 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
|
Nazwa tego hasła odnosi się do więcej niż jednego pojęcia.
Zobacz inne pojęcia – Szatan |
|---|
—Fizyczny opis Diabła przez Dantego Alighieri.
Diabeł, znany również jako Dis lub Szatan (prawdziwe imię to Lucyfer), jest głównym antagonistą epickiej powieści włoskiego poety Dantego Alighieriego Boska komedia, chociaż pojawia się dopiero w Inferno.
Historia[]
W Inferno Szatan jest uwięziony w Zdrajcach, dziewiątym i ostatnim kręgu piekła; krąg zarezerwowany dla ludzi zdradzieckich i perfidnych. Był kiedyś najwyższym ze wszystkich aniołów, dopóki nie pochłonęło go jego własne ego i wyższość wobec innych aniołów, przez co został wygnany do piekła przez Boga. Później manipulował ludźmi i innymi aniołami, by wystąpili przeciwko Bogu. Więzi swoich wyznawców w piekle, gdzie mordercy toną w ognistej krwi własnych ofiar, a inni są zmuszani do kanibalizowania własnych dzieci.
Szatan przedstawiony jest z trzema głowami, jako forma kpiny z Trójcy Świętej (Boga, Jezusa i Ducha Świętego), a każda z głów żuje martwą duszę. W lewych i prawych ustach Szatana znajdują się Brutus i Kasjusz, mordercy rzymskiego generała i męża stanu Juliusza Cezara. W środkowych ustach głową do przodu jest Judasz Iskariota, były Apostoł i zdrajca Jezusa Chrystusa. Cierpi najgorszą udrękę ze wszystkich, gdyż jego głowa jest żuta, a plecy grabione przez szpony szatana przez całą wieczność.
Sam Szatan jest uwięziony po pas w tafli lodu. Jego skrzydła biją w wiecznej walce o ucieczkę z lodowatego więzienia, ale wiatry, które tworzą jego skrzydła, sprawiają, że jest on uwięziony dalej wraz z każdą inną duszą zdrajcy. Vergil i Dante uciekają z dziewiątego kręgu, schodząc po futrze szatana przez środek świata i wynurzając się na górę Czyśćca.