 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Ojciec przygotowujący się do zgwałcenia swojego syna.
Bezimienny ojciec Natsukiego jest głównym antagonistą japońskiego krótkometrażowego filmu poklatkowego My Little Goat z 2018 roku, w reżyserii Tomokiego Misato, luźno opartego na baśni O wilku i siedmiu koźlątkach.
Jest ojcem Natsukiego, który dopuszczał się przemocy seksualnej.
Głosu użyczył mu sam Tomoki Misato.
Biografia[]
Niewiele wiadomo o przeszłości Natsukiego i jego ojca, poza tym, że ten drugi znęcał się nad synem, dochodząc do molestowania seksualnego. W pewnym momencie Natsuki uciekł i zgubił się w lesie. Został znaleziony przez Matkę Kozę, myląc go ze swoim najstarszym synem Toruku z powodu jego drewnianego kaptura. Po tym, jak omal nie straciła dzieci z powodu Wielkiego Złego Wilka, zabroniła im wychodzić z domu, gdy sama wyszła na poszukiwanie jedzenia, twierdząc, że wilk przyjdzie i je zje, jeśli otworzą drzwi.
Kózki z radością powitały Natsukiego/Toruku w swoim domu, chociaż ten się ich bał, ponieważ kwas żołądkowy wilka pozostawił na nich blizny i oszpecenia. Po kilku nieudanych próbach ucieczki udało mu się uświadomić sobie, że kózki są równie przerażone jak on, po tym jak przewrócił lustro, w którym było odbicie Lecona. Kiedy Lecon zaczął płakać, Natsuki dał mu swój kaptur. To uświadomiło pozostałe kozy, że Natsuki był ludzkim dzieckiem, a nie Toruku, lecz wkrótce potem doszły do wniosku, że może nie różni się od nich tak bardzo, ponieważ jego ramiona były pokryte oparzeniami i siniakami.
Nagle na zewnątrz słychać było hałasy, a kozie dzieci były przekonane, że to wilk. Szybko się schowały, pozostawiając na widoku tylko Natsukiego. Do drzwi podeszła tajemnicza postać, a nieustanne pukanie spowodowało wypadnięcie miotły, umożliwiając obcemu otwarcie drzwi. Zamiast wilka, był to ludzki mężczyzna, będący ojcem Natsukiego. W końcu dostrzegł syna i przytulił go, szczęśliwy, że w końcu go znalazł.
Jednak sprawy przybrały zły obrót, gdy ojciec popchnął Natsukiego na ziemię i niepokojąco go głaskał, mówiąc, że powinien był z nim zostać. Natsuki odrzucił zaloty ojca i odepchnął go. To rozgniewało ojca, który warknął i zerwał koszulę Natsukiemu. Następnie przystąpił do przemocy seksualnej na synu, przytrzymując Natsukiego za ramiona i liżąc go. Natsuki mógł jedynie bezradnie wołać matkę. W tym momencie ojciec symbolicznie przemienił się w Wielkiego Złego Wilka. Zanim ten ugryzł Natsukiego w głowę, Lecon, pamiętając wcześniejszy przyjazny gest tego pierwszego, stanął naprzeciwko ojca i wydał ostrzegawczy sygnał dźwiękowy. Pozostałe kozy wyskoczyły ze swoich kryjówek i rzuciły się na ojca, by ochronić Natsukiego.
Jednak nawet z szóstką dzieci przeciwko niemu, ojciec bez trudu je przytłoczył i odepchnął. Następnie kontynuował molestowanie syna, udając mu się zdjąć spodnie. Zanim jednak zdążył zgwałcić Natsukiego, Matka Koza wróciła do domu w samą porę i użyła na ojcu paralizatora, pozbawiając go przytomności. Matka i dzieci pocieszyły Natsukiego, gdy ten cicho płakał w jej objęciach.
Później Matka Koza rozcięła brzuch ojcu, wrzucając do niego kamienie, a następnie go zszyła. Minęło trochę czasu i kozy zaakceptowały Natsukiego jako swoją rodzinę, a dzieci założyły własne wełniane bluzy z kapturem, aby ukryć blizny po oparzeniach. Gdy Matka Koza wyruszyła na poszukiwanie jedzenia, w ostatniej scenie widać but ojca dryfujący po pobliskiej rzece, co sugeruje, że matka go utopiła, używając kamieni, którymi wypełniła jego żołądek. Film kończy się odgłosem helikoptera w tle, który szuka mężczyzny.
Osobowość[]
Początkowo ojciec wydaje się troskliwym rodzicem dla Natsukiego, ale szybko porzuca te pozory, gdy jego zboczona strona wychodzi na jaw. W przeciwieństwie do Matki Kozy, jego miłość do syna nie wynika z więzi rodzicielskiej, lecz z perwersyjnej obsesji na punkcie przemocy fizycznej i seksualnej.
Nie waha się też pozbyć każdego, kto próbuje stanąć mu na drodze, okrutnie odrzucając kozie dzieci, gdy stają, by pomóc Natsukiemu, i okazując oznaki sadyzmu, groźnie warcząc na Lecona, zanim rzucił nim o narzędzia wiszące na ścianie.
Ciekawostki[]
- Przemiana ojca w wilka w kulminacyjnym momencie może być postrzegana jako symbol jego okrutnej osobowości, pokazując, że niczym nie różni się od klasycznego Wielkiego Złego Wilka. Jest to również widoczne, gdy ujęcia poza kadrem pokazują go jako zwykłego człowieka.
- Zgodnie z tym, co widać na ekranie telefonu, ojciec ma żonę, ale sugeruje się, że zmarła ona przed wydarzeniami przedstawionymi w filmie, a co gorsza, możliwe jest również, że to on ją zabił.
- W niektórych wersjach Czerwonego Kapturka, Zły Wilk jest symbolem molestowania seksualnego i niebezpieczeństwa; pod tym względem ojciec w tej historii pełni podobną rolę (co nie jest zaskakujące, ponieważ historia oparta jest na bajce).
- Kozy zranione kwasem żołądkowym wilka symbolizują traumę i to, jak może ona pozostawić trwałe blizny psychiczne u ofiar. Podobnie walka kóz z wilkiem symbolizuje stawianie czoła traumie w celu jej ostatecznego wyleczenia.
- W folklorze wierzono, że wilki to żarłoczne potwory, których nie da się zaspokoić, bez względu na to, jak często jedzą, do tego stopnia, że ludzie wierzyli, iż wyją z głodu - można to postrzegać jako podobne do sposobu, w jaki drapieżniki seksualne są pożerane przez swoje wewnętrzne pragnienia i często stają się stopniowo coraz gorsze, ponieważ nie są w stanie zaspokoić swoich chorych żądz, co skutkuje coraz gorszymi czynami.