Złoczyńcy Wiki
Advertisement
Uwaga!
Ten złoczyńca jest Prawie Czystym Złem. Oznacza to, że ten złoczyńca jest wyjątkowo nikczemną postacią, aczkolwiek z różnych powodów nie jest wystarczająco nikczemny, aby kwalifikować się jako pełnoprawne Czyste Zło. Może się on nie kwalifikować dlatego, że, pomimo popełnionych okrucieństw i złego charakteru, ma pojedynczą, minimalnie pozytywną cechę lub dokonał co najmniej jednego dobrego czynu, ewentualnie, nie spełnia on wystarczających warunków jako Czyste Zło w porównaniu z innymi całkowicie nikczemnymi złoczyńcami w tym samym dziele. Zawsze się to jednak może zmienić, jeśli np. na skutek nowych wydarzeń lub popełnionych nowych czynów w fabule, złoczyńca może zostać uznany za pełnoprawne Czyste Zło.
Warning18+
Uwaga!
Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.


Hmm... Dobrze więc. Ty... Dołącz do Wężowego Króla, jako rodzina... Razem pochłoniemy samych bogów!

—Rykard podczas walki ze Zmatowieńcem.


Sędzia Rykard, znany też jako Pan Bluźnierstwa lub wężowy pożeracz bogów, jest jednym z głównych antagonistów i opcjonalnym bossem w grze Elden Ring z 2022 roku. Jest jednym z półboskich dzieci Radagona i królowej Rennali. Podczas Rozbicia pragnienie nieśmiertelności Rykarda doprowadziło go do zjedzenia się wężowego pożeracza bogów.

Rykard wycofał się w głąb swojego domu, Wulkanicznego Dworu, gdzie pochłonął licznych wojowników wysłanych, by rzucić mu wyzwanie. Z każdym skonsumowanym życiem wężowa postać Pana Bluźnierstwa stawała się coraz potężniejsza. Dążenie Rykarda do władzy zostało jednak ostatecznie powstrzymane, gdy zabił go Zmatowieniec.

Głosu użyczył mu Simon Gregor.

Osobowość[]

Rykard od dzieciństwa był człowiekiem szlachetnym, pełnym ambicji. Podobnie jak jego siostra Ranni, odstąpił od Złotego Porządku i próbował obalić go wraz ze Złotym Drzewem, wierząc, że nikt nie powinien żyć zgodnie z jego wolą. Jednak w przeciwieństwie do większości innych półbogów nie szukał innych Wielkich Run i zamiast tego zadowalał się swoją własną Wielką Runą. Jego ambicje zainspirowały wielu naśladowców, którzy uznali jego ambicje za dobre i w rezultacie przysięgli wierność jemu i jego sprawie.

Jednakże te same ambicje miały kosztować go jego zdrowie psychiczne, gdy został pożarty przez Wężowego Pożeracza Bogów. Po połączeniu się z wężem jego ambicje stały się graniczną obsesją chciwości i głodu, w której nie pragnął niczego więcej niż władzy i nieśmiertelności. Rykard wierzył, że poprzez ciągłe pożeranie jego czempionów i innych, staną się oni częścią jego „rodziny” i pomogą przedłużyć jego życie na całą wieczność. Ze względu na wiele narzędzi tortur, które stworzył i które można znaleźć w piwnicy Wulkanicznego Dworu, sugeruje się, że Rykard czerpie przyjemność z torturowania swoich ofiar.

Pomimo tego, jakim potworem się stał, prezent dla jego małżonki Tanith sugeruje, że naprawdę ją kochał i troszczył się o jej dobro, a także o ich adoptowaną córkę Ryę, ponieważ prezent miał chronić tą ostatnią przed poznaniem strasznej prawdy o jej narodzinach.

Ciekawostki[]

  • Opis Bluźnierczego Szponu sugeruje, że Rykard brał udział w Nocy Czarnych Noży, podczas której następnego wieczoru Ranni wręczyła mu pewien przedmiot, choć jego dokładna rola w tym wydarzeniu nie jest znana.
Advertisement