Charyzmatyczni

Charyzmatyczni złoczyńcy dzięki swojej zdolności do urzekania innych potrafią sprawić, że ludzie nie tylko wierzą w ich idee, ale też im ufają, a nawet ich lubią.

Zazwyczaj ci złoczyńcy z początku wydają się być dobrzy lub przynajmniej sympatyczni dla protagonistów (a tym samym dla odbiorców), lecz później ich zła natura zostaje ujawniona, jak np. w przypadku Misia Tulisia, Księcia Hansa czy profesora Roberta Callaghana. Czasem jednak widzowie od początku wiedzą, że złoczyńcy kłamią, lecz protagonista o tym nie wie - tak jest m.in. z Matką Gertrudą czy Planktonem.

Nie należy mylić ich z Wyrafinowanymi - złoczyńcami, którzy są otwarcie okrutni, ale nadal mają dobre maniery i styl. Charyzmatyczni złoczyńcy to wilki w owczej skórze. Udają przyjaźń, a czasem miłość, aby uzyskać to, co chcą. Są również znani z tego, że potrafią zdobyć wielu zwolenników ze względu na swoją charyzmę.

Mogą być bardzo niepokojącymi postaciami, ponieważ ich elokwentna powierzchowność (zarówno pod względem osobowości, jak i wyglądu) zdecydowanie nie pasuje do straszliwych zbrodni, które popełniają przeciwko innym. Z tego powodu protagoniści mogą czuć się wstrząśnięci, gdy prawda wychodzi na jaw, zwłaszcza jeśli wcześniej mieli z nimi powiązania, sympatyzowali się z nimi, a nawet im ufali. Ci złoczyńcy są tak dobrymi aktorami, że ciężko jest zorientować się, co w rzeczywistości myślą o ludziach, których okłamywali.

Złoczyńcy mogą również kwalifikować się jako mający charyzmę, jeśli są podziwiani przez swoich zwolenników lub mają fanów, niezależnie od tego, co myślą o nich protagoniści i odbiorcy dzieła. Są seryjnymi zabójcami, dyktatorami itp. i chcą kontynuować swoje zbrodnie, ale jak na ironię, społeczeństwo ich nie potępia.