 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Eredin prowokujący Geralta do walki.
—Eredin do Cracha an Craite.
Eredin Bréacc Glas, znany po prostu jako Eredin, jest nadrzędnym antagonistą w grach z serii Wiedźmin. Służy jako główny antagonista i finałowy boss gry Wiedźmin 3: Dziki Gon i większy zły w książkach.
Po zamordowaniu swojego króla Auberona Muircetacha, Eredin przejął tron i został królem Aen Elle. Ze swoją elitarną kawalerią Dearg Ruadhri - lepiej znaną jako Dziki Gon lub czerwoni jeźdźcy, budził strach wśród ludzi. Podróżował między światami i porywał napotkanych tubylców, aby służyli mu jako żołnierze lub niewolnicy.
Pomimo posiadania nawigatorów i Naglfara, Eredin i jego armia mieli nie małe problemy w podróżowaniu między światami, dlatego (m.in.) chcą pojmać Ciri i wykorzystać jej moc.
W polskiej wersji językowej głosu użyczył mu Jacek Mikołajczak, a w wersji angielskiej Steven Hartley.
Biografia[]
Wiedźmin[]
Eredin po raz pierwszy był widziany w grze jako widmowa projekcja, która nieustannie prześladuje Geralta za jego niepowodzenia, czy to wymieniając ludzi, których zabił, czy przekręcając prawdę o przeszłych wydarzeniach. Geralt w końcu rozpoznaje go jako Eredina, z czasów gdy jeszcze jechał z Dzikim Gonem jako jeden z ich jeźdźców, zanim uciekł i zachorował na amnezję.
Geralt po raz ostatni spotkał duchowego avatara Eredina zaraz po pokonaniu Wielkiego Mistrza Zakonu Płonącej Róży - Jakuba de Aldersberga, kiedy to Król Gonu zażądał duszy Wielkiego Mistrza, Geralt (zależnie od gracza) nadal czuł się zmuszony odmówić, co rozgniewało Eredina i spowodowało walkę, która skończyła się tym, że Geralt odparł wroga, doprawadzając do tego, że zniknął. Jednakże pomimo tego, że avatar Eredina został pokonany, Geralt wiedział, że spokój nie potrwa długo.
Wiedźmin 2: Zabójcy Królów[]
Eredin i Dziki Gon nie był bezpośrednim zagrożeniem dla Geralta, zostali jedynie wspomniani jako wielkie zagrożenie, które wkrótce pogrąży świat w wiecznym mrozie. Dziki Gon pojawił się jednak we wspomnieniach z przeszłości Geralta, które ujawniły, że porwali jego ukochaną - Yennefer przez co Geralt zmartwychwstał jako wiedźmin oraz wrócił na szlak, szukając Eredina, by go zabić i odzyskać Yennefer.
Geralt śledził Dziki Gon w całej krainie, napotykając mieszkańców wiosek napadniętych przez Gon, z których porwano młodych mieszkańców z nieznanych powodów. W trakcie poszukiwań, Geralt spotkał wiedźmina Letho i jego towarzyszy, ratując mu życie przed potwornym oszluzgiem, po czym razem udali się na poszukiwanie Gonu. Kiedy w końcu dopadli Gon pod Drzewem Wisielców, wybuchła bitwa, której wiedźmini nie mogli wygrać, bo ich przeciwników było po prostu za dużo.
Geralt więc zawarł umowę z Eredinem: jego życie za życie Yennefer, na co Eredin zgodził się natychmiast. Geralt odszedł z Gonem, co ostatecznie doprowadziło do jego ucieczki i popadnięcia w amnezję.
Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
Eredin i Dziki Gon powracają jako główni antagoniści. Eredinowi pomagają jego trzej generałowie: bezwzględny wojownik Imlerith, potężny mag Caranthir i przebiegły strateg Ge'els. Razem (osobiście bez użycia swoich avatarów) szukają potomkini starszej krwi i adoptowanej córki Geralta - Ciri, aby wzmocnić swoją ojczyznę. Kiedy w końcu Ciri udało się wrócić do Geralta, ten postanowił zniszczyć Dziki Gon.
Początki[]
Kiedy Geraltowi w końcu udaje się wytropić swoją kochankę Yennefer z Vengebergu, ku jego zaskoczeniu, towarzyszy jej w pełni uzbrojona eskorta Nilfgaardu, jednak owa eskorta nie trwała długo, gdyż pojawił się Dziki Gon i zaatakował ich, całkowicie niszcząc całą jednostkę, a Geralt i Yennefer byli jedynymi, którzy przeżyli i dotarli do Cesarza Emhyra.
Później po zapoznaniu się ze sprawą z powrotem Ciri i tropiących jej czerwonych jeźdźców, Geralt udał się do wioski w Velen, aby spotkać się z informatorem, który miał aktualne dane o Ciri, ale gdy tylko przybył na miejsce, zastał wioskę pokrytą mrozem. Geralt znalazł jedynego ocalałego, który ujawnił mu, że Gon prowadzony przez samego Eredina napadł na wioskę i zabrał wszystkich. Geralt podejrzewał, że zabrali zakładników do niewoli. Ocalały powiedział Geraltowi, że oprócz niego był jeszcze inny wieśniak, którego nie zabrali, ale brutalnie zabili, lecz przed jego zabójstwem słyszał straszne krzyki dochodzące z jego chaty. Geralt potem dowiedział się, że wieśniak, którego zabili, był w rzeczywistości tym informatorem, którego miał spotkać, ale Eredin dowiedział się o nim pierwszy i torturował go by zdradził mu ostatnie miejsca pobytu Ciri, czego ten nie zrobił, wiec Eredin go zabił.
Gdy Geralt szukał Ciri na podstawie odnalezionych notatek informatora i relacji naocznych świadków, udało mu się znaleźć jej ostatnią znaną lokalizację, jednak zamiast znaleźć Ciri, jego śledztwo doprowadziło go w późniejszym czasie (po wielu perypetiach) do dziwnego zdeformowanego stworzenia nazywającego się Uma. Przekonany, że stworzenie wiedziało, gdzie może być Ciri, a nawet podejrzewając, że to może być ona sama, postanowił zabrać je do twierdzy Kaer Morhen. Tam z pomocą przyjaciół, udało mu się przywrócić Umę do jego prawdziwej postaci, którą nie była Ciri, a tajemniczym elfim magiem o imieniu Avallac'h, który ujawnił, że pomaga Ciri w jej podróży, lecz został przeklęty przez Eredina i przemieniony w Umę. Avallac'h powiedział Geraltowi o kryjówce Ciri na Wyspie Mgieł, ale ostrzegł go, że gdy tylko ją znajdzie, Dziki Gon się o tym dowie, dlatego też przyjaciele białego wilka zaczęli szykować się do bitwy, zaś Geralt poszedł zebrać sojuszników i oczywiście zabrać Ciri z wyspy mgieł.
Po tym, jak w końcu Geralt wrócił z Ciri do Kaer Morhen najbliżsi ciepło ich przywitali. Wiedzieli, że Gon wkrótce ich znajdzie, więc postanowili przedyskutować strategię obrony. Geralt wraz z Ciri i przyjaciółmi przygotowali się na nieuchronną bitwę z Dzikim Gonem, jednak po długiej walce, pomimo ich wysiłków, Dziki Gon pod przywództwem samego Eredina przełamał mury Kaer Morhen i zabił Vesemira, bliskiego przyjaciela i przybranego ojca Geralta oraz przybranego dziadka Ciri. Ogarnięta poczuciem winy i żalu, Ciri straciła kontrolę nad swoimi mocami i doprowadziła do ich potężnej manifestacji, która, niemal zniszczyła Kaer Morhen, zabiła kilku członków Gonu, a nawet prawie rozerwała samą Ciri. Dziki Gon nie mógł zrobić nic innego niż uciec przez swój portal, ponieważ moce Ciri wciąż szalały. Na szczęście Avallac'h zaraz po odwrocie czerwonych jeźdźców rzucił na nią urok, aby odzyskała kontrolę.
Gniewni z powodu śmierci Vesemira, Geralt i Ciri postanowili udać się na coroczne wydarzenie na którym znajdowały się Wiedźmy z Krzywuchowych Moczarów razem z Imlerithem, którego Geralt i Ciri chcieli zabić ponieważ był jednym z najbardziej zaufanych generałów Eredina i byl bezpośrednio odpowiedzialny za śmierć Vesemira, poza tym jego śmierć skutecznie zadałaby ciężki cios armii Gonu. Po tym wydarzeniu Avallach i Geralt jakiś czas później udali się do rodzinnego świata Eredina - Tir ná Lia, próbując obrócić przeciwko niemu jednego z jego generałów - Ge'elsa, który początkowo się wahał, jednak szybko dołączył do nich po tym, jak Avallac'h ujawnił mu, iż Eredin był królobójcą i przejął dla siebie tron pierwotnego króla Auberona Muircetacha zaraz po otruciu go. W zamian za prawdę, Ge'els zapewnił ich, że Eredin nie będzie już miał żołnierzy pochodzących z Tir ná Lia.
Okręt flagowy Dzikiego Gonu - Naglfar, został później zwabiony na Skellige przez Ciri za pomocą Kamienia Słonecznego. Gon został złapany w pułapkę, Loża Czarodziejek uniemożliwiała czerwonym jeźdźcom teleportację, marynarka wojenna Nilfgaardu blokowała ich drogę morską, a sam Gon został zmuszony do walki zarówno z Nilfgaardczykami, jak i Skelligijczykami. Magia Caranthira (potężnego maga Gonu i wiernego sługi Eredina) początkowo zamroziła przeciwników, jednak Ciri odwróciła jego uwagę tocząc z nim pojedynek, który przegrała, a który Geralt dokończył po odmrożeniu. Następnym celem Geralta był sam Eredin, który osobiście walczył z Crachem an Craite (byłym Jarlem Ard Skellig). Eredin raniąc byłego jarla, rzucił mu topór i zapytał, czy ma jakieś ostatnie słowa. Crach nie chciał się zobowiązać i rzucił się na niego, ale został zabity.
Geralt i Eredin stoczyli ze sobą walkę, która zakończyła się przecięciem lewego oka Eredina i rozcięciem jego piersi. Gdy Eredin umierał, ujawnił, że Avallac'h oszukał ich obu i uciekł z Ciri, po czym zmarł na wskutek obrażeń zadanych przez Geralta.