 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
Generał Dreykov - większy antagonista w Marvel Cinematic Universe. Zadebiutował jako główny antagonista w filmie Czarna Wdowa, będąc jednocześnie postacią wspomnianą wcześniej w Avengers.
Jest wysokiej rangi oficerem w sowieckich siłach zbrojnych, który pełnił funkcję nadzorcy Czerwonej Sali i przełożonym Taskmastera. Nakazuje Taskmasterowi zabranie Natashy Romanoff, znanej jako Czarna Wdowa, z powrotem do Czerwonej Sali. Jest odpowiedzialny za przekształcenie Romanoff w zawodowego zabójcę, którym była przed dołączeniem do Avengers.
W jego rolę wcielił się Ray Winstone, który grał także Żołnierza Sama, Arnolda Frencha, George'a McHale'a, Aresa, Admirała Orlocka, Złego Billa i Tubal-Kain.
Biografia[]
Około 1993 roku Dreykov wysłał jedynego obdarzonego super mocami radzieckiego bohatera, Red Guardiana, na tajną misję infiltracji North Institue w Ohio. W ramach swojej przykrywki Shostakov spędził trzy lata mieszkając w Ohio, ze swoją „żoną” Meliną i „córkami” Natashą i Yeleną. Chociaż misja zakończyła się sukcesem i Shostakov zdołał odzyskać dane i zakopać North Institute, jego ochrona została zniszczona i w 1996 roku „rodzina” musiała uciekać na Kubę. Dreykov osobiście powitał Shostakova, który dostarczył mu cel misji, prosząc o wysłanie w pole działania, z dala od tajnej pracy. W międzyczasie dziewczyny zostały odesłane do Rosji i objęte Programem Czerwonej Sali. W pewnym momencie Shostakov i Dreykov pokłócili się i Dreykov umieścił byłego sowieckiego bohatera w więzieniu na Syberii na całe życie.
W pewnym momencie 2000 roku Natasha Romanoff, która ukończyła szkolenie w Czerwonej Sali pod nadzorem Madame B, była na misji w Budapeszcie. Agent T.A.R.C.Z.Y. Clint Barton został wysłany, aby ją zabić, ale zamiast tego zdecydował się ją zwerbować. W ramach procesu dezercji Romanoff próbowała zabić Dreykova. Wykorzystała jego młodą córkę Antonię, aby się do niego dostać i kazała Bartonowi zdetonować materiały wybuchowe, mimo że dziewczynka mogła zginąć. Pomimo zawalenia się całego budynku i Romanoff twierdzącej, że oboje zginęli, żaden z Dreykovów nie był martwy. Generał pozostał nietknięty, ale Antonia została ciężko ranna. Dreykov poddał ją szeroko zakrojonym eksperymentalnym ulepszeniom, za pomocą urządzenia zamontowanego z tyłu jej głowy, które umożliwiło Antonii zapamiętanie i perfekcyjne odwzorowanie stylów walki innych, obserwując i badając ich ruchy. Zamach na jego życie sprawił, że Dreykov stał się o wiele bardziej skryty: przestał pojawiać się publicznie, aby podtrzymać iluzję śmierci, przeniósł Akademię Czerwonej Sali do mobilnego obiektu i wszystkie przyszłe Wdowy, w tym jego córka, zostały poddane chemicznej kontroli umysłu opracowanej przez Melinę, w przeciwieństwie do kontroli jedynie psychologicznej.
Około 2016 roku starsza Wdowa z pokolenia Meliny opracowała gaz, który uodparnia neuropatyki mózgu przed zewnętrzną manipulacją. Wysłano grupę Wdów, aby ją znaleźć w Maroku, ale gaz został użyty na Yelenie Belovej i sama poszła w ucieczkę z antidotum. Dreykov wysłał na nią swoją córkę „Taskmastera”. Wysłała paczkę do Norwegii i zaangażowała Romanoff, swoją przybraną siostrę, która była w posiadaniu antidotum i była w stanie uciec. Zdeterminowani, by obalić Dreykov, Belova i Romanoff połączyli siły ze swoją „matką” Meliną i „ojcem” Alexeiem Shostakovem, którego uratowali z więzienia. Melina udawała, że pozostaje lojalna Dreykovowi, pozwalając Taskmaster i wdowom zabrać jeńców do Czerwonej Sali. Dreykov zdał sobie sprawę z oszustwa, które miało miejsce w przypadku fotostatycznych welonów i ujawnił Romanoff, że Taskmaster była w rzeczywistości jego córką. Dreykov wysyła Taskmaster, aby rozprawiła się z innymi sabotażystami, jednocześnie zajmując się Romanoff. Po tym, jak sprowokowanie go do uderzenia jej w twarz nie przyniosło efektu, Romanoff złamała własny nos, przeciwdziałając blokowi feromonów. Tymczasem Melina wysadziła jeden z silników, który zdestabilizował konstrukcję, zmuszając wszystkich do szaleńczej ucieczki. Dreykov był eskortowany do samolotu, ale Belova ryzykowała życiem, aby wysadzić jego silnik, powodując awarię całego statku i zabijając Dreykova w eksplozji.
Osobowość[]
Dreykov był niesamowicie okrutnym, bezwzględnym i inteligentnym człowiekiem, a także kimś, kto był niesamowicie żądny władzy, porywczy, małostkowy i kontrolujący. Jednak w przeciwieństwie do większości złoczyńców na jego pozycji, Dreykov był również bardzo pragmatyczny i strategiczny, decydując się nie ścigać Natashy przez lata, mimo że miał motywację i liczne zasoby oraz armię wdów pod kontrolą, aby to zrobić, jak wiedział, to spowodowałoby ujawnienie jego i Czerwonej Sali z ukrycia.
Chociaż Dreykov był pewnym siebie przeciwnikiem, doskonale zdawał sobie sprawę z własnej słabości fizycznej i został doprowadzony do ślepej furii przez Natashę, która go z tego powodu wyszydziła. Ze względu na brak sił podjął ekstremalne środki, aby nie dopuścić do fizycznego okaleczenia przez żadną z wdów, czego dowodem było głównie stosowanie feromonowego bloku do nosa, który dawał każdej Wdowie. Gdy tylko Natasha złamała sobie nos by przeciwdziałać feromonowi, Dreykov okazuje natychmiastowe przerażenie i strach, pokazując, że nie jest tak twardy, jak pokazuje.
Dreykov miał skrajny brak empatii i był podręcznikowym psychopatą, troszczącym się tylko o siebie i mającym obsesję na punkcie całkowitej kontroli, i postrzegał otaczających go ludzi jedynie jako niepotrzebne narzędzia, w tym dzieci, nie mając współczucia ani troski o konsekwencje jego handlu ludźmi, w tym życiu setek młodych dziewcząt, które ukradł, aby pod jego opieką zostały poddane okropnościom Czerwonej Sali. Jego całkowita apatia rozciągała się również na bliskich mu, takich jak Shostakov, którego celowo wysyłał na misje, których nie lubił, zanim ostatecznie wysłał go do więzienia na całe życie z powodów, których Alexei nawet nie znał.
Najbliższa empatia, jaką Dreykov pokazuje w całym filmie, ma miejsce, gdy namawia Taskmaster, aby ujawniła się Natashy jako jego córka, rozmawiając z Natashą z obrzydzeniem z powodu spowodowania jej oszpecenia w celu zabicia samego Dreykova. Należy jednak zauważyć, że nadal był gotów poddać swoją córkę kontroli umysłu i zmusić ją do bycia jego osobistym ochroniarzem i zabójcą, i wcale o niej nie myślał, próbując uciec z eksplodującej bazy, więc to prawdopodobnie nie było z troski o nią. Można również zinterpretować, że jego wściekłość na Natashę może być również bardziej skierowana na niego, że jego córka mogłaby być skuteczniejszym żołnierzem bez obrażeń. Kiedy Antonia została w końcu uwolniona spod jego kontroli, jej pierwszym pytaniem było, czy odszedł, dając jasno do zrozumienia, że strach i nienawiść, które żywiła do ojca, były o wiele większe niż jakakolwiek jego domniemana troska o nią.
Wygląd[]
Dreykov był krępym mężczyzną o bardzo jasnej skórze, wyrazistych rysach i brązowych oczach, jego włosy również były brązowe, chociaż siwiejące i przerzedzone na górze, starannie uczesane i miał lekki zarost. Widziano go w drogim niebieskim garniturze z dopasowaną koszulą i czarnymi skórzanymi butami, nosił także okulary w grubych oprawkach i zakodowany złoty sygnet z czarnym klejnotem na górze, który działał jako klucz, który pomagał mu kontrolować wdowy.
W 1995 Dreykov wyglądał prawie tak samo jak w 2016, jednak jego skóra wydawała się zdrowsza, ponieważ nie przebywał jeszcze w Czerwonej Sali z dala od słońca, jego włosy były całkowicie brązowe, miał gęste wąsy i nosił okulary przeciwsłoneczne, a także dres, do którego później w nocy nałożył czarny trencz.