Uwaga! Ten złoczyńca jest Prawie Czystym Złem. Oznacza to, że ten złoczyńca jest wyjątkowo nikczemną postacią, aczkolwiek z różnych powodów nie jest wystarczająco nikczemny, aby kwalifikować się jako pełnoprawne Czyste Zło. Może się on nie kwalifikować dlatego, że, pomimo popełnionych okrucieństw i złego charakteru, ma pojedynczą, minimalnie pozytywną cechę lub dokonał co najmniej jednego dobrego czynu, ewentualnie, nie spełnia on wystarczających warunków jako Czyste Zło w porównaniu z innymi całkowicie nikczemnymi złoczyńcami w tym samym dziele. Zawsze się to jednak może zmienić, jeśli np. na skutek nowych wydarzeń lub popełnionych nowych czynów w fabule, złoczyńca może zostać uznany za pełnoprawne Czyste Zło.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Stephen grozi Django w sprawie jego przyszłości jako niewolnika w kopalni, aż do swojej śmierci.
—Ostatnie słowa Stephena przed jego ostateczną śmiercią w eksplozji Candylandu.
Stephen - drugorzędny antagonista filmu Quentina Tarantino z 2012 roku Django. Jest starym głównym niewolnikiem plantacji Candyland w Mississippi oraz lojalnym powiernikiem i przyjacielem Calvina Candie.
W jego rolę wcielił się Samuel L. Jackson, który zagrał także Gatora Purify'ego, Grega Meekera, Jules Winnfield, Carla Lee Haileya, Ordella Robbiego, Elijaha Price'a, Johna Millsa, Franka Tenpenny'ego, Derricka Vanna, Rolanda Coxa, Oficer Abel Turner, Octopusa, Chaneya, Richmonda Valentine'a, majora Marquisa Warrena, pana Barrona, Prestona Packarda i Marcusa Banksa.
Biografia[]
Stephen jest głównym niewolnikiem plantacji i jest bardzo blisko i lojalny wobec swojego pana, Calvina Candiego. Pomimo tego, że sam jest czarnym mężczyzną, patrzy z góry na wszystkich innych niewolników (jeśli nie w ogóle na swoich czarnych współobywateli) i jest niezadowolony, widząc Django jadącego na koniu. Stephen wcześniej ukarał niewolnicę o imieniu Broomhilda, która tak się składa, że jest żoną Django, za próbę ucieczki, zamykając ją w gorącej skrzynce. Po zauważeniu powiązania między Django i Broomhildą, zastrasza ją i wypytuje ją, skąd go zna. Stephen później informuje swojego pana o swoich wcześniejszych podejrzeniach, że Django i Dr Schultz w rzeczywistości próbują zabrać Broomhildę z Candylandu, zamiast początkowo kupić niewolnika (również ją za niższą cenę) pod fałszywym pretekstem założenia cyrku z niewolników występujący jako siłacz, nazywany „Czarnym Herkulesem”, co szybko ujawnia znacznie mroczniejszą stronę Candiego w duecie.
Po tym, jak Candie zostaje postrzelony i zabity, pogrążony w smutku Stephen obejmuje zwłoki swojego pana w ramionach. Po tym, jak Django masakruje większość popleczników Candie, Stephen zmusza go do poddania się, grożąc, że zastrzeli Broomhildę. Django jest związany i ma być torturowany, ale Stephen decyduje, że bardziej odpowiednią karą byłoby wysłanie go do pracy na śmierć z innymi niewolnikami w firmie Lequint Dickey w kopalni.
Django ucieka swoim porywaczom i wraca do Candylandu po pogrzebie Candiego, konfrontując się ze Stephenem i jego zwolennikami w rezydencji. Mówi wszystkim niewolnikom, z wyjątkiem Stephena, aby odeszli jak najdalej od plantacji, na co się zgadzają. Następnie Django obezwładnia i zabija Billy'ego Crasha i pozostałych popleczników, w tym siostrę Candiego, Larę. Stephen spokojnie odrzuca laskę i normalnie wstaje, ujawniając, że przez cały czas udawał, że utyka. Mówi Django, że naliczył sześć strzałów, po czym Django wyciąga kolejny pistolet i strzela Stephenowi w oba kolana, przez co Stephen traci postawę i rani go przy tym. Gdy obezwładniony Stephen histerycznie przeklina Django leżąc na podłodze, Django zapala lont w wiązce dynamitu zamontowanej w rezydencji, po czym wychodzi z rezydencji, pozostawiając Stephena własnemu losowi. Następnie on i Broomhilda obserwują, jak posiadłość Candyland, w której Stephen wciąż jest w środku, zostaje zniszczona w wyniku ogromnej eksplozji, skutecznie ją niszcząc, a także zabijając Stephena i spalając martwe zwłoki Billy'ego Crasha, popleczników Candiego i Larę.
Osobowość[]
Wykazano, że Stephen jest bardziej przebiegły i inteligentny niż inni w Candylandzie, w tym samego Calvina. Widzi siebie stojącego ponad innymi niewolnikami i sugeruje, że będąc postacią ojca Calvina, ukształtował go na sadystę, jak widać w filmie. Pomimo jego okrucieństwa; Okazuje się, że Stephen kocha Candiego i wydaje się, że często leży mu na sercu dobro Calvina; Pokazano, jak podlizuje się mu, powtarza jego zdania, śmieje się i zgadza ze wszystkim, co mówi. Najlepiej widać to, gdy opłakuje śmierć Calvina i obejmuje jego ciało, opłakując go głęboko. Pomimo tego, że utyka, tak naprawdę udaje, prawdopodobnie aby zabezpieczyć swoją wpływową pozycję i uniknąć pracy na polach bawełny, a także zdradza się nieco podczas sytuacji z zakładnikami i ponownie, gdy spodziewał się walki na pięści z Django. Pokazując, że jest; rzeczywiście, sprawny fizycznie i zdolny, zanim został naprawdę kaleką i pozostawiony na śmierć w spaleniu posiadłości Candyland przez Django, cały czas obrzucając go obelgami i przeklinając go do końca.
Ciekawostki[]
- Jego osobowość wzorowana jest na wujku Ruckusie z Boondocks.
- Samuel L. Jackson uważa, że rola Stephena była prawdopodobnie jego najlepszą szansą na Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, ponieważ był najgorszą postacią, jaką kiedykolwiek grał, i uważa, że czarni ludzie są generalnie nagradzani za odgrywanie „strasznych gnojów”.