 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Letho przed pokazaniem Iorwethowi odciętej głowy króla Demawenda.
Letho z Gulety, znany również jako Królobójca, jest głównym antagonistą w grze Wiedźmin 2: Zabójcy Królów. Jest wiedźminem ze Szkoły Żmii. Jego najbliższymi współpracownikami są Serrit i Egan, także królobójcy i wiedźmini ze Szkoły Żmii. Z początkowo nieznanych powodów poprosił o pomoc Iorwetha i Scoia'tael, aby pomogli mu w jego planie zabicia królów Północy. Aby poprzeć swoje twierdzenie, Letho pokazał Iorwethowi głowę, która, jak twierdzi, należała do Demawenda, króla Aedirn i suwerena doliny Pontaru.
W polskiej wersji językowej głosu użyczył mu Mirosław Zbrojewicz, a w wersji angielskiej Mark Lewis Jones.
Biografia[]
W lasach Angrenu 25 lipca 1270 roku Letho był bliski śmierci po tym, jak został uderzony ogonem oszluzga, ale Geralt, wiedźmin ze Szkoły Wilka, odnalazł go i uratował w pogoni za Dzikim Gonem, by uratować Yennefer. W podziękowaniu za uratowanie życia Letho powiedział Geraltowi, gdzie znaleźć Dziki Gon i wraz z własnymi towarzyszami udał się z nim w poszukiwaniu widmowych jeźdźców. W końcu grupa dogoniła Dziki Gon podczas przesilenia zimowego pod Drzewem Wisielców w Nilfgaardzie. Mimo swoich umiejętności wiedźmini nie byli w stanie pokonać wszystkich wojowników i doszło do sytuacji patowej, zanim Geralt zaoferował swoją duszę w zamian za Yennefer.
Czując, że pozostawienie gdzieś czarodziejki byłoby brakiem szacunku dla Geralta, Letho i wiedźmini zajęli się Yennefer. Jednak cierpiała na amnezję i powodowała niekończące się kłopoty dla grupy, co w Cesarstwie Nilfgaardu oznaczało, że mogła zostać złapana i zabita. Podczas gdy grupa nieustannie podróżowała, aby uniknąć zwracania na siebie uwagi, w końcu zostali zatrzymani i wtrąceni do więzienia. Jednak później sam cesarz Emhyr var Emreis zbliżył się do Letho i zaproponował mu układ, którego nie mógł odmówić: sianie chaosu na Północy, zabijając niektórych jej władców, zrzucić winę na Lożę Czarodziejek, a Szkoła Żmii zostanie przywrócona.
Zabijanie królów[]
Król Esterad Thyssen z Koviru i Poviss był początkowo pierwszym celem Letho, ale nie doszło do jego zabójstwa, ponieważ królobójcy natknęli się na Shealę de Tansarville, która zleciła Letho zamordowanie króla Demawenda. Tak więc w 1271 r. Letho dostał się na pokład statku Demawenda na Pontarze i, używając kapsuły opartej na północnym wietrze, zamroził większość statku i prawie wszystkich na pokładzie, z wyjątkiem garstki, która była chroniona przez magię Abelarda. Jednak to nie wystarczyło i wszyscy strażnicy padli przed ostrzem Letho, zanim rzucił się na króla i zabił go, a następnie odciął mu głowę na dowód. Zgodnie z sugestią de Tansarville, Letho następnie odszukał Iorwetha; jednak, zamiast po prostu wykorzystać Scoia'tael, aby przyczaić się po zabójstwie, jak przewidziała Sheala, Letho zapewnił także sojusz między królobójcami i Scoia'tael, dzięki czemu ci ostatni pomogli Letho i jego towarzyszom w zabiciu królów Północy w każdy możliwy sposób.
Ponieważ pierwszy zamach królobójców na króla Foltesta nie powiódł się z powodu obecności Geralta w czasie ataku i śmierci niedoszłego zabójcy, Letho zaplanował drugi zamach na życie temerskiego monarchy z Iorwethem, będąc poza wpływem Sheali lub w zasięgu kogokolwiek innego. Świadom zbliżającego się oblężenia zamku La Valette, Letho postanowił udawać mnicha strzegącego dzieci króla – przebranie, które odegrał, wcielając się w bezbronnego mnicha, który jest torturowany, a następnie zabija osobę, która go zabrała do Samotni, by zachować tajemnicę. Foltest, po udanym przejęciu zamku, pojawił się z Geraltem, pełniącym teraz rolę ochroniarza, po czym poprosił wiedźmina, aby dał jemu i dzieciom trochę miejsca. Odwrócony plecami Geralt usłyszał atak zbyt późno, gdy Letho ujawnił się tuż po tym, jak zabił Foltesta i uciekł przez okno, aby uciec z pomocą Scoia'tael, pozostawiając Geralta niesłusznie oskarżonego o królobójstwo. Krótko po tym zabójstwie Letho próbował zdradzić Iorwetha, zwracając przeciwko niemu jedno z jego komand. Jednak jego przywódca odmówił, więc Letho zabił całą jego jednostkę, aby zatrzeć ślady i zostawił Ciarana, by został schwytany przez strażników Flotsam.
Próbując złapać Letho, Geralt, który teraz wiedział, że wiedźmin ze Szkoły Żmii próbował pozbyć się Iorwetha, upozorował porwanie Iorwetha, jako podstęp mający na celu ujawnienie jego zdrady. Jednak Iorweth i jego Scoia'tael zostali zaatakowani przez Niebieskie Pasy, pozostawiając Geralta i Letho samych, po czym doszło między nimi do walki. Letho zwyciężył, ale oszczędził Geralta. Letho ujawnił, że Geralt kiedyś uratował mu życie, więc teraz byli „kwita”, po czym uciekł, by porwać Triss i zmusić ją do teleportacji do Aedirn. Udało mu się schwytać czarodziejkę, ale walczył i zabił Cedrica, gdy próbował ją bronić.
Po przybyciu do Vergen Letho porzucił Triss i przegrupował się z Serritem i Eganem w ich kryjówce. Wiedząc, że Scoia'tael w okolicy wkrótce zdadzą sobie sprawę z jego zdrady, Letho i jego dwaj towarzysze zmasakrowali ich, pozostawiając tylko jednego ocalałego. Usłyszawszy o zbliżającym się szczycie w Loc Muinne, Letho udał się tam, powierzając Serritowi i Eganowi zamordowanie Henselta.
Wiedząc, że Sheala stała się dla niego ciężarem, Letho sabotował jej megaskop, zastępując jeden z kryształów wadliwym, aby się jej pozbyć. O ile Geralt nie zainterweniuje, Letho odnosi sukces, a Sheala eksploduje. Następnie królobójca czeka w centrum Temerskiej Dzielnicy w Loc Muinne, aby porozmawiać ze swoim byłym towarzyszem. Letho zaproponował Geraltowi wódkę, wyjaśniając, że nigdy nie miał do niego nic osobiście i przystąpił do opowiadania mu o układzie z cesarzem, losie Yennefer i wszystkim, co wiedział o Dzikim Gonie.
Po udanym rozerwaniu Północy Letho dowiedział się później, że to wszystko było na nic, a cesarz Emhyr nie tylko nie dotrzymał słowa, by przywrócić Szkołę Żmii, ale ponieważ Letho był teraz żywym świadkiem planów cesarza, Wiedźmin był obciążeniem, a za nim wysłano zabójców. Z wysoką ceną za głowę i łowcami nagród goniącymi go wszędzie, Letho podróżował po okolicy, nie zatrzymując się nigdzie zbyt długo, zanim w 1272 roku wpadł do opuszczonej rezydencji Reardonów w Velen. Przypadkowo Geralt był w okolicy również w niepowiązanych sprawach.
Ciekawostki[]
- Letho i Vilgefortz są jedynymi postaciami, które pokonały Geralta w walce.