 |
Uwaga! Ta strona zawiera główne spoilery. Jeśli nie chcesz znać ważnych informacji na temat fabuły/elementów związanych z postacią, nie powinieneś czytać tego artykułu poza tym ostrzeżeniem: Nie ponosimy odpowiedzialności za żadne negatywne skutki, jakie te fakty mogą mieć na użytkownika chcącego jednak przeczytać ten artykuł.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
Kratos: Niczego o mnie nie wiesz.
Freja: Wiem aż za dużo. A on?
—Freja do Kratosa
Freja jest jedną z głównych postaci w Erze Nordyckiej w grach z serii God of War. Jest postacią drugoplanową i antyzłoczyńcą w grze God of War z 2018 roku i jej kontynuacji God of War: Ragnarok z 2022 roku. Jest nordycką boginią miłości, wojny, piękna, płodności, porodu i magii oraz byłą żoną Odyna i matką Baldura. Chociaż nie była zła, popełniła moralnie wątpliwy czyn, rzucając zaklęcie nieśmiertelności na swojego syna Baldura, aby nie mógł umrzeć, ale kosztem jego zdolności odczuwania czegokolwiek z powodu wypaczonej miłości do niego.
Podczas głównych wydarzeń w grze pomaga Kratosowi i Atreusowi w ich dotarciu do Jötunheimu, ucząc ich o Dziewięciu Światach i pomagając Atreusowi w wyleczeniu jego choroby, a nawet pomaga Kratosowi pogodzić się z jego mroczną, tragiczną przeszłością. Rozwija również matczyną więź z Atreusem i staje się jedną z niewielu żywych istot, którym Kratos naprawdę ufa. Jednak sojusz został zerwany, gdy Kratos zabił Baldura, aby chronić ją przed zemstą, tylko po to, by Freja (wciąż kochająca Baldura pomimo jego próby zamordowania jej) przysięgła na nim zemstę. Gardzi także Mimirem, towarzyszem Kratosa i Atreusa, za pośrednie spowodowanie jej uwięzienia w Midgardzie.
Trzy lata później, podczas God of War Ragnarök, początkowo usilnie próbując zabić Kratosa, powoli zaczęła tracić pragnienie zemsty, aż do ich wspólnej podróży do Wanaheimu, gdzie ostatecznie mu wybaczyła i porzuca pragnienie zabicia mordercy jej syna. Od tego momentu stała się sojuszniczką Kratosa, wspierając go na miejscu Atreusa, aż do samego końca, kiedy to na stałe zastąpiła go po ukończeniu gry.
W angielskiej wersji językowej głosu użyczyła jej Danielle Bisutti, a w wersji polskiej Karolina Kalina.
Osobowość[]
Początkowo Freja jest bardzo przyjacielska i gościnna w stosunku do Atreusa, a nawet do Kratosa, pomimo jego otwartej nieufności do praktycznie każdego i nienawiści do boskich istot. Sugeruje się, że Freja widzi siebie w Kratosie i dlatego postanowiła mu pomóc, chociaż również drażni się z nim argumentem „a może po prostu was lubię”.
Nie wiadomo, która z tych odpowiedzi jest prawdziwa, ale okazuje się, że troszczy się ona o Atreusa, zarówno jako przyjaciółka, jak i swego rodzaju postać matki. Od czasu do czasu beszta Kratosa za utrzymywanie swojej przeszłości w tajemnicy przed Atreusem i za nieufność do boskich istot, mimo że sam jest jedną z nich. Jednak rozumie jego nieufność z powodu dawnych działań boskich istot, takich jak Asowie. Prawdopodobnie przypomniała Kratosowi o Atenie, dlatego na początku niechętnie jej ufał i nie był zbyt otwarty wobec niej.
Jednak, podobnie jak inne nikczemne/wątpliwe moralnie bóstwa w serii, Freja ma swoją ciemniejszą stronę, która czyni ją gorszą, niż się początkowo wydawało. Za jej matczyną stroną stoi samolubna, mściwa istota, a także reprezentująca najgorsze z możliwych rodzajów rodzica - manipulujących i narcystycznych. Podczas gdy ona głównie ukrywała tę najgorszą stronę swojej osobowości przed Kratosem i Atreusem, ojciec i syn zauważają to, kiedy okazała panikę na widok strzał z jemioły, które Atreus miał przy sobie, a później, widząc iluzję smutnej historii Baldura z Freją w Helheimie, kiedy Mimir miał problem z przypomnieniem sobie całej historii na jej temat.
To oczywiste, ponieważ Freja rzuciła dyskretne zaklęcie na Mimira, kiedy go wskrzesiła, uniemożliwiając mu mówienie o słabości Baldura i jej związku z nim. Freja była świadoma swoich błędów i tego, ile to kosztuje ludzi wokół niej, ale nie obchodzi ją to, ponieważ liczy się dla niej tylko bezpieczeństwo Baldura - nawet skrawka wyrzutów sumienia, jakie miała z powodu swoich czynów, które wystarczały, by bogini zobaczyła własne błędy, nie mówiąc już o próbie zabicia jej przez Baldura.
Kratos ostatecznie uciekł się do zabicia Baldura, aby uratować Freję, zyskując w ten sposób jej nienawiść. Przysięga zemstę na Kratosie za zabicie Baldura, mimo że jej syn sam chciał ją zabić, a Kratos i tak byłby zmuszony do zabicia go zaraz potem. Była gotowa poświęcić się, jeśli to oznaczało, że Baldur będzie żył, co rozumie sam Kratos.
Beszta Kratosa, nazywając go zwierzęciem i mówiąc, że nigdy się nie zmieni, zmuszając tym samym Kratosa do opowiedzenia Atreusowi o swojej strasznej i morderczej przeszłości. Po podniesieniu ciała syna, spogląda na chwilę na nich, dając do zrozumienia, że pomimo jej obecnej nienawiści do Kratosa, szanowała go za przyznanie się do swojej przeszłości i przynajmniej ma nadzieję, że jego dziecko nie spotka ten sam los, co jej własne.
Mając na celu odzyskanie swoich mocy Walkirii, jasnym jest, że Freja nie zrezygnowała ze swojego pragnienia zemsty. W rzeczywistości bezlitośnie atakowała Kratosa, aby się zemścić, gdy osłabiła czar, który Odyn na nią rzucił, dzięki czemu odzyskała część swoich mocy Walkirii i (później) swoje skrzydła. Choć stała się mściwa, Freja na szczęście nie upadła na tyle nisko, jak inne złe bóstwa, które pokonał Kratos, ponieważ zachowała minimum przyjaznego nastawienia do Atreusa (najgorszą rzeczą, jaką zrobiła chłopcu podczas ich tajnego spotkania, było skonfiskowanie jego naszyjnika z jemioły). Oprócz tego narastał w niej wewnętrzny konflikt w jej późniejszej próbie pozbawienia życia Kratosa, który stał się widoczny, gdy Duch Sparty uspokoił Atreusa, po tym jak przekształcił się w niemal niekontrolowanego niedźwiedzia, po czym ich walka eskalowała dalej, co przypomniało Freji o jej własnym zachowaniu jako rodzica, obserwując, jak Kratos opiekuje się swoim synem. Ostatecznie zakopała swój topór wojenny z Kratosem, po tym jak ten pomógł jej całkowicie cofnąć wiążącą ją magię Odyna, która ograniczała jej moce, przypominając sobie o złym traktowaniu jej i jej ludu przez Wszechojca, a także dowiadując się więcej o przeszłości Kratosa, kiedy on sam był żądny zemsty. W tym momencie Freja przyznała, że uraza, którą czuła do Kratosa, prawdopodobnie nie zniknie, ale mimo to stwierdziła, że to Odyn zasłużył na jej nienawiść. Freja ostatecznie zmieniła się na lepsze, co było widać po tym, jak Atreus wręczył jej kamień duszy zawierający duszę Odyna; zamiast zniszczyć go, jak oczekiwano, Freja powstrzymała się od tego, ponieważ od tamtej pory zrozumiała, że zemsta nie przyniesie jej spokoju, którego szukała, co doprowadziło do tego, że mściwy i pogrążony w rozpaczy Sindri wyświadczył jej przysługę.
Freja nienawidziła Mimira, błędnie wierząc, że pośredniczył w jej małżeństwie z Odynem tylko po to, aby zakończyć wojnę między Asami i Wanami, ale zamiast tego uczynił wojnę jeszcze gorszą. Można wnioskować, że nienawiść ta nieco osłabła po wyżej wspomnianym wniosku dotyczącym Odyna.
Ciekawostki[]
- Tatuaże Freji ciemnieją wraz z rozwojem historii, prawdopodobnie z powodu jej użycia magii Wanów lub odnosi się to do jej postaci, która stała się mroczniejsza pod koniec fabuły.
- Ona i Mimir są jedynymi, którzy zwracają się bezpośrednio do Kratosa po imieniu, ale w przeciwieństwie do Mimira (który ma ogromną wiedzę), nie wiadomo, skąd znała jego imię. Albo wiedziała, że to on od samego początku, albo uświadomiła sobie, że jest „Duchem Sparty”.
- Pomimo deklaracji zemsty na Kratosie za zabicie jej syna, była ona przeklęta przez Odyna, który uniemożliwia jej zabicie czegokolwiek lub kogokolwiek. To jest prawdopodobnie powód, dla którego Freja chciała odzyskać swoje moce Walkirii, gdy odkryła swoje skrzydła, ukryte przez Odyna. Chociaż ostatecznie osiągnęła to, czego chciała, dzięki magicznym zakłóceniom spowodowanym przez Fimbulwinter, które osłabiły wpływ klątw Odyna na nią, a później, dzięki pomocy Sigrún i Kratosa w ich złamaniu raz na zawsze, nie była już zainteresowana zemstą po tym, jak dowiedziała się, że były Duch Sparty też miał wyjątkowo tragiczną przeszłość, a także, że mimo wszystko uważa ją za przyjaciółkę.