 |
Uwaga! Ta strona zawiera główne spoilery. Jeśli nie chcesz znać ważnych informacji na temat fabuły/elementów związanych z postacią, nie powinieneś czytać tego artykułu poza tym ostrzeżeniem: Nie ponosimy odpowiedzialności za żadne negatywne skutki, jakie te fakty mogą mieć na użytkownika chcącego jednak przeczytać ten artykuł.
|
—Feyd-Rautha do Paula Atrydy. (Diuna, 1984)
—Feyd-Rautha prosi Rabbana o przysięgę wierności mu. (Diuna: Część druga, 2024)
—Feyd-Rautha do Paula Atrydy przed ich ostatnim pojedynkiem.
Feyd-Rautha Harkonnen, właściwie Feyd-Rautha Rabban - drugorzędny antagonista powieści Franka Herberta z 1965 r., Diuna, pierwszej części cyklu Diuna, a także jej adaptacji filmowej z 1984 r., adaptacji miniserialu z 2000 r. i drugiej części adaptacji filmoej Denisa Villeneuve’a z 2024 roku.
Jest ambitnym, ale sadystycznym potomkiem Rodu Harkonnenów i młodszym bratem brutalnego „Bestii” Rabbana, a tym samym najmłodszym bratankiem samego podstępnego Barona Vladimira Harkonnena. W związku z tym Feyd jest produktem programu hodowlanego Bene Gesserit i jest także drugim kuzynem głównego bohatera, Paula Atrydy, a zarazem jego arcywrogiem.
W filmie z 1984 roku w jego rolę wcielił się Sting, który wcielił się także w postać Zarma. W miniserialu grał go Matt Keeslar, który wcielił się także w postać Dennisa Pollocka. W Diuna: Część druga z 2024 roku, kontynuacji filmu z 2021 roku, wcielił się w niego Austin Butler, który grał także DJ Chase'a i Texa Watsona.
Osobowość[]
—Gurney Halleck do Paula, opisując Feyda.
Feyd-Rautha Harkonnen, urodzony jako Feyd-Rautha Rabban, dopóki nie został adoptowany do Wielkiego Rodu Harkonnenów przez Vladimira Harkonnena, był produktem programu hodowlanego Bene Gesserit. W przeciwieństwie do Paula, którego wychowywał kochający ojciec, Feyd-Rautha był wychowywany przez wuja, despotycznego barona Vladimira Harkonnena, w wyniku czego wyrósł na charyzmatycznego przywódcę, zabójczego wojownika i socjopatycznego spadkobiercę.
Wychowany w środowisku gniewu, przemocy, manipulacji i brutalności ze strony wuja, Feyd-Rautha wyrósł na przebiegłego, ale impulsywnego młodzieńca, który pragnął uzurpować sobie wuja jako barona Giedi Prime i głowy Rodu Harkonnenów. Chociaż nie był tak odrażający ani godny ubolewania jak jego złowrogi wuj, okazał się równie żądny władzy i złośliwie przebiegły, do tego stopnia, że ogólnie brakowało mu empatii. Feyd-Rautha okazał się również osobą wysoce sadystyczną, na przykład wtedy, gdy lubił poniżać swoich wrogów; najlepiej widać to w jego konfrontacji z Paulem, w której Feyd radośnie z niego drwi, gdy ten zaczyna patrzeć na Jessikę.
Podobnie jak jego wujek Feyd-Rautha wierzył, że strach i siła są niezbędne, aby utrzymywać ludzi w ryzach. Kiedy walczył z gladiatorem na arenie, celowo urządził widowisko, aby pochwalić się swoimi umiejętnościami bojowymi.
Jednocześnie instynkt samozachowawczy Feyda-Rauthy sprawił, że stał się ostrożny. Chcąc, aby wynik walki na arenie z gladiatorem potoczył się w określony sposób, w umyśle gladiatora wbił słowo wyzwalające, a także potajemnie zatruł jedno ze swoich ostrzy. Próbował także użyć zatrutego ostrza w walce z Paulem Atrydą na Arrakis, lekceważąc zasady Kanly i pokazując, że brakowało mu zasad i honoru.
Feyd-Rautha to ktoś, kto został wychowany na faworyta – spadkobiercę – i najwyraźniej lubi pochwały. Jego uroda, atletyka i zdolności bojowe oraz pozycja spadkobiercy barona sprawiają, że jest on celem uwagi. Spędza dużo czasu z niewolnicami, które prawdopodobnie darzą go niepodzielnym uczuciem. Ponadto Feyd jest czystym narcyzem; wychodząc z wanny, wstaje i pozdrawia się. Co więcej, wydaje się być bardzo przebiegłym mężczyzną w kontaktach z kobietami.
Feyd-Rautha pomimo swojej inteligencji brakowało mu subtelności, cierpliwości i finezji. Gardził swoim wujkiem, pragnąc nie tylko go zabić, ale także wcześniej odebrać tytuł barona. Jego lekkomyślność wzbudziła w nim entuzjazm i dlatego stał się celem manipulacji Thufira Hawata, który pomagał Feyd-Rauthie w zorganizowaniu incydentu z gladiatorami, mającego na celu zastąpienie mistrza niewolników barona swoim własnym człowiekiem. To zwycięstwo dodaje mu energii i podejmuje próbę zamordowania barona, podając truciznę jednemu z chłopców-niewolników swojego wuja. Jednak, jak na ironię, to Hawat ostrzegł barona o próbie. Lekkomyślność Feyda-Rauthy zawodzi; jego strażnicy i szpieg-mistrz niewolników zostają zabici, a on w ramach kary jest zmuszony zmasakrować całą dzielnicę niewolników wypełnioną kobietami, gniewnie obiecując w głowie, że pewnego dnia zamorduje swojego wuja.
Ciekawostki[]
- Feyd-Rautha była trzecią rolą kinową rockowego impresario Stinga, po Kwadrofonii z 1979 roku i Syropie z siarki i piołunu z 1982 roku.
- Jest także jedną z inspiracji dla Random Hajile, postaci z gry wideo Konami Snatcher.
- David Lynch pierwotnie planował w swoim filmie aby Feyd wyszedł z łaźni parowej zupełnie nago, ale wymagałoby to dla filmu dania kategorii R, więc zamiast tego kazali mu założyć w tej scenie speedo.
- Feyd-Rautha nie pojawił się w filmie z 2021 roku.