się w potwora. MacReady wezwał resztę załogi alarmem przeciwpożarowym. Wystrzelił kilka nabojów w stwora, ale bez skutku. Potem nakazał Childsowi spalenie stworzenia za pomocą miotacza ognia. Późniejsza sekcja zwłok wykonana przez Blaira wykazała, że pies, którego przygarnęli, był kosmitą zdolnym do wchłaniania i doskonale naśladowania innych form życia. Zdając sobie sprawę z konsekwencji tego, doktor szybko zamknął się w sobie i był podejrzliwy wobec reszty załogi.
Podczas drugiej wyprawy helikopterem, MacReady, Norris i Windows odkryli obcy statek kosmiczny odkopany przez norweski zespół badawczy, tym samym ujawniając, że obcy obudził się po byciu pochowanym w lodzie przez tysiące lat. Bennings i Windows poddali kwarantannie spalone szczątki psiego stwora i norweskich zwłok zamykając je w magazynie, ale później meteorolog został sam. Po chwili Windows zauważył Benningsa w trakcie procesu asymilacji. Załoga spaliła nowo powstałą replikę przed zakończeniem jej transformacji. Ustalając, że całe życie na Ziemi zostałoby zasymilowane w ciągu nieco ponad trzech lat, jeśli stworzenie miałoby dotrzeć na inny kontynent, Blair wpada w szał, niszcząc helikopter i sprzęt radiowy oraz zabijając pozostałe psy zaprzęgowe, tym samym ograniczając dalsze rozprzestrzenienie obcego. Zespół pokonał go i zamknął w szopie z narzędziami. Załoga zaczeła się zastanawiać jak ustalić, kto nadal jest człowiekiem. Paranoja szybko nastąpiła po tym, jak pierwsza próba opracowania testu z wykorzystaniem niezanieczyszczonych próbek krwi przechowywanych w lodówce została udaremniona, gdyż próbki krwi zostały zniszczone przez nieznanego sabotażystę.
Fuchs, próbujący kontynuować badania Blaira, zaginął wkrótce potem podczas awarii zasilania. Szukając ciała Fuchsa, MacReady został podejrzany o bycie obcym i został zamknięty na zewnątrz podczas silnej zamieci. W jakiś sposób znajdując drogę powrotną do obozu bez linki, włamał się do magazynu i zagroził reszcie załogi dynamitem. W trakcie starcia Norris dostał zawału serca. Kiedy dr Copper próbował ożywić go defibrylatorem, ciało Norrisa przekształciło się i zabiło Coppera poprzez odgryzienie rąk. Z brzucha imitacji wyskoczyło długie stworzenie z twarzą Norrisa. Zostało ono szybko spalone przez MacReady'ego. Głowa Norrisa oderwała się od jego ciała, wytworzyła nogi i próbowała uciec, podczas gdy inni spalili resztę ciała, co doprowadziło MacReady'ego do teorii, że każda część kosmity, nawet komórki, to indywidualne zwierzę z własnym instynktem przetrwania. W sprzeczce, która poprzedzała test zaproponowany przez pilota, Clark próbował dźgnąć go skalpelem, powodując, że Mac strzelił i zabił go w samoobronie.
Reszta załogi przeszła pomyślnie test: od każdego członka zespołu pobrano próbkę krwi i dźgnięto je gorącym drutem, aby sprawdzić, czyja krew zareaguje w obronie. Mechanik Palmer wkrótce został zdemaskowany jako imitacja i udało mu się zabić Windowsa, zanim został podpalony i wysadzony dynamitem przez MacReady'ego. MacReady następnie podpalił ciało Windowsa miotaczem ognia, gdy zaczął się on przekształcać. Potwierdzając, że Mac, Childs, Garry i Nauls nadal są ludźmi, ocalała załoga postanowiła przeprowadzić test Blairowi, ale okazało się, że uciekł. Po tym, jak odkryli, że doktor budował mały statek kosmiczny pod szopą na narzędzia i byli świadkami, jak Childs z nieznanego powodu opuścił swoje stanowisko przy głównym wejściu do budynku, placówka straciła zasilanie. Zdając sobie sprawę, że Coś chce teraz ponownie zamarznąć, aby ekipa ratunkowa przybyła i go znalazła, pozostali ludzie zaakceptowali to, że nie przeżyją, i przystąpili do zniszczenia placówki za pomocą dynamitu i koktajli Mołotowa w nadziei na zabicie obcego. Podczas ustawiania materiałów wybuchowych w podziemnym pomieszczeniu generatora, Garry został zabity przez imitację Blaira. Nauls podążył za usłyszanymi dźwiękami i nigdy więcej go nie widziano.
Będąc już jedynym przy życiu człowiekiem, MacReady przygotowywał się do zdetonowania ładunków wybuchowych, gdy Coś, większe niż kiedykolwiek, wyłoniło się spod podłogi. Mac zabił go laską dynamitu, która wywołała eksplozję reszty ładunków i zniszczył całą placówkę. Pilot wędrował wtedy samotnie po płonących gruzach. Napotkał go Childs, który jak twierdził, wydawało mu się, że widział Blaira i zgubił się, ścigając go w zamieci. Kiedy zbliżał się ich nieuchronny koniec, ocalała dwójka uznała daremność ich nieufności, pijąc alkohol, gdy obóz płonął.
Następstwa (Gra wideo z 2002)[]
UWAGA: Nie jest pewne, czy wydarzenia z gry są kanoniczne, jako iż w grze znajduje się wiele nieścisłości dotyczących filmu z 1982 roku, m.in. to, że MacReady i Childs obaj zostali ujawnieni jako ludzie, chociaż reżyser filmu, John Carpenter, wyraźnie zaznaczył w mediach społecznościowych, że jeden z dwójki bohaterów jest obcym (najprawdopodobniej Childs). Dodatkowo, komiksy, które podobno także są kanoniczne, przedstawiają całkiem inne zdarzenia. Pomimo tego, przedstawione zostanie w artykule to, co dzieje się w grze z 2002 roku, ponieważ reżyser (przynajmniej tymczasowo) uznał ją za kanoniczną.
Helikopter armii amerykańskiej przybył do zniszczonej placówki Outpost 31 wraz Zespołem Bravo sił specjalnych trzy miesiące po zniszczeniu obozu. Oddział ten składał się z: Blake'a, Northa, Burrowsa i Weldona. Zbadali oni ruiny placówki i natknęli się na taśmy nagrane przez R. J. MacReady'ego. Wkrótce potem odkryli statek kosmiczny, który Blair-Thing próbował zbudować. Weszli do lecznicy i napotknęli szczątki nieznanej osoby. Blake znalazł dokumenty napisane przez Blaira na temat Czegoś i później natrafił na zamrożone ciało Childsa. Zespół uzbroił pozostałości placówki w ładunki C4 i opuścił miejsce helikopterem. Po utracie kontaktu z Zespołem Alpha, który został przydzielony do zbadania norweskiego obozu, Blake nalegał, aby został tam podwieziony, by pomóc zarówno im, jak i potencjalnym ocalałym, gdyż jako jedyny potrafił mówić po norwesku.
Dotarł on do ruin placówki oraz spotkał się z Carterem i Cruzem, po drodze napotkał też Thing Beasts. Następnie napotyka Pierce'a, który był wtedy paranoiczny. Nakazał Blake'owi zebrać testy krwi, aby dowiedzieć się, czy jest człowiekiem, czy imitacją. Test Blake'a dowiódł, że był człowiekiem, ale w przypadku innych okazało się, że byli obcymi. Oboje zabili imitacje i udali się do następnej placówki. Blake zgubił Pierce'a w śniegu, a następnie spotkał Pace'a, który rzucał w niego granatami, oraz Williamsa, który był w stołówce. Zabezpieczyli się w opuszczonym posterunku, gdzie zostali zaatakowani przez Thing Beasts. Po odparciu ich, Blake zauważył Radiooperatora, który wcześniej zaatakował Pace'a i Williamsa, ale Norweg zamknął się w magazynie. Żołnierz ostatecznie spotkał się ponownie z Pacem, który wkrótce potem popełnił samobójstwo. Blake znalazł Radiooperatora, jednak ten drugi już mutował w Thing Beast, więc komandos był zmuszony go zabić. Blake następnie uratował Faradaya, badacza pracującego dla Gen Inc, który badał Coś i próbował przemienić je w broń biologiczną. Blake i jego grupa zostali napadnięci przez żołnierzy pod dowództwem Whitleya, który ujawnił, że stał za projektem badawczym dotyczącym Czegoś. Jego celem było stworzenie broni biologicznej zwanej wirusem Cloud. Blake próbował ujarzmić Whitley'a, ale został uśpiony i przewieziony do placówki badawczej.
Faraday zbadał DNA Blake'a i doszedł do wniosku, że po tak długim byciu narażonym na działanie obcego wydawał się mieć jakąś odporność na Coś. Whitley zażądał, aby Faraday wykorzystał go jako obiekt testowy wirusa Cloud, ale odmówił, ponieważ zarówno fizyczne, jak i psychiczne warunki Whitleya nie były odpowiednie. Whitley zabił Faraday'a i zabrał ze sobą próbkę wirusa Cloud. Blake obudził się w opanowanym przez obcych ośrodku badawczym i przedarł się zarówno przez Thing Beasts, jak i przez oddziały Whitley'a. Uciekł z placówki, zanim została zniszczona przez bombę zegarową, którą prawdopodobnie podłożył Whitley. Blake następnie wszedł do hangaru tranzytowego, a później odkrył, że Whitley ma zamiar wywieźć Coś z Antarktydy. Następnie żołnierz zniszczył samoloty transportowe na pasie startowym. Blake później udał się do podziemnego laboratorium firmy Gen Inc, jednak zostało ono ustawione na samozniszczenie. Udało mu się jednak dotrzeć na powierzchnię windą i gonił Whitley'a przez pole testowe i przebił się przez szereg jego elitarnych żołnierzy. Blake osaczył Whitley'a i wystrzelił kilka beczek z paliwem obok niego, ale eksplozje nie zraniły go, ponieważ już wstrzyknął sobie szczep B4 wirusa Cloud, a następnie ujawnił, że ekipa ratunkowa jest w drodze, aby go uratować i zamierzał zarazić cały świat Czymś, po czym uciekł. Blake skierował się do lądowiska dla helikopterów. Blake poprosił o pomoc pilota niedawno przybyłego helikoptera, który zgodził się pomóc mu w konfrontacji ze zmutowanym Whitley'em. Blake'owi udało się zabić stworzenie, a helikopter odleciał z Antarktydy. Żołnierz poprosił pilota o jego nazwisko, który ujawnił się jako R.J. MacReady.
Umiejętności[]
- Zmiennokształtność: Coś jest zdolne do zmieniania swojego kształtu, co oznacza, że może upodobnić się do każdego organizmu jakie już skopiowało lub takiego, które jest w trakcie kopiowania. Potrafi też wytworzyć różne części ciał z poprzednio zasymilowanych form życia, takie jak: macki, łapy czy twarze. Generalnie wszystko, co organiczne.
- Asymilacja: stwór potrafi asymilować inne formy życia, aby przetrwać i rozprzestrzenić się. Musi mieć jednak kontakt fizyczny ze swoją ofiarą, aby rozpocząć proces analizowania i kopiowania jej struktury komórkowej. Polega on na tym, że komórki obcego zaczynają trawić i imitować komórki ofiary, ostatecznie przejmując kontrolę nad całym ciałem. Coś zasymiluje tylko świeżo zabitą lub wciąż żywą zdobycz; każdy organizm, który był martwy przez dłuższy czas, zostanie przez niego zignorowany, prawdopodobnie ze względu na to, że inne stworzenia wiedziałyby o tym, że ich kompan zginął. Obcy jest zdolny do perfekcyjnego naśladowania swoich ofiar dzięki umiejętności przejmowania ich wspomnień, cech charakterystycznych, manieryzmów, itp. Nawet takie cechy jak wada serca są kopiowane.
- Autonomia: oderwana część istoty uzyskuje niezależność, tj. staje się osobnym stworzeniem i działa autonomicznie.
- Wysoka inteligencja: jest bardzo inteligentne, chociaż poziom inteligencji zależy od wielkości danej wersji obcego. Ma połączone inteligencje wszystkich organizmów, jakie kiedykolwiek zasymilowało. Zachowuje nawet wspomnienia z poprzednio przybranych form.
- Nadludzka siła: jest bardzo silne, chociaż poziom siły zależy od wielkości danej wersji obcego.
- Odporność na niskie temperatury: jest odporne na bardzo niskie temperatury. Potrafi przeżyć bycie zamrożonym w lodzie przez tysiące lat.
Słabości i przeciwdziałania[]
- Materia nieorganiczna: Coś nie jest zdolne do kopiowania materii nieorganicznej (np. plomb zębowych lub części protetycznych). Gdy ktoś zauważy, że jeden z ich przyjaciół nie ma żadnych kolczyków, plomb lub innych nieorganicznych elementów, które są osadzone / nałożonych na ciało, prawdopodobnie zostali zasymilowani. Ta metoda jest najmniej skuteczna w sprawdzeniu czy ktoś jest imitacją, jako iż teoretycznie Coś mogłoby umieścić element nieorganiczny z powrotem w swoim ciele, aby uniknąć podejrzeń.
- Badanie krwi: są trzy rodzaje badań krwi, które można wykonać, aby odróżnić zwykłe formy życia od tych zasymilowanych, które w rzeczywistości są Cosiem w ukryciu:
- Badanie surowicy krwi: krew podejrzanej osoby jest zmieszana z nieskażoną krwią, przy czym teoretycznie zaszłaby reakcja, jeśli osoba ta jest imitacją. Ta metoda nie została potwierdzona jako skuteczna, ponieważ Coś zniszczyło przechowywane worki nieskażonej krwi, aby uniknąć podejrzeń, uniemożliwiając wykonanie testu.
- Test z gorącą igłą: kiedy próbka krwi zamaskowanej istoty zostanie przypalona gorącą igłą, krew odskoczy od igły, gdyż każda część obcego znajdująca się poza głównym ciałem działa jako osobny organizm, który w tym przypadku ucieknie w akcie samoobrony.
- Urządzenie do badania krwi: pojawiająca się w grze wideo bardziej zaawansowana wersja poprzedniej metody. Urządzenie to pobiera krew podejrzanej osobie i miesza ją z pewnym środkiem chemicznym. Tak jak w przypadku poprzedniej metody, krew zareaguje.
- Po ujawnieniu imitacja wściekle zaatakuje i zasymiluje każdego w zasięgu wzroku, skupiając się głównie na jednym celu, co daje swoim wrogom szansę na zabicie jej.
Oprócz wymienionych powyżej sposobów zdemaskowania ukrytego Cosia, metody jego zabijania to:
- Spalenie: najskuteczniejsza metoda zabijania obcego, ponieważ ogień niszczy go na poziomie komórkowym. Jest jednak głównie skuteczna w przypadku obcych średniej i mniejszej wielkości, ponieważ większe stwory mają jeszcze szansę przeżyć, aczkolwiek zostają ciężko zranione, jak pokazano w filmie z 2011, gdy Split Face przeżył, mimo iż został dotkliwie poparzony miotaczem ognia.
- Ładunki wybuchowe: mogą całkowicie zniszczyć stwora, rozbijając go na kawałki zanim jego szczątki zostaną spalone.
- Rażenie prądem: jest skuteczne, ponieważ w ten sposób niszczone są komórki obcego, jak przedstawiono w powieści Who Goes There?.
Znane formy[]
W filmach[]
W grze wideo[]
(do dodania)
W komiksach[]
(do dodania)
Ciekawostki[]
- Prawdziwa forma tej istoty nie jest znana, nie wiadomo nawet czy takową posiada.
- Zanim Coś rozbiło się na Ziemi zasymilowało już tysiące, jeśli nie miliony innych gatunków w całym kosmosie.
- Według reżysera filmu z 1982 Johna Carpentera, dźwięki wydawane przez Coś to połączenie dźwięków wszystkich stworzeń jakie zasymilowało w całym wszechświecie.
- Istnieje fanowska teoria, że pod koniec filmu z 1982 roku Childs jest w rzeczywistości Czymś. Potwierdza to inny strój jaki nosi i brak widocznego oddechu. Teoria ta sugeruje również, że MacReady napełnił butelkę po alkoholu benzyną, aby przetestować Childsa, i że Coś nieumyślnie zdradziło się pijąc ją (stąd zdemoralizowany śmiech MacReady'ego). Prequel jednak ujawnia, że obcy nie może kopiować materiału nieorganicznego, takiego jak kolczyk. Ponieważ Childs nadal go ma, oznacza to, że jest człowiekiem (chociaż Coś mogło się nauczyć na popełnionych wcześniej błędach i umieścić kolczyk z powrotem w uchu, tłumaczyłoby to też inne zachowanie kosmity pomiędzy filmami).
- W usuniętej scenie z prequelu z 2011 roku zasugerowane zostałoby, że Coś zostało odkryte i zabrane ze swojej planety przez kosmitów, do których należało rozbite UFO. Cosiowi udaje się uciec i zabija pilotów jeden po drugim. Próbując zniszczyć kosmitę, pozostały przy życiu pilot rozbija statek kosmiczny na Ziemi, ale później zostaje zabity i zasymilowany. Cosiowi udaje się przetrwać katastrofę i wydostać z UFO, by ostatecznie zamarznąć z powodu mroźnego klimatu.
- W powieści pt. Who Goes There?, na podstawie której powstały filmy, Coś jest dosyć inne pod wieloma względami. Po pierwsze, ma prawdziwą formę - niebieskie stworzenie z trzema czerwonymi oczami, i zamiast dokonywać przerażających transformacji jak w filmach, po prostu powraca do tej formy po zdemaskowaniu lub podczas asymilacji. Chociaż szczegóły procesu asymilacji w książce są bardzo niejasne, on również wydaje się być inny niż ten przedstawiony w filmowych adaptacjach.