 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Justine Florbelle na fonografie.
—Justine Florbelle zamykająca drzwi do swojego lochu.
Mademoiselle Justine Florbelle jest główną bohaterką/antagonistką dodatku Amnesia: Justine do gry Amnesia: Mroczny Obłęd.
Głosu użyczyła jej Emily Corkery.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Wychowana we francuskiej arystokracji Justine urodziła się z nieokreśloną chorobą psychiczną, a jako dziecko dorastała tylko z jedną przyjaciółką, Clarice. Clarice była dziewczyną w podobnym wieku z kwatery służby i pokojówki często ją karciły za to, że po prostu bawiła się z Justine. Było to powszechne, ponieważ szlachta w tym okresie miała bardzo oczywisty minimalny kontakt z mieszkańcami na dole.
Jej ojciec, Monsieur Florbelle, był uznanym psychoterapeutą. Matka Justine zmarła, gdy była bardzo młoda i jako taka nie pamięta nawet, jak wyglądała jej matka.
Monsieur Florbelle, który był potajemnie szalony, był zainteresowany badaniem ludzkiej psychiki, więc wyizolował swoją córkę do serii testów psychiatrycznych. Utraciła nawet ten ograniczony kontakt z Clarice, więc od ósmego roku życia Justine była całkowicie samotna.
Justine często zadawała pytania o to, jak wyglądała jej matka, ponieważ zasmucało ją, że jej nie pamiętała. Jej ojciec powiedział Justine, że uroda jej zmarłej matki była „oślepiająca” i przypominanie sobie o niej jakichkolwiek wspomnień byłoby zbyt dużym ciężarem dla każdego, kto ją kocha.
Jednak mała Justine zaczęła rozwijać kompleks niższości, ponieważ chciała być tak atrakcyjna jak jej matka. Co gorsza, w wyniku ciągłych testów Justine zaczęła postrzegać wyniki jako ważny sposób oceny siebie i jej ojca.
Ta rozbieżność i wieczne niezadowolenie ojca wynikami jego testów spowodowały, że narastała między nimi ogromna przepaść. Po czterech latach izolacji, która pozbawiła ją zdrowego, naturalnego wychowania i rozwoju, Justine stawała się coraz bardziej niestabilna. Zaczęła wykazywać podstawowe cechy bycia narcyzem i kompletnym psychopatą.
Często próbowała przejąć kontrolę nad sytuacjami związanymi z testami ojca, denerwując pokojówki, a często prowokując ojca po prostu po to, aby uzyskać od niego reakcję.
To, co stało się później, można tylko zinterpretować. Wydawałoby się, że albo ona, albo jej ojciec usiłowali zrobić coś nieprzyzwoitego seksualnie i wypaczyć drugą osobę. Monsieur Florbelle surowo ją zbeształ, a także powiedział, żeby się „nie wstydzić”, ponieważ „wypełniała pustkę pozostawioną przez matkę”, ale Justine była wściekła.
Jej ojciec nie mógł już dłużej usprawiedliwiać swoich badań. Pisząc do Herberta, wyznał, że nie pomogło mu to zrozumieć choroby psychicznej Justine. Zamierzał zrezygnować z testów, aby naprawić swój związek z córką. Nigdy jednak nie miał ku temu okazji.
Justine zamordowała swojego ojca rodzinnym steatytem w kształcie gwiazdy. Pochowała zwłoki ojca pod rezydencją w rodzinnej krypcie. Jako jedyna spadkobierczyni ostatecznie przejęła posiadłość Florbelle, chociaż to, jak nigdy nie została złapana, ani co działo się przez następne dwadzieścia kilka lat, pozostaje tajemnicą.
Dorosłość[]
Mademoiselle Florbelle przejęła pomieszczenia badawcze i studyjne swojego ojca pod posiadłością, ale zamiast pogłębiać wiedzę o ludzkiej psychice w celu leczenia upośledzeń umysłowych, zamieniła ją w swoją własną komnatę tortur, zwaną „Gabinetem Perturbacji”, dla spełniania swoich własnych sadystycznych przyjemności.
Justine zaczęła udowadniać, że była kompletnym potworem nawet bardziej niż jej ojciec. Rozkoszowała się cierpieniem, które zadawała innym, a nawet poddała się temu samemu okrucieństwu, wykonując na sobie wcześniej ustalone testy po krótkich atakach własnej amnezji, aby zobaczyć, jak dobrze sobie radzi bez wiedzy o tym, kim jest i co się dzieje.
Justine nienawidziła i nadal nienawidzi koncepcji odpowiedzialności przed prawem za swoje czyny i jest bardzo elitarna, wierząc, że arystokracja nie musi odróżniać dobra od zła, ponieważ „zawsze mają rację”.
Później zaczęła związek z Aloïsem Racine'em, synem szlachcica Luciena Racine'a. Ponadto wydaje się, że w tym samym czasie miała również stałe relacje z Basilem Girouxem i Malo de Vignym. Ku jej radości spowodowało to wiele tarcia między nimi. Wszyscy trzej mężczyźni byli szczerze zakochani w Justine, w takim czy innym momencie, ale tego samego nie można było powiedzieć o samej Justine, ponieważ nie kochała nikogo, nawet siebie, i wykorzystywała mężczyzn do zabawy.
Postawiła mężczyzn przeciwko sobie, prowadząc w końcu do ich spirali w dół, do szaleństwa i zniszczenia. Jej kompleks niższości, pragnienie bycia równie atrakcyjną jak jej matka, tylko się pogarszał w miarę upływu czasu; te uczucia nasiliły się do tego stopnia, że faktycznie oślepiła zalotników, ponieważ chciała wierzyć, że jej piękno było dosłownie „oślepiające”.
Aloïs był łatwy do kontrolowania, już wcześniej miał do niej autodestrukcją miłość. Biedny Malo już oszalał przez jej czyny. Basile był jednak kłopotliwy i nie był już nią zauroczony, szybko męcząc się jej „grami”. Z pomocą Aloïsa udało jej się również odurzyć i oślepić Basile'a, aby uniemożliwić mu odejście.
Aloïs, Basile i Malo nieświadomie stali się jej najnowszymi obiektami testowymi w Gabinecie Perturbacji, gdzie podawała im narkotyki absyntem, torturowała ich, okaleczała ich ciała, a na koniec uczyniła z nich część testów na sobie podczas jej samoistnych napadów amnezji. Trzej mężczyźni są teraz znani jako zalotnicy - służąc jako wrogowie w Amnesia: Justine.
Pomimo całej jej przebiegłości i kontroli nad szefem policji w Calais, po tych wydarzeniach, Lucien Racine, ojciec Aloïsa, stał się bardzo podejrzliwy wobec działań Justine i podejrzewał o nieczystą grę, kiedy ukradła jego syna. Zwrócił się o pomoc do inspektora Felixa Marota, doktora Victora Fourniera i ojca Hectora Davida, aby znaleźć legalny sposób na ujawnienie jej szaleństwa i uwięzienie jej. Porwała również tych trzech mężczyzn i stali się zakładnikami napotkanymi w Gabinecie Perturbacji.
Nie przejmując się nawet tym, że jej mroczne machinacje zostały prawie odkryte przez opinię publiczną, Justine zaprosiła innych członków francuskiej arystokracji do swojej rezydencji na bankiet. Wymyśliła dla siebie test, „najlepszy do tej pory”, by sprawdzić, czy nie pozostał w niej jakiś ślad człowieczeństwa. Postanowiła, że będzie nieuzbrojona i całkowicie narażona na jakiekolwiek zagrożenie. Justine zaaranżowała również kilka sytuacji z zakładnikami, aby zobaczyć, jak zareaguje.
Przeniosła swoich więźniów do komnat tortur we dworze i stworzyła różne przeszkody w pokojach. Następnie nagrała wiadomości audio na wielu fonografach, aby odpowiednio ustawić scenę. Justine następnie wypuściła zalotników z ich cel, aby włóczyć się po gabinecie na ślepo, ale nie wcześniej niż zlokalizowała bezpieczną celę więzienną, aby mogła dobrowolnie się odurzyć. Podobnie jak we wszystkich innych autotestach, szybko działająca mikstura, którą spożyła, spowodowała, że miała całkowitą, ale tymczasową amnezję jako efekt uboczny. Następnie zaczynają się wydarzenia w grze.
Amnesia: Justine[]
Gracz budzi się w lochu i podąża za tajemniczymi wskazówkami pozostawionymi w kilku fonografach przez sadystyczną kobietę imieniem Justine, pozorną porywaczkę gracza. Porwała ona również sześć innych osób, z których trzy pomyliły gracza z Justine i próbują go zabić. Pozostała trójka to zakładnicy napotykani w różnych momentach gry. Pierwszym zakładnikiem jest psychiatra o nazwisku Victor Fournier. Gracz może go uratować lub zabić, pociągając za dźwignię, co powoduje, że zostaje przebity kolcami, co aktywuje drabinę wychodzącą z sufitu i pojawia się kolejny test. Oszczędzenie go będzie wymagało od gracza ułożenia pudełek sięgających do sufitu, co jest dłuższym procesem.
Drugim zakładnikiem jest ksiądz o imieniu Ojciec Hector David. Jego również gracz może zabić lub oszczędzić. Jeśli gracz go oszczędzi, będzie musiał zagrać w krótką grę pamięciową. Jeśli gracz go zabije, David zostanie żywcem rozczłonkowany za pomocą narzędzi tortur. Trzecim i ostatnim zakładnikiem jest policjant Felix Marot. Gracz może zdecydować się poświęcić go kanibalistycznemu i psychotycznemu Malo de Vigny, aby się uratować, lub może zamknąć drzwi do pokoju Malo i uratować ich obu, chociaż ryzykuje, że zostanie poturbowana na śmierć przez Malo.
Po trzecim zakładniku okazuje się, że gracz to w rzeczywistości sama Justine, która wymazała swoją pamięć za pomocą przedawkowania narkotyków, ponieważ lubi to robić. Niezależnie od tego, czy zdecydowała się uratować lub zabić któregokolwiek z trzech zakładników, zamyka drzwi do swojego lochu i mówi swojej służącej Clarice, że wszystko jest w porządku.
Ciekawostki[]
- Justine urodziła się w 1828 roku, chociaż dokładna data nie jest znana.
- Justine jest często uważana za jedną z najbardziej złych postaci w Amnesii.
- Jej Gabinet Perturbacji jest przez wielu uważany za najbardziej przerażające miejsce w całej Amnesii.
- W zależności od decyzji gracza Justine mogła zabić wszystkich sześciu swoich zakładników lub żadnego z nich. Jednakże, ponieważ zamyka ich w swoim lochu, jest prawdopodobne, że cała szóstka umrze niezależnie od tego.
- Dodając śmierć ojca, liczba ofiar Justine wzrasta do siedmiu.