 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
—Przemowa Sarumana do Saurona.
—Jego najsłynniejsza kwestia.
Saruman Biały jest drugorzędnym antagonistą filmowej sagi o Śródziemiu Petera Jacksona.
Jest drugorzędnym antagonistą trylogii Władca Pierścieni, pełniąc rolę głównego antagonisty zarówno we Władcy Pierścieni: Drużynie Pierścienia, jak i Władcy Pierścieni: Dwóch Wieżach, a także jako pomniejszy, ale kluczowy antagonista we Władcy Pierścieni: Powrocie króla. W trylogii Hobbit Saruman pojawił się jako postać drugoplanowa zarówno w Hobbicie: Niezwykła Podróż, jak i Hobbicie: Bitwie Pięciu Armii.
Jest potężnym i mądrym, ale próżnym i samolubnym czarodziejem oraz byłym szefem zarówno Istari, jak i Białej Rady, która teraz rządzi Isengardem. Podczas Wojny o Pierścień Saruman stanął po stronie Saurona, wyhodował mu armię Uruk-hai, próbował zdobyć Jedyny Pierścień i asystował swemu panu w wojnie o podbój Śródziemia. Jest największym wrogiem swojego byłego przyjaciela Gandalfa.
W jego rolę wcielił się zmarły Christopher Lee, który zagrał także hrabiego Dooku w Gwiezdnych Wojnach i hrabiego Drakulę w filmach od studia Hammer.
Biografia[]
Przeszłość[]
Podobnie jak Gandalf, Saruman jest anielską istotą znaną jako Maiar, która została wysłana do Śródziemia przez Eru (tolkienowska wersja Boga), aby chronić je w charakterze politycznym przed wielkimi zagrożeniami, z których największym jest Sauron. Ostatecznie dołączył do Białej Rady i został jej liderem. Po pierwszym upadku Saurona, Saruman ogłosił, że Czarny Pan został pokonany, chociaż potajemnie zaczął studiować mroczną magię Mordoru i szczególnie zainteresował się zaginionym Jedynym Pierścieniem.
Hobbit: Niezwykła Podróż[]
Kiedy Gandalf spotkał się z Sarumanem i resztą Białej Rady w Rivendell, omówił zagrożenie stwarzane przez Smauga, sugerując, że gdyby Sauron wrócił, „Smok mógłby zostać użyty ze straszliwym skutkiem”. Saruman oddalił obawy Gandalfa, twierdząc, że Sauron został zniszczony na długi czas. Ale Gandalf przedstawił Radzie ostrze Czarnoksiężnika z Angmaru, znalezione w Morgulu jako dowód ponownego pojawienia się zła, zanim ujawnił, że w Dol Guldur mieszka nekromanta. Saruman znów był lekceważący, argumentując, że Nekromanta był jedynie śmiertelnikiem przywołującym czarną magię.
W Edycji Rozszerzonej filmu Gandalf poruszył sprawę Pierścieni Władzy dzierżonych przez krasnoludzkich lordów, z których kilka zostało zniszczonych przez smoczy ogień, a inne zostały zabrane przez Saurona przed jego klęską. Saruman odparł, że do władania wszystkimi Pierścieniami Sauron będzie potrzebował Jedynego, pokazując swoją ogromną wiedzę na temat przebiegłych środków Czarnego Pana. Zapewnił przelotnie, że musiała zostać zabrana do morza przez wody Anduiny.
Hobbit: Bitwa Pięciu Armii[]
Saruman pojawił się, aby pomóc Galadrieli podczas ratowania Gandalfa w Dol Guldur. Saruman, wraz z Elrondem, zmierzyli się z Dziewięcioma Nazgûlami, kilkakrotnie walcząc z samym Czarnoksiężnikiem. Kiedy pojawił się sam Czarny Pan, Saruman wydawał się być sparaliżowany zarówno z podziwu, jak i ze strachu przed mocą Saurona. Po tym, jak Galadriela wygnała Saurona z Dol Guldur, wysysając przy tym większość jej rezerw, Saruman wydawał się podjąć poważną decyzję. Odwiódł Elronda od ścigania Saurona, udając troskę o osłabiony stan Lady Galadrieli i zapewniając swoich sojuszników, że Czarny Pan powinien być zostawiony jemu.
Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia[]
Kiedy Gandalf spotkał się z Sarumanem w Isengardzie, szukając rady, Biały Czarodziej wydawał się niewzruszony obawami dawnego przyjaciela, wykazując jedynie zainteresowanie lokalizacją Jedynego Pierścienia. Z czasem ujawnił swoje prawdziwe oblicze; upierał się, że Sauron nie może zostać pokonany i że Gandalf powinien dołączyć do niego w służbie Czarnemu Panu. Gandalf odmówił i kpił z popadania byłego Białego Czarodzieja w desperację i pragnienie większej władzy. Rozgniewany Saruman rozpoczął walkę z Gandalfem, która zakończyła się uwięzieniem przez zdrajcę Szarego Pielgrzyma na szczycie Wieży Orthanku.
Wkrótce lojalność Sarumana wobec Lorda Saurona wymagała od niego wezwania swoich sług w Isengardzie w ramach przygotowań do Wojny o Pierścień. Po ścięciu drzew i zniszczeniu ogrodów Orkowie zaczęli wykuwać broń w podziemnych, wodnych jaskiniach i hodować Uruk-hai, które mogły podróżować na duże odległości i przemieszczać się w świetle dziennym. W trakcie prac Saruman skonfrontował się z Gandalfem na dachu Orthanku, próbując ustalić położenie Jedynego Pierścienia i zmusić go do poddania się Mordorowi lub Isengardowi. Gandalf zamiast tego ostrzegł go, że Saruman będzie tylko narzędziem dla Saurona, ponieważ ten drugi jest jedynym Władcą Pierścieni i nie dzieli władzy, zanim skoczył i został podniesiony przez Gwaihira Władcę Wiatru. Gdy Gandalf leciał na grzbiecie Wielkiego Orła z Isengardu, Saruman wydawał się niewzruszony objawieniem i niewzruszony w intrygach, które utkał. Jest tylko w pełni oddany swemu panu, ponieważ jego plan jest niejasno dwojaki: głównie pomagać Sauronowi w zdominowaniu Śródziemia lub oszukać go, odbierając Jedyny Pierścień, gdy nadarzy się okazja.
Szpiedzy Crebaina czuwający nad Przełęczą Rohanu zmusili Drużynę Pierścienia do zdobycia niebezpiecznej Przełęczy Caradhras w drodze do Mordoru. Poinformowany przez swoich agentów, Saruman użył swoich mrocznych czarów, aby duch góry spowodował lawiny i burze śnieżne nad Caradhras. Rozkoszował się tym, jak teraz zmuszał rękę Gandalfa do wybrania Przełęczy Rohanu lub przejścia przez kopalnie Morii.
Zanim Drużyna miała opuścić Lorien, Saruman wezwał Lurtza i kazał uzbroić jego i oddział wojenny Uruk-hai oraz powierzył mu zadanie odzyskania hobbita niosącego Jedyny Pierścień i przewiezienia go do Isengardu, wyraźnie naruszając swoją rzekomą lojalność wobec Saurona. W późniejszej zasadzce na Amon Hen, jego słudzy zabrali Merry'ego i Pippina, ponieważ myśleli, że ci dwaj byli hobbitami, którzy mieli Pierścień, chociaż sam Lurtz został zabity przez Aragorna w tym procesie.
Władca Pierścieni: Dwie Wieże[]
Saruman przyjął Grímę Gadzi Język na swoją służbę i kazał mu pomóc posiąść umysł króla Théodena, czyniąc przywództwo Rohirrimów bezużytecznym. Poprzez Palantir, Saruman rozmawiał z Sauronem i zapewniał go, że „Rohan jest gotowy do upadku” i „będzie rządzić tym Śródziemiem”. Podczas gdy jego słudzy ścinali drzewa w Fangorn i finalizowali przygotowania do wojny, Saruman sprzymierzył się z Dzikimi Ludźmi z Dunlandu i przekonał ich, by zjednoczyli się z orkami i plądrowali wioski Rohirrimów, plądrując dla bogactw i zabijając chłopów, którzy od dawna stali przeciwko Sauronowi. Jednak Gandalf, teraz Gandalf Biały i potężniejszy od Sarumana, złamał kontrolę czarodzieja nad Theodenem. Gadzi Język powrócił do Sarumana, który do tego czasu zgromadził całą armię 10,000 Uruk-hai, aby zniszczyć Rohan. Orkowie zaatakowali Rohirrimów w Helmowym Jarze, ale zostali pokonani, gdy przybyli Gandalf, Eomer, Rohirrimowie i Huornowie. W międzyczasie Entowie zaatakowali Isengard i zatopili go, niszcząc wszystkie maszyny Sarumana i topiąc Orków w jaskiniach. Gdy jego fortyfikacje zostały zniszczone, jego sługusy pokonane i być może obawiając się gniewu swego pana, gdy usłyszał o jego niedawnej porażce, Saruman zapieczętował się w Orthanku i nie próbował odpowiedzieć na wezwania swego Lorda.
Władca Pierścieni: Powrót króla[]
Gandalf, Aragorn, Legolas, Gimli, Théoden i Éomer przyszli porozmawiać z Sarumanem i zapytać go, gdzie Sauron będzie atakował w następnej kolejności. Saruman wystrzelił kulę ognia w Gandalfa, ale ten pozostał nienaruszony i osobiście zniszczył osłonę Sarumana. Théoden zaoferował Gadziemu Językowi szansę na ponowne dołączenie do Jeźdźców Rohanu. Gadzi Język wyraźnie zamierzał zaakceptować ofertę, aby uniknąć złego traktowania Sarumana, ale ten go spoliczkował. Gdy Saruman miał ujawnić kolejny plan swojego Lorda, rozwścieczony Gadzi Język dźgnął go nożem w plecy, dwukrotnie. Saruman spadł z krawędzi Isengardu i został nabity na kolec koła, które kiedyś było częścią jednej z jego własnych maszyn.
Jest to pokazane tylko w Edycji Rozszerzonej, ponieważ zostało wycięte z końcowej wersji filmu, i nigdy nie widać go nawet w wersji teatralnej. W tym ostatnim podobno został okradziony.
Osobowość[]
Saruman był niegdyś mądrym i moralnym czarodziejem, który walczył ze złem Saurona wraz z resztą Białej Rady. Wierzył, że tylko wielka moc może pokonać zło, w przeciwieństwie do Gandalfa. Jednak w końcu dołączył do ciemnej mocy i służył Sauronowi, wierząc, że ten nieuchronnie wyjdzie zwycięsko i pragnął mocy, którą Sauron mu da. Choć czarodziej podziwia i naśladuje swego pana, nieco rozważa myśl o zastąpieniu go i rządzeniu wszystkim osobiście, jeśli to możliwe.
Był niesamowicie kompetentny, przebiegły i arogancki. Był gotów popełnić wszelkie zbrodnie bez wyrzutów sumienia, takie jak palenie całych wiosek i unicestwienie całej rasy ludzi, pokazując, że porzucił wszelką moralność, którą pierwotnie posiadał. Nie miał problemu z zabijaniem kobiet i dzieci, do tego stopnia, że wysłał 10 000 Uruk-Hai do Helmowego Jaru w celu całkowitego wytępienia wszystkich z Rohanu bez litości. Jednak ta kombinacja bezwzględności i arogancji zakończyła się jego zgubą, ponieważ z powodu wysłania tam całej swojej armii najsilniejszych wojowników, pozostawił Isengard słabo broniony, gdy Drzewiec poprowadził Enty do ataku na niego za bezduszne wycięcie i spalenie wielu ich pobratymców. Ponieważ do obrony jego i wieży pozostały tylko przeciętne orki, zostali przytłoczeni i bardzo łatwo pokonani.
Po swojej klęsce Saruman okazał się również zgorzkniały i złośliwy, przeklinając Gandalfa i Théodena w następstwie otrzymania jego nagrody. Był także sadystą, gdy okrutnie napawał się przy Gandalfie, że Frodo Baggins umrze.
Ciekawostki[]
- W filmie Władca Pierścieni: Powrót króla scena jego śmierci została wycięta z ostatecznej wersji, ponieważ film trwał już trzy godziny, a fabuła wyjaśnia, że jest uwięziony w Wieży Isengard.
- Christopher Lee był jedynym członkiem obsady, który spotkał J.R.R. Tolkiena osobiście.
- Słynny Christopher Lee początkowo chciał rolę Gandalfa, ale został obsadzony jako Saruman ze względu na jego wiek.
- Biczowanie Shire przez Sarumana zostało wycięte z filmów Petera Jacksona, a zamiast tego został pokonany przed Sauronem.
- Czytając o krasnoludach w Kopalniach Morii, którzy odkrywają Zgubę Durina, pojawia się zdjęcie bram do kopalni. Ten obraz został narysowany przez samego Tolkiena.
- W scenie, w której Saruman zostaje dźgnięty nożem, Christopher Lee sapnął, zamiast krzyknąć, ponieważ był to dźwięk, który wydawali ludzie, kiedy zostali dźgnięci.
- Chociaż Saruman nigdy nie jest bezpośrednio pokazany, by pragnął uzurpować władzę Saurona, jak w książkach, jest to zasugerowane w wielu miejscach. Na przykład Saruman sprawił, że Uruk-hai stali się lojalni wobec niego, a nie Saurona, nawet do tego stopnia, że odmówili przyjęcia rozkazów od orków Saurona i przyjmowali je od Sarumana. Rozkazał także Uruk-hai, aby przynieśli Pierścień do niego, a nie do Saurona. Możliwe, że gdyby Uruk-hai przynieśli mu Pierścień, zachowałby go dla siebie.
Galeria[]
