Uwaga! Ten złoczyńca jest Niekonsekwentnie Okrutny. Oznacza to, że jest on nikczemną postacią, która dopuściła się okropnych czynów i spełnia Nikczemne Standardy historii, w której się znajduje, jednak jej postępowanie jest zbyt niekonsekwentne, aby kwalifikować się jako Czyste Zło czy nawet Prawie Czyste Zło. Taka postać musi dopuścić się co najmniej jednej naprawdę poważnej i wyróżniającej ją zbrodni w fabule, ale jednocześnie musi mieć co najmniej kilka odkupieńczych cech (nawet nawrócenie), aby się zaliczać do tego miana.
|
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Kevin Khatchadourian
Kevin Khatchadourian jest głównym antagonistą powieści Lionela Shrivera z 2003 roku Musimy porozmawiać o Kevinie i jej filmowej adaptacji z 2011 roku pod tym samym tytułem. Jest psychopatycznym nastolatkiem, który dopuszcza się masakry w szkole.
W jego rolę wcielił się Ezra Miller.
Biografia[]
Matka Kevina, Eva, wciela się w rolę narratora w całej książce, dokumentując działania swojego syna listami do Franklina Plasketta, ojca Kevina i męża Evy. W tych listach Eva szczegółowo opisuje swoją relację z synem, jego pogrążenie się w psychopatii i jej własne demony związane z jej dzieckiem. Eva odwiedza również syna w jego więziennej celi, gdzie wchodzą ze sobą w interakcję jak wrogo nastawieni obcy.
Od najmłodszych lat Kevin gardził swoją matką i miał obsesję na punkcie powodowania u niej bólu i dyskomfortu, na przykład spryskiwania atramentem jej map i opierania się treningom toaletowym. Czerpał również przyjemność z krzywdzenia innych dzieci; w szkole podstawowej manipulował dziewczyną z egzemą, aby wydłubała sobie skórę. Nie miał przyjaciół i nie interesował się szkołą ani zajęciami pozaszkolnymi, z wyjątkiem swojego jedynego hobby, łucznictwa.
Podczas gdy Eva widziała Kevina takim, jakim jest, Franklin był przekonany, że jego syn jest normalny i usprawiedliwiał wszystko, co zrobił. Kevin z kolei manipulował swoim ojcem, udając uprzejmą, przyjazną osobę. Ta podwójna natura ostatecznie doprowadziła zarówno do narodzin Celii z desperacji, by rozpalić na nowo miłość, jak i do rozwodu rodziców Kevina. Kevin mógł być również odpowiedzialny za utratę jednego oka przez Celię, albo poprzez manipulowanie nią, by użyć go do oczyszczenia oka, albo zaatakowania nim dziecka.
Niezależnie od tego, która z tych opcji była bardziej prawdopodobna, Kevin słysząc o pomyśle rozpadu jego rodziny, postanowił popełniać jeszcze gorsze czyny, by do tego doprowadzić, takie jak zabójstwo jego siostry i ojca za zwrócenie uwagi na jego morderczą agresję wobec całej szkoły, czy dokonaniem ostatniej podłej sztuczki swojej rodzinie, aby raz na zawsze zniszczyć ducha Evy.
Eva odwiedziła Kevina w drugą rocznicę masakry, na krótko przed przeniesieniem go do Sing Sing. Zawarł pokój z matką i przeprosił za swoje czyny, przyznając jednocześnie, że nie wie, dlaczego popełnił morderstwa. Eva zdała sobie sprawę, że ostatecznie jednak kocha swojego syna.
Osobowość[]
Kevin jest podręcznikowym psychopatą. Jest zimny, okrutny, bezwzględny, nie dbający o uczucia innych i kierujący się własnymi korzyściami. Wykazuje podstawową wiedzę o ludzkich zachowaniach, choć używa jej tylko do manipulacji i psychicznego wyniszczania innych.
Chociaż może wyrażać emocje, składają się one głównie z gniewu i frustracji. Zwłaszcza jako dziecko często atakował swoją matkę i jej pracę, czując do niej urazę za jej strach przed nim, jednocześnie wyrażając sadystyczną radość z tego, że może ją dręczyć w taki sposób. Nie był też w stanie odczuwać miłości do innych, manipulując i ostatecznie mordując swojego ojca i siostrę, mimo że oboje go kochali.
Kevin jest również wyjątkowo mizantropijny, wpadając ostatecznie w morderczy szał, ponieważ nie lubił swoich kolegów z klasy, lecz nie dlatego, że w jakikolwiek sposób go prześladowali. Miał obsesję na punkcie kontroli i psychicznego znęcania się nad matką, nawet gdy ostatecznie trafił za kratki.