Charyzmatyczni

Charyzmatyczni złoczyńcy to powszechny typ złoczyńców, których umiejętności wykraczają dalej niż manipulację i mistrzostwo mowy, a czasami sięgają nawet dalej niż kłamcy. Tak się składa, że ​​są czarusiami, którzy w pełni kontrolują swoją zdolność do wywierania wpływu na innych dzięki swojej gładkiej mowie i czarującym manierom, do tego stopnia, że ​​nie tylko sprawiają, że ludzie wierzą w ich sprawy, ale w rzeczywistości wykorzystują swoją charyzmę, aby wzbudzić w innych zaufanie, lubienie ich, a może nawet podziwianie ich (chociaż może się to różnić w zależności od tego, jak silna jest ich charyzma).

Zwykle ci złoczyńcy początkowo wydają się dobrzy, sympatyczni lub przynajmniej współczujący bohaterom (a tym samym widzom), dopóki ich prawdziwa natura nie zostanie ujawniona (np. Szop Pierun, Zobek, Miś Tuliś, Chelsea Van Der Zee, Emeraude, High-T, Riley Hicks, Warp Darkmatter, Alejandro Burromuerto, Ernesto de la Cruz, Jagna Obłoczek, Książę Hans i Yokai). W niektórych przypadkach, aby dodać napięcia, inni złoczyńcy (np. Plankton, Chester V, Matka Gertruda, Woźnica, William Afton i Tromus) dają widzom znać, że ewidentnie kłamią, ale bohaterowie dowiadują się o tym dopiero później.

Nie należy ich często mieszać ani mylić z wyrafinowanymi złoczyńcami, którzy są otwarcie okrutni, ale nadal mają dobre maniery i styl. Charyzmatyczni złoczyńcy to w zasadzie wilki w owczej skórze i ogólnie są bardzo podobni do fałszywie uprzejmych złoczyńców. Są skłonni udawać przyjaźń i czasami miłość aby dostawać to, czego chcą. Są również dobrze znani z tego, że dzięki swemu ukrytemu urokowi potrafią pozyskać wielu zwolenników. Oczywiście może to czasami (jeśli nie, rzadko) pokrywać się z dobrze funkcjonującą psychopatią, ponieważ niektórzy charyzmatyczni złoczyńcy wykorzystują innych ludzi, a nawet bohaterów (czasami włączając w to samych charyzmatycznych bohaterów) jako narzędzia do manipulowania nimi, aby uzyskać od nich to, czego chcą, pójść dalej niż kłamać lub nawet używać fasady, aby wtopić się w społeczeństwo dla własnych egoistycznych i/lub pragmatycznych potrzeb.

Ponadto tej kategorii nie należy mylić z uprzejmymi złoczyńcami, ponieważ ci złoczyńcy są naprawdę mili, rozważni i uprzejmi w zachowaniu lub decyzjach, mimo że są złoczyńcami i popełniają przestępstwa. Tam, gdzie charyzmatycy, jak wspomniano powyżej, są bardziej podobni do fałszywie uprzemych złoczyńców, którzy okazują nieszczery urok i sympatię opinii publicznej, aby manipulować innymi bez niczyjej wiedzy. Niezwykle rzadko zdarza się, aby ta kategoria szła ręka w rękę z autentycznym typem uprzejmego zła. Kategorie te dobrze się komponują tylko wtedy, gdy nie mieszczą się w cechach typowego typu „fałszywie uprzejmego złoczyńcy” (np. Axel, Profesor Monkey-For-A-Head, Czerwonego, Saul Goodman, Obsługa klienta, Dr. Nefario i wiele wersji Deadpoola).

Mogą być bardzo niepokojącymi postaciami, ponieważ ich wymowny wygląd zewnętrzny (zarówno pod względem osobowości, jak i wyglądu) zdecydowanie nie pasuje do straszliwych zbrodni, które popełniają przeciwko innym. To pokręcone odwrócenie często powoduje, że bohater (i widzowie) czują się emocjonalnie pogwałceni, zwłaszcza gdy związali się z nim, wczuli się w niego, a nawet ufali mu przez tak długi czas, zanim ujawniono jego prawdziwą naturę. Są tak dobrymi aktorami, że czasami bardzo trudno jest zrozumieć, co naprawdę myślą o ludziach, których okłamują, niezależnie od tego, czy są naprawdę przyjaźni, czy nie. Złoczyńcę można również uznać za osobę posiadającą charyzmę, jeśli podziwiają go wyznawcy lub mają fanów, niezależnie od tego, co myślą o nim bohaterowie i publiczność. Przykładami są Staruszka i ogólnie postacie, które są seryjnymi mordercami, dyktatorami itp. z powodu chęci kontynuowania swoich zbrodni, a jednocześnie, jak na ironię, „przetrwać” w społeczeństwie, w którym chcą się rozwijać.