Uwaga! Ten złoczyńca jest Nikczemnym Wzorcem. Oznacza to, że ta postać, mimo że jest okrutna i nikczemna, nie jest na tyle nikczemna, by kwalifikować się jako Czyste Zło, Prawie Czyste Zło czy nawet złoczyńca Niekonsekwentnie Okrutny. Niemniej jednak ta postać służy jako przykład tego, jak wysokie są Nikczemne Standardy danej historii, samemu ich nie przekraczając oraz co złoczyńca musi zrobić, by do nich przystawać lub je przewyższyć. Mimo że ten złoczyńca nie jest najgorszym z najgorszych, to wciąż potrafi być ohydny i nikczemny.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Najsłynniejsza kwestia Patricka w filmie z 2017 roku.
Patrick Hockstetter jest jednym głównych antagonistów w książce Stephena Kinga To, a także w filmowej duologii 2017-2019 o tej samej nazwie. Jest członkiem gangu Bowersa, często wymieniany jako najbardziej niebezpieczny z całej grupy.
W filmach w jego rolę wcielił się Owen Teague.
Charakterystyka[]
Wygląd[]
Książki[]
W książce wygląd fizyczny Patricka nie jest zbyt szczegółowo opisany, jednak było tam napisane, że jest pucołowatym, brzydkim młodym mężczyzną, który podobno ledwo wygląda na człowieka.
Filmy[]
W filmowej adaptacji wygląd Patricka drastycznie różni się od jego książkowej wersji.
Był wysoką mężczyzną o smukłej sylwetce, bladej skórze i gęstych, długich, ciemnych włosach zaczesanych ku górze. Zazwyczaj był ubrany w ciemnoszare dżinsy z czarnymi butami wojskowymi, żółtą koszulką z czerwoną lamówką przedstawiającą kota Toma z Toma i Jerry'ego z wystawionym językiem i kilkoma bransoletkami z ćwiekami na lewej ręce.
Osobowość[]
Patrick był wyjątkowo szaloną, niepokojącą i psychopatyczną osobą, która miała solipsystyczny światopogląd i wierzył, że jest jedyną „prawdziwą” istotą, uważając wszystko poza nim za nieprawdziwe, wyjaśniając, dlaczego nie odczuwa strachu ani bólu (jedynym wyjątkiem były pijawki, których obawiał się od najmłodszych lat). Był gotów zabić swojego młodszego braciszka ze strachu przed zastąpieniem, co wyraźnie spotęgowało upodobanie Patricka do okrucieństwa i morderstw, powoli, ale pewnie formując go w psychopatę, którym jest obecnie.
Pomimo przekonania, że „prawdziwość” nie istnieje poza nim, ma niejasne pojęcie o zasadach i ich łamaniu. Chociaż dla Patricka jedyną złą rzeczą związaną z łamaniem zasad jest przyłapanie go na tym.
Jest także prowokującym i seksualnym sadystą, który swoje podniecenie czerpie z torturowania i zabijania zwierząt i owadów. Patrick używał swojej lodówki do torturowania zwierząt ze względu na swoje pokrętne poczucie satysfakcji. Często próbował też obmacywać swoje rówieśniczki, a w powieści wykonuje perwersyjne czyny, takie jak ręcznie stymulowanie penisa Henry'ego i oferuje mu seks oralny.
Jego świadectwa pokazują, że jest temperamentnym, pozbawionym emocji i apatycznym uczniem i chociaż jego testy IQ pokazują, że ma inteligencję nieco poniżej średniej, jest opisywany jako „o wiele sprytniejszy niż wskazywały jego słabe wyniki IQ”. Stephen King zauważa również, że psychopatyczne zachowanie Patricka zostałoby wychwycone, gdyby urodził się w późniejszym okresie.
W filmie Patrick jest znacznie mniej zdeprawowany i zły niż w książkach. Chociaż nadal wykazuje pewne oznaki sadyzmu i niepokoju, takie jak śmiech, gdy Henry przeciął brzuch Bena, a później ściganie Bena przez kanały za pomocą prowizorycznej lampy lutowniczej. Mimo to nigdy nie widziano go, jak łapie lub torturuje jakiekolwiek zwierzęta, tak jak w powieści, i wydaje się, że lepiej dogaduje się z resztą bandy. Ponadto Patrick nie jest pokazywany jako zboczony i nie próbuje dokonywać napaści seksualnych na studentkach i nigdy nie robi żadnych seksualnych robótek Henry'emu.
Jego filmowa wersja również nie wydaje się być tak pozbawiona strachu, ponieważ Patrick przestraszył się nieumarłych dzieci w kanałach, a także krzyczał na widok Pennywise'a tuż przed pożarciem go przez Derry'ego Disease'a.
Ciekawostki[]
- Patrick Hockstetter jest uważany za najbardziej okrutnego i złego członka gangu Bowersa. Nawet sam Henry Bowers, przywódca gangu, który pod koniec opowieści sam jest morderczym socjopatą, ma pewne standardy moralne, ponieważ okazuje się, że czuje obrzydzenie do Patricka i jego działań. Czasami nazywany jest wręcz „Pennywisem Jr”. przez fanów Stephena Kinga.
- Patrick miał mniejszą rolę w filmie z 2017 roku i jest tam znacznie mniej wrogi.
- Patrick nie pojawił się w miniserialu z 1990 roku (chociaż postać Victora Crissa, kolejnego tyrana, jest błędnie nazywana „Patrickiem” w napisach końcowych), ale pojawia się w adaptacji filmowej z 2017 roku. Mimo to jego rola w filmie jest drastycznie zredukowana względem książki. Jest to prawdopodobnie spowodowane niezwykle kontrowersyjnym charakterem działań Patricka w całej powieści, które prawdopodobnie spotkałyby się z ostrą krytyką, gdyby zostały pokazane na ekranie.
- Socjopatia Henry'ego Bowersa jest wynikiem nadużyć i gwałtownej osobowości jego ojca. Kieruje nim także wściekłość, a nie okrucieństwo. Z drugiej strony Patrick Hockstetter jest psychopatycznym sadystą seksualnym, który lubi siać chaos bez żadnego innego powodu, jak tylko dla własnej przyjemności i satysfakcji.
- Kiedy To atakuje Patricka Hockstettera pod postacią latających pijawek, pojawia się humanoidalna postać (także Tego), a twarz stwora nieustannie bulgocze i zmienia się, jakby decydowała, kim chce być. Sugeruje to, że ze względu na solipsystyczny światopogląd Patricka, ma on niewielkie lub zerowe doświadczenie ze strachem, a zatem nie miałby wielu form, które mógłby przybrać, by się nim żywić.
- Postać o tym samym imieniu pojawia się w innej powieści Stephena Kinga, mianowicie Podpalaczka. Jednak obie postacie nie są takie same, ponieważ Patrick Hockstetter w To umiera jako dziecko w 1958 roku, więc nazwa została po prostu przetworzona.
- Patrick Hockstetter wydaje się pasować do dwóch z trzech kryteriów triady Macdonalda (trzy cechy wspólne dla 95% wszystkich seryjnych morderców): „okrucieństwo wobec zwierząt” jest najbardziej oczywiste, a „podpalenie” jest implikowane, gdy Patrick wydaje się być zahipnotyzowany przez płomień zapalniczki.