 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
Krew na twej sukience
Płoń, płoń, Falka, za twe zbrodnie
Spłoń i skonaj w męce!
—Piosenka dla dzieci śpiewana podczas palenia lalek w Saovine.
Falka, bardziej znana jako Falka Krwawa lub po prostu Krwawa, jest nadrzędną antagonistką (obok Uzurpatora) w książkach z serii Wiedźmin.
Była półelfią córką króla Redanii Vridanka i jego pierwszej żony Beatrix z Koviru. Zasłynęła na całej północy jako okrutna, psychopatyczna i krwawa rebeliantka mająca na koncie setki, a nawet tysiące ofiar. Wynikało to z tego, że Falka na skutek swojej nienawiści straciła nad wszystkim kontrolę, co wywołało wojnę domową na całym północnym kontynencie. Falka na zawsze zapisała się na kartach historii jako straszliwa zbrodniarka północy, która ostatecznia została spalona na stosie.
Biografia[]
Przeszłość[]
Falka urodziła się w 1138 roku w redańskiej rodzinie królewskiej, jako najstarsze dziecko oraz jedyna córka króla Vridanka i Beatrix z Koviru. Jako pierwsze dziecko Falka miała prawo do tronu, jednak je utraciła ze względu na to, że małżeństwo obojga rodziców było wyjątkowo nieszczęśliwe, gdyż Beatrix uważana za szpetną kobietę, a król wolał poślubić znacznie piękniejszą Cerro. Falka wraz z rodziną wyjechała do Koviru, gdzie całe dzieciństwo i młodość spędziła z matką.
Po wyprowadzce Falki z matką, informacje o jej młodzieńczych latach nie zostały ujawnione, gdyż Falka dowiedziała się, że jej ojciec przekazał spadek na tron swoim dwóm synom będącymi jej przyrodnimi braćmi, odbierając Falce prawa do tronu, co spowodowało, że ta postanawia wzniecić rebelię, w celu przejęcia tronu Redanii.
Przejęcie tronu Redanii i zabójstwo rodziny[]
Trzy lata po ślubie króla Temerii Goidemera z Riannon Falka wszczęła największą rebelię w historii Królestw Północy, by przejąć redański tron. Niektóre państwa królestw północnych wspierały Falkę, głównie wśród szlachty kovirskiej czy temerskiej, mimo że król tego kraju poślubił córkę adoptowaną przez redańską rodzinę, bo początkowo uważali to za słuszne, gdyż ona walczyła o swoje prawa. Gdyby nie wsparcie szlachty z zewnątrz, jej bunt mógłby szybko się zakończyć, a sama Falka mogłaby zostać uwięziona, ponieważ król Vridanek miał kiepskie stosunki z Kovirem i Temerią, którzy nienawidzili króla Redanii i byli skłonni wspierać jej rebelię.
Po tym jak siły Falki urosły w siłę wraz ze szlachtą temerską i kovirską, Falka pokonała każdą redańską armię, podpaliła forty i zniszczyła zamki magnackie. Falka swoją charyzmą namawiała mieszczan do przyłączenia się do jej buntu przeciwko redańskiej dynastii królewskiej i choć zachowywała panowanie w kwestii tego, gdzie zwyciężała nad Redanią, a następnie okradła swoje dawne rodzinne miasto, zabiła swojego ojca, macochę Cerro i dwóch przyrodnich braci. Mimo że Falka stłumiła swoją nienawiść, kontynuowała swój bunt, przenosząc się z Redanii do sąsiednich północnych królestw, takich jak Temeria.
Rebelia Falki[]
Falka dzięki swoim nowym sloganom i postulatom motywującym chłopów do swojej armii, spowodowała masowy mord na szlachcie redańskiej, a gdy jej bunt znalazł się w innych królestwach północnych, rozpoczęła się wojna domowa, która doprowadziła do śmierci setek, jeśli nie tysiąca ludzi i nieludzi.
Jednym z przykładów okrutnych czynów Falki i jej buntu było obdarcie żywcem ze skóry maga i członka kapituły czarodziejów, Radmira, czy też spalenie grodu Mirthe. Innym, równie okrutnym i prawdopodobnie ostatnim aktem Falki, podczas walki z Temerią, był moment, gdy przypadkowo porwała ciężarną żonę Goidemara, Riannon, a następnie uwięziła w zamku Houtborg. Falka uwięziła Riannon w nieludzkich warunkach, co doprowadziło do tego, że stała się niezrównoważoną psychicznie kobietą po urodzeniu dwójki dzieci, Amaveta i Fiony, które były bliźniakami.
Falka wiedząc, że wygląda pięknie, wykorzystała swoje atuty, aby przekonać swoich przywódców i generałów do swoich racji i zyskać ich zaufanie, uprawiając z nimi seks. W ten sposób jej podejście do zdobywania wsparcia sprawiło, że Falka zaszła w ciążę i urodziła córkę Adelę. Falka jednak za nic sobie miała własną córkę i podrzuciła dziecko obłąkanej temerskiej królowej twierdząc, że tylko królowe mogą karmić piersią jej bękarta.
Ciekawostki[]
- W grze Wiedźmin 2: Zabójcy Królów znajduje się olej do smarowania miecza zwany Krew Falki, prawdopodobnie nazwany tak ze względu na jego działanie.
- Przydomek Falki Gvalch'ca w języku elfim oznacza sokół.