Społeczni darwiniści

Złoczyńcy głoszący hasła „przetrwa najsilniejszy”, „słabość jest grzechem” i „moc jest słuszna”, które są podstawą kratokracji; różnią się nieco od totalitarystów i supremacjonalistów. W rzeczywistości nie zawsze cenią rasy i/lub narody, ale indywidualne mocne strony dążące do stworzenia społeczeństw lub światów, w których istnieją tylko najbardziej bezwzględne jednostki, aby wychowywać późniejsze pokolenia.

Społeczni darwiniści nie zawsze są celowo nikczemni; niektórzy naprawdę wierzą, że ich filozofie są dobre. Jednak zastosowania takich filozofii często prowadzą do powstawania faszystów lub anarchistów, wśród których ludzie muszą walczyć, aby przetrwać.

Jednym z przykładów jest Apocalypse, który miał obsesję na punkcie tej koncepcji i powiązanych tematów, nie dbając o to, czy ktoś był humanoidem, czy mutantem, o ile miał siłę by przetrwać. Jego syn Holocaust jest równym tego przykładem i posunął się nawet do stwierdzenia, że ​​„żaden [nie byłby] na tyle silny, aby przetrwać w świecie, który [on] stworzyłby”.

Jak wspomniano powyżej, społeczni darwiniści są często myleni z takimi terminami jak (neo) naziści czy członkowie Ku Klux Klan, ale są to nieco inne koncepcje; Ogólnie rzecz biorąc, supremacjonaliści są ksenofobami, podczas gdy darwiniści nie są i wierzą w „przetrwanie tylko silnych”. Są nimi nawet skorumpowani urzędnicy wspierający naturalnych selekcjonerów, którzy porzucają „słabych” na rzecz „silnych”, co prowadzi do narodzin gnębicieli i mizantropów. Darwinizm może prowadzić do upadku złoczyńcy, ponieważ mogą być zajęci walkami domowymi i wewnętrznymi, zamiast pozbywać się przeciwnych sił.

We współczesnej kulturze istnieje wyraźny i niejasny podtyp, równy złoczyńcom zwiastującym odrodzenie i nihilistom, którzy wierzą w środki takie jak kontrola populacji, myśląc, że muszą „zrównoważyć” wszystko, usuwając przeludnienie lub podobne problemy, aby można było ustalić nowe porządki (np. Thanos, Flowey, Ultron, Esdeath, Megatron, Ozai).