Uwaga! Ten złoczyńca jest Niekonsekwentnie Okrutny. Oznacza to, że jest on nikczemną postacią, która dopuściła się okropnych czynów i spełnia Nikczemne Standardy historii, w której się znajduje, jednak jej postępowanie jest zbyt niekonsekwentne, aby kwalifikować się jako Czyste Zło czy nawet Prawie Czyste Zło. Taka postać musi dopuścić się co najmniej jednej naprawdę poważnej i wyróżniającej ją zbrodni w fabule, ale jednocześnie musi mieć co najmniej kilka odkupieńczych cech (nawet nawrócenie), aby się zaliczać do tego miana.
|
—Schneizel do księżniczki Cornelii
—Schneizel do swojego młodszego brata, Leloucha
Schneizel el Britannia jest jednym z głównych antagonistów w anime Code Geass. Jest drugim księciem i premierem Świętego Imperium Brytyjskiego. W całej serii pracuje za kulisami, aby zwiększyć potęgę i wpływy Brytanii na całym świecie, a nawet wielokrotnie rzuca wyzwanie swojemu ojcu Charlesowi zi Britannia.
Służy jako ostatni antagonista drugiego sezonu, w którym staje się rywalem Leloucha i aktywnie działa przeciwko niemu, aby podważyć swojego młodszego brata i ostatecznie zabić go za to, że jest zagrożeniem dla świata, podczas gdy w rzeczywistości stara się rządzić światem.
W japońskiej wersji językowej głosu użyczył mu Norihiro Inoue, a w wersji angielskiej Troy Baker.
Charakterystyka[]
Wygląd[]
Schneizel jest uważany za bardzo przystojnego mężczyznę o jasnej karnacji, jasnobrązowych włosach opadających mu na kark i zimnych, fioletowych oczach. Jest niezwykle wysoki, góruje nad prawie wszystkimi innymi postaciami w serii i jest nawet nieco wyższy niż jego ojciec, Charles zi Britannia. Zwykle nosi długą, królewską fioletową tunikę obszytą czarnymi i złotymi akcentami, a na jego środkowej części jest luźno dopasowany biały pas, kończący się tuż przy kolanach, który zakrywa część białych spodni. Na wierzchu znajduje się biały płaszcz ze sztywnym, czarnym kołnierzem z wysokim oparciem, który ukazuje wewnątrz karmazynowy jedwab, ze złotymi pagonami na ramionach.
Osobowość[]
Schneizel jest charyzmatyczny i wyrachowany, potrafi tworzyć złożone strategie, które mogą pasować nawet do Leloucha. Mimo to pokazuje swoim podwładnym troskliwą stronę, zdobywając ich szacunek i lojalność. Jego hierarchia w rodzinie brytyjskiej daje mu wielką władzę i wpływy; chociaż ma ambicje związane z tronem, imperator zdaje się być tego świadomy, ale go to nie obchodzi. Wykazuje również troskę o swoje przyrodnie rodzeństwo, pomagając im w ich przedsięwzięciach, a także oferując im ochronę w trudnych chwilach (nawet w przypadku Leloucha), jednak wydaje się to być niczym więcej niż podstępem, ponieważ szybko powalił swoją młodszą przyrodnią siostrę Cornelię (która była jedną z najbliższych mu osób z całego rodzeństwa) bez wyrzutów sumienia i wahania, a także próbował wykorzystać Suzaku jako ofiarę, aby zabić Zero, pomimo jego niedawnego mianowania jako osobistego rycerza Euphemii; równało się to też z potencjalną utratą drogiego i wysoce niezawodnego prototypu Lancelota, zniszczeniem dużej części Tokio (w tym 35 milionów ludzi, z których większość z pewnością była Brytyjczykami) i całego Pendragona, prawdopodobnie obejmującego całą jego rodzinę inną niż Cornelia, Nunnally i Lelouch, nie myśląc o śmierci jednego lub dwóch miliardów ludzi. Z drugiej strony Cornelia odniosła tylko drobne rany (być może wskazujące na użycie nieśmiercionośnej amunicji lub że Cornelia miała na sobie ubrania o podobnym charakterze kuloodpornym jak kevlar) i została wysłana do szpitala na leczenie. Trudno jest określić, czy Schneizel jest miły, czy okrutny, czy też po prostu nie odczuwa silnych emocji. Cornelia zauważa, że Schneizel nie ma pragnień i w spokojnym świecie byłby idealnym królem.
Schneizel jest również w dziwny sposób honorowy; przyznaje podbitym ludziom traktaty pokojowe, zamiast jedynie inicjować całkowitą inwazję. Co ciekawe, wydaje się również sprzeciwiać rasistowskiej polityce swojego ojca i był wyraźnie zbulwersowany, gdy Euphemia (będąca pod kontrolą Geassu Leloucha) zaczęła mordować Japończyków. Wydaje się, że okazuje pogardę dla siły, gdy jest ona niepotrzebna, na przykład negocjując traktat pokojowy z Unią Europejską, mimo dominacji militarnej w każdym zaangażowaniu. Chociaż jest prawdopodobne, że Schneizel postrzega pokojowe podejście jako bardziej skuteczny środek do całkowitej kontroli, brutalne ujarzmienie służy jedynie pobudzeniu oporu, zamiast podporządkowywać go posłuszeństwu, co wymaga terminowej i kosztownej zbrojnej pacyfikacji.
Twierdzi też, że ci, których wyznawcy się z nimi nie zgadzają, nie zasługują na miano przywódców. Podczas gry w szachy z Zero, po tym, jak zarówno on, jak i Zero ustalają, że ich mecz zakończy się trzykrotnym powtórzeniem, jeśli obaj wybiorą opcje, które nie doprowadzą do ich porażki, decyduje się wystawić swojego króla na Zero, pomimo tego generalnie nielegalnego - a raczej samobójczego - posunięcia, po prostu po to, by zobaczyć, co wybierze Zero. Podobnie jego plan wykorzystania Damoklesa byłby znacznie lepszy, gdyby uniknął bitwy między Lelouchem a UFN, ale on decyduje się poprowadzić armię UFN do bitwy z siłami Leloucha, powodując jego upadek, być może sugerując, że woli interesujące wybory od tych, które są najmądrzejsze.