Uwaga! Ten złoczyńca jest Niekonsekwentnie Okrutny. Oznacza to, że jest on nikczemną postacią, która dopuściła się okropnych czynów i spełnia Nikczemne Standardy historii, w której się znajduje, jednak jej postępowanie jest zbyt niekonsekwentne, aby kwalifikować się jako Czyste Zło czy nawet Prawie Czyste Zło. Taka postać musi dopuścić się co najmniej jednej naprawdę poważnej i wyróżniającej ją zbrodni w fabule, ale jednocześnie musi mieć co najmniej kilka odkupieńczych cech (nawet nawrócenie), aby się zaliczać do tego miana.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
Ellie Williams - deuteragonistka gry wideo The Last of Us z 2013 roku, główną bohaterką zarówno prequelowej serii komiksów American Dreams, jak i prequelowego dodatku DLC Left Behind z 2014 roku, a także jedną z dwóch głównych bohaterek (obok Abby Anderson) sequela z 2020 roku The Last of Us Part II, służąc jako główna bohaterka jej własnej fabuły i główna antagonistka fabuły Abby.
Pomimo tego, że jest antybohaterką, staje się bardziej nikczemna w sequelu, w którym jest zaślepiona zemstą i stosuje ekstremalne metody przemocy wobec swoich wrogów, co prowadzi do przypadkowego zabicia ciężarnej kobiety w samoobronie i grożenia zabiciem Leva, dziecka.
W grach wideo jej głos i ruch podłożyła Ashley Johnson, która udzieliła głosu Terrze, a w polskiej wersji głosu użyczyła jej Anna Cieślak. W serialu w jej rolę wcieliła się Bella Ramsey.
Osobowość[]
Wychowana w środowisku, w którym współczesne standardy i wartości uległy pogorszeniu, Ellie jest zdecydowanie pochopną, impulsywną, szorstką i temperamentną dziewczyną i nie przeraża ją myśl o używaniu przemocy jako środka do celu lub wulgaryzmów jako sposobu na osiągnięcie celu. wyrażając to, co czuje. Udaje jej się jednak zachować szczególną niewinność, ponieważ nie poznała jeszcze najciemniejszych stron ludzkiej natury i zachowuje namacalne zaufanie do ludzi. Służy to jako zestawienie z ostrożnym, ponurym spojrzeniem Joela na życie po pandemii. Przeprosiła żołnierza skanującego ją za dźgnięcie go i miała nadzieję, że powstrzyma go i Ramireza przed skrzywdzeniem jej nieśmiercionośnymi środkami.
Ellie jest również wyraźnie sprytna i dowcipna i zrobi wszystko, aby utrzymać Joela i siebie przy życiu. Przyjmuje polecenia od Joela, ale przez cały czas wyjaśnia, że „w ogóle nie potrzebuje opiekunki”.
Ellie jest entuzjastycznie nastawiona do świata zewnętrznego, biorąc pod uwagę jej zamknięcie w strefie kwarantanny w dzieciństwie. Ma obsesję na punkcie rzeczy, które zbiera od innych, co ilustruje jej zainteresowanie muzyką, filmami, książkami i grami wideo. Często zauważa swoje rozbawienie, gdy podczas swojej podróży znajduje interesujące przedmioty kolekcjonerskie, co często koliduje z fizyczną obojętnością Joela. Ellie zaczyna poznawać świat przed infekcją mózgu Cordyceps z powodu dziwactw, które znajduje, oraz od Joela. Jest zdumiona błahymi sprawami, którymi zajmowali się ludzie, zwłaszcza kobiety, przed apokalipsą, takimi jak chłopcy i jaka koszula pasuje do której spódnicy.
Ellie wydaje się nie wyznawać żadnej religii, co widać, gdy twierdzi, że chodzi „w tę i z powrotem”, gdy Sam pyta ją, czy wierzy w życie pozagrobowe. Mówi, że chciałaby w to uwierzyć, ale przyznaje, że: „Chyba… chyba nie”.
Ellie również cierpi na monofobię (strach przed samotnością) i oświadcza Samowi, że boi się zostać sama. Przyczyna tej sprawy jest prawdopodobnie związana z jej rodzicami w separacji i śmiercią jej najlepszej przyjaciółki Riley i wynajętej obrończyni Tess. Przypadkowo obie były ofiarami grzyba i obie zaraziły się w jej towarzystwie. Wkrótce po tym, jak wyznała mu swój strach, Sam dołącza do listy.
Ellie wykazywała trudności w pozycjonowaniu się jako małe dziecko w oczach dorosłego, a czasami nawet ma tendencję do „nadzorowania” dorosłych. Bierze także „sprawiedliwość” w swoje ręce w swoich relacjach z kimkolwiek i nie sądzi, aby wymagała zgody dorosłych. Ta cecha samodzielnego rodzicielstwa jest związana z czasem spędzonym w sierocińcu, gdzie nauczyła się radzić sobie sama. Przykładem jest upadek Joela na żelazny pręt. Chociaż tego nie pokazano, zabiera Joela (konno) do opuszczonego centrum handlowego, aby znaleźć zapasy do zszycia jego rany. Następnie zabiera go do opuszczonego domu na bloczku przymocowanym do jej konia i nadal pielęgnuje go, aby wrócił do zdrowia, jednocześnie dostarczając mu jedzenie i lekarstwa od Davida.