Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Kaathe Mroczny Łowca o lordzie Gwynie.
Gwyn, władca popiołów znany też jako Gwyn, Lord Blasku Słonecznego jest głównym antagonistą i finałowym bossem w grze Dark Souls oraz pośmiertnym, nadrzędnym antagonistą w Dark Souls II i Dark Souls III.
Był kiedyś jednym z posiadaczy mocy Pierwszego Płomienia i jednym z bóstw, które dały początek Epoce Ognia, lecz ze względu na malejącą z czasem moc Płomienia, Gwyn poświęcił się, aby zachować jego żywotność; rozpoczynając w ten sposób tradycję ofiarowania duszy, aby przedłużyć czas trwania Ery Ognia.
Biorąc pod uwagę, że Klątwa Nieumarłych, a także „Klątwa Łączenia Płomienia”, jak nazwał ją Książę Lothric, zaczęły się od Gwyna, który był przyczyną zepsucia Mrocznej Duszy, można go uznać za prawdziwego głównego antagonistę całej serii Dark Souls.
Biografia[]
Dark Souls []
Historia []
Przed pojawieniem się płomienia niewiele wiadomo o przeszłości Gwyna, poza tym że miał wujka Lloyda. Był otoczony rycerzami, kiedy znalazł płomień i nosił swój charakterystyczny, królewski strój, więc jasnym jest to, że był władcą na długo przed tą chwilą.
U progu Ery Ognia, Gwyn odkrył Duszę Lorda wraz ze Sprytnym Karłem, Gravelordem Nito i Wiedźmą z Izalith. Jego dusza ucieleśniała światło i mrok, pozwalając mu manipulować tymi cechami i wytwarzać zaklęcia zwane błyskawicami. Czterej lordowie sprzymierzyli się z Seathem Scalelessem i zgromadzili silną armię, a dzięki swojej mocy rzucili wyzwanie Starożytnym Smokom, by zdobyć władzę nad światem. Potężne, elektryczne strzały Gwyna oderwały smokom łuski, pozwalając im zostać zabitym przez inne ataki i ostatecznie smoki zostały pokonane.
W ten sposób rozpoczęła się Era Ognia, a Gwyn stał się Władcą Blasku Słonecznego i królem Lordran. Mieszkał on ze swoim klanem, który stał się nową i zróżnicowaną rasą, znaną jako Bogowie, w mieście Anor Londo. Często ścigali smoczych potomków dla sportu. To nie dotyczyło Seatha, który zyskał uznanie przez swoje działania i stał się częścią szlachty.
Kiedy płomienie zaczęły zanikać, Gwyn i inni Lordowie zrobili wszystko, co w ich mocy, żeby znaleźć rozwiązanie. Wiedźma z Izalith próbowała odtworzyć Pierwszy Płomień za pomocą własnej duszy, ale skończyło się to porażką i wiedźma, wraz z kilkoma swoimi dziećmi, przemieniła się w Łoże Chaosu, z którego zaczęły się rodzić demony. Srebrni Rycerze Gwyna dzielnie walczyli, ale płomienie demonów zwęgliły ich zbroje, zmieniając ich w Czarnych Rycerzy. Nie widząc innego wyjścia, Gwyn postanowił opuścić Anor Londo i udał się do Pieca Pierwszego Płomienia, aby zjednoczyć ów płomień, przedłużając w ten sposób Erę Ognia. Kiedy odszedł podzielił duszę pomiędzy swój klan i dzieci. Fragmenty duszy zostały przyznane Czterem Królom i Seathowi.
Gwyn poświęcił się jednocząc płomień, a jego potężna dusza te płomienie podsyciła, przedłużając Erę Ognia. Wielu jego Czarnych Rycerzy ruszyło za nim do Pieca i zostali zmienieni w popiół, kiedy płomień został zjednoczony. Od tej pory Czarni Rycerze zaczęli przez całą wieczność wędrować po Lordran jako pozbawione ciała duchy. Dusza Światła była w stanie utrzymać Płomień przez dziesięciolecia, lecz Gwyn w końcu stał się pustym.
Sugeruje się, że minęło co najmniej tysiąc lat, kiedy zaczęły się wydarzenia w Dark Souls. Gwynevere, Framt i Kaathe dali Wybranemu Nieumarłemu wyraźnie do zrozumienia, że Gwyn będzie ostatecznym przeciwnikiem, którego trzeba się pozbyć. Każda z postaci ma jednak nieco inny punkt widzenia. Gwynevere zaklina głównego bohatera, aby ten zastąpił Gwyna i "zapobiegł dalszym ofiarom z nieumarłych". Frampt również jest za tym dodając też, że Wybrany Nieumarły łącząc płomień przegna mrok i zdejmie klątwę nieumarłych. Jako, że Gwynevere jest w rzeczywistości iluzją, to ciężko powiedzieć czy jej słowa są zgodne z prawdą.
Z drugiej strony Kaathe twierdzi, że Era Mroku, pozorna Era Ludzkości, następuje w naturalny sposób po Erze Ognia, a Gwyn, w strachu przed mrokiem i ludźmi, opiera się naturalnemu porządkowi rzeczy, poświęcając siebie samego aby utrzymać płomień. W przeciwieństwie do Frampta, Kaathe wierzy, że prawdziwym przeznaczeniem Wybranego Nieumarłego jest zniszczenie gasnącego Lorda Gwyna, stanie się czwartym Lordem i rozpoczęcie Ery Mroku.
Armia []
Początkowo armia Gwyna składała się tylko ze Srebrnych Rycerzy. Kiedy narodziły się demony, wielu rycerzy walczyło z nimi, zmieniając ich zbroję na czarną, co spowodowało przemienieniem ich w Czarnych Rycerzy. Wielu z nich towarzyszyło Gwynowi w drodze do Pieca Pierwszego Płomienia, w którym zostali spaleni na popiół i stali się bezcielesnymi duchami, wędrującymi po Lordran. Pozostali Srebrni Rycerze strzegli Anor Londo.
Oprócz tego król utworzył specjalną grupę zwaną Czterema Rycerzami Gwyna, w której skład wchodzili: Zabójca Smoków Ornstein, przywódca całej grupy; Gough Sokole Oko, przywódca Zabójców Smoków; Ostrze Władcy Ciaran, zabójczyni; i legendarny, później pochłonięty przez Otchłań Rycerz Artorias.
Przyjaciel Gwyna, Havel Skała, był generałem własnych sił, które były prawdopodobnie częścią armii Władcy Popiołów.
Rodzina []
Gwyn był siostrzeńcem Allfathera Lloyda i ojcem Gwyndolina, Mroczne Słońce, syna którego wychowywał jako córkę. Oprócz niego Gwyn miał też dwie rzeczywiste córki, czyli Gwynevere i Filianore. Jego drugi syn był bogiem wojny, który odziedziczył światło poprzez swój pierworodny status. Jednak kiedy stanął po stronie Starożytnych Smoków, został natychmiast pozbawiony swego statusu i wszelkie odniesienia do niego, w tym jego własne imię, zostały całkowicie wymazane z historii. Yorshka, Kapitan Kompanii też prawdopodobnie była córką Gwyna, choć biorąc pod uwagę fakt, że to Gwyndolin nadał jej imię i że ona sama niewiele wie o świecie, może to nie być do końca prawdą.
Dark Souls II[]
Chociaż nie jest to wyraźnie powiedziane, wydarzenia w Dark Souls II mają miejsce setki lub tysiące lat później. Wystarczająco dużo, aby powstało i upadło kilka królestw w międzyczasie. Pokazano również, że niezależnie od decyzji Wybranego Nieumarłego, czy połączyć płomień czy nie, cykl nieumarłych nadal istnieje. W tym momencie, Gwyn został już dawno zapomniany. Był on wspominany tylko jako Bóg Słońca, a jakiekolwiek zapisy na jego temat znajdują się w opisach czterech cudów: Włóczni Błyskawic, Wielkiej Włóczni Błyskawic, Słonecznej Włóczni i Oślepiającego Pocisku.
Dusza, którą upuszcza po śmierci Stary Żelazny Król w NG+, jest określana w opisie jako "po wspaniałej duszy" i można za jej pomocą stworzyć Oślepiający Pocisk lub Wielki Łuk Zabójcy Smoków. Tworzy to pewnego rodzaju związek między Starym Żelaznym Królem a Gwynem. W momencie kiedy Nosiciel Klątwy spotyka Aldię, Mędrca Pierwszego Grzechu, ten odnosi się do Gwyna jako "Pana Światła", który zmienił naturalny porządek i rozpoczął cykl światła i mroku. Wyraża swoje oburzenie Gwynem za uczynienie ludzi mniejszymi od swoich pierwotnych celów i do tego uważa, że król dokonał "Pierwszego Grzechu".
Dark Souls III []
W momencie kiedy rozpoczyna się Dark Souls III, pozostałe dzieci Gwyna zostały rozproszone, zabite lub pochłonięte przez Aldricha, Pożeracza Bogów. Wielka katedra Anor Londo popadła w ruinę, a ostatni syn, Gwyndolin przejął tytuł "Króla Bogów" od swojego ojca.
Gwyn uległ reinkarnacji wraz z innymi Władcami Pogorzelisk, tworząc boską manifestację, znaną jako Dusza Pogorzelisk. Ta ostatnia linia obrony przed Nierozpalonym była połączeniem wszystkich Władców Pogorzelisk, którzy zjednoczyli Pierwszy Płomień. Istota ta dysponowała ich stylami walki i ruchami. Niektórych z nich używał dawniej Gwyn, takich jak np. chwyt wywołujący eksplozję lub kopniak, wytrącający z równowagi.
Wygląd[]
Lord Gwyn nosi okazały, królewski strój ze złotymi opaskami na rękach i wielką koroną na głowie. Na jego nogach znajduje się coś w stylu mokasynów i bransoletek. W ręce trzyma wielki miecz przesiąknięty mocą światła i Pierwszego Płomienia. Ma on męską twarz o spokojnych oczach i z imponująco długą, siwą brodą i włosami.