Złoczyńcy Wiki
Nie podano opisu zmian
(Dodawanie kategorii)
Linia 20: Linia 20:
 
== Cechy ==
 
== Cechy ==
 
Nerona cechowała przede wszystkim pycha. Był marnym artystą, ale uważał, że jest największym poetą i śpiewakiem wszechczasów. Był człowiekiem bez sumienia i serca. Lubował się na okrucieństwo i z przyjemnością patrzył na mękę chrześcijan na arenie. Znęcał się też psychicznie nawet nad własnymi senatorami trzymając ich tym samym w ciągłym strachu. Jeśli jeszcze dodamy tchórzostwo, podejrzliwość, małostkowość i zmienne humory wyjdzie nam obraz potwora, a tymczasem Neron był dzieckiem swego czasu.
 
Nerona cechowała przede wszystkim pycha. Był marnym artystą, ale uważał, że jest największym poetą i śpiewakiem wszechczasów. Był człowiekiem bez sumienia i serca. Lubował się na okrucieństwo i z przyjemnością patrzył na mękę chrześcijan na arenie. Znęcał się też psychicznie nawet nad własnymi senatorami trzymając ich tym samym w ciągłym strachu. Jeśli jeszcze dodamy tchórzostwo, podejrzliwość, małostkowość i zmienne humory wyjdzie nam obraz potwora, a tymczasem Neron był dzieckiem swego czasu.
  +
[[Kategoria:Książkowi złoczyńcy]]
  +
[[Kategoria:Filmowi złoczyńcy]]
  +
[[Kategoria:Postacie tragiczne]]
  +
[[Kategoria:Postacie historyczne]]
  +
[[Kategoria:Mordercy]]
  +
[[Kategoria:Monarchowie]]
  +
[[Kategoria:Mężczyźni]]
  +
[[Kategoria:Martwi]]
  +
[[Kategoria:Okrutni]]
  +
[[Kategoria:Arystokraci]]
  +
[[Kategoria:Tyrani]]
  +
[[Kategoria:Samobójcy]]
  +
[[Kategoria:Nieobliczalni]]
  +
[[Kategoria:Rodzice]]
  +
[[Kategoria:Egoiści]]
  +
[[Kategoria:Tchórze]]
  +
[[Kategoria:Sadyści]]
  +
[[Kategoria:Brutalni]]

Wersja z 17:17, 7 lut 2018

Użytkownik Kitty Sheksire pracuje nad rozbudową tego artykułu.
Prosimy o niedokonywanie większych zmian do do zniknięcia komunikatu.

Neron - cesarz rzymski, następca Klaudiusa.

Główny antagonista powieści Henryka Sienkiewicza pt. Quo Vadis.

Cechy

Nerona cechowała przede wszystkim pycha. Był marnym artystą, ale uważał, że jest największym poetą i śpiewakiem wszechczasów. Był człowiekiem bez sumienia i serca. Lubował się na okrucieństwo i z przyjemnością patrzył na mękę chrześcijan na arenie. Znęcał się też psychicznie nawet nad własnymi senatorami trzymając ich tym samym w ciągłym strachu. Jeśli jeszcze dodamy tchórzostwo, podejrzliwość, małostkowość i zmienne humory wyjdzie nam obraz potwora, a tymczasem Neron był dzieckiem swego czasu.