 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
Filippa Eilhart to czarodziejka i jedna z głównych postaci w książkach z serii Wiedźmin, jedna z trzech głównych antagonistek gry Wiedźmin 2: Zabójcy Królów oraz nikczemna postać drugoplanowa w Wiedźminie 3: Dziki Gon.
Biografia[]
Wiedźmin 2: Zabójcy Królów[]
Zorganizowała spisek przeciwko Demawendowi, aby stworzyć niepodległe państwo ze swoją marionetkową władczynią Saskią.
Pomogła Saskii w buncie, aby stworzyć jej niepodległe państwo. W zależności od wyboru gracza może odnieść sukces lub nie. Nakłada klątwę na swoją manipulowaną władczynię lub sama nią zostanie, aby ją kontrolować i wykorzystać jej moc przemiany w smoka.
Zostaje schwytana przez swojego króla, Radowida za spisek, zdradę i królobójstwo. Król każe ją oślepić i umieścić w lochu. Prosi Geralta z Rivii, aby ją uwolnił, by uzyskać jej pomoc w wyleczeniu Saskii z jej klątwy. W zależności od wyboru gracza można jej pomóc lub pozostawić do gnicia w swojej celi.
Jeśli pomogła, ucieka.
Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
Filippa pojawiła się ponownie, przeżywszy Loc Muinne, uciekając do kryjówki w południowej Redanii. W zadaniu Powrót na Krzywuchowe Moczary Geralt znalazł lalkę z wyraźnymi śladami czarnej magii wykonywanej przez wiedźmy służące do kontrolowania osoby, którą ta lalka reprezentuje. Pióra na tej lalce natychmiast przypominały Geraltowi Filippę, ale nie było definitywnego dowodu, że lalka faktycznie ją reprezentuje.
Skontaktowała się z Margaritą Laux-Antille, wyjaśniając jej plan zregenerowania oczu poprzez hodowanie tkanek na drogocennych kamieniach, tak jak zrobił to Vilgefortz, i ożywienia Loży. Następnie udała się do Novigradu, by szukać pomocy u swojego byłego kochanka, czarnoksiężnika Arthura de Vleestera. Upokorzywszy go w przeszłości, de Vleester przekonał ją, że będzie bezpieczniejsza w swojej sowiej postaci, a następnie założył opaskę z dwimerytu wokół jej kostki. Po egzekucji de Vleestera podczas polowania na czarownice Filippa wpadła w posiadanie Zoltana Chivay, który pieszczotliwie nazwał ją Pusią.
Później stracił ją na rzecz Sigismunda Dijkstra, który popełnił błąd, usuwając jej dwimeryt, a ona wróciła do ludzkiej postaci i zaatakowała. Dopiero interwencja Geralta położyła kres jej szaleństwu. Filippa została następnie zwerbowana, aby pomóc powstrzymać Dziki Gon w zamian za amnestię od cesarza Emhyra var Emreisa. Po tym, jak Margarita została uratowana z Oxenfurtu, ona i Filippa spotkały się z Ciri, aby zaoferować jej równe partnerstwo w Loży, czego odmówiła.
Filippa później pomagała Geraltowi w odnalezieniu Kamienia Słonecznego, aby pomóc w ich planie zwabienia Dzikiego Gonu. Przeszukując jaskinie Skellige, Filippa skrytykowała Geralta za nadopiekuńczy stosunek do Ciri, twierdząc, że Loża to nie stado wilków, które mógłby odstraszyć swoim mieczem, na co wiedźmin upierał się, że może, bo tak jest. Kiedy znaleźli Kamień Słoneczny, Geralt założył, że weźmie artefakt dla siebie, ale Filipa upierała się, że ona go zabierze. Następnie ujawniła swoje zamiary: zająć miejsce Yennefer na dworze Emhyra i zostać doradczynią Ciri, mając nadzieję, że Geralt zabierze ze sobą Yennefer i zostawi wszystko jej.