 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
—Dipesh Spivak o Szkarłatnym Królu w Propozycji Tufto.
Khahrahk, znany również jako Szkarłatny Król, to główny antagonista mitologii SCP.
Jest starożytnym i demonicznym bogiem, który ma niezliczoną ilość lat (eonów) i jest synem z Trzeciego Pomiotu. Pojawia się w wielu artykułach i opowieściach na witrynie SCP, często związanych z samym końcem istnienia.
Biografia[]
Początki[]
Szkarłatny Król urodził się wraz z posadzeniem Drzewa Wiedzy, zwany był wówczas Khahrahk. Był najmniejszym z rodzeństwa, ale jedynym świadomym, co sprawiało mu wielki ból. Zdecydował, że samo istnienie jest bolesne i że nie będzie brał w nim udziału, a także, że je zniszczy. Zaczął od konsumowania swojego rodzeństwa i rośnięcia w siłę dzięki ich esencji.
Poprzysiągł zniszczyć Drzewo, Stwórcę (SCP-343) oraz Istnienie i pochłonąć lub podporządkować sobie wszystkich innych bogów, nazywając siebie "Królem Ciemności Poniżej". Wypowiedział wojnę samemu stworzeniu, która nie skończy się aż do samego końca wszystkiego. Siłą wziął Sanaę, jedną z bogów, których ujarzmił, za swoją żonę i spłodził z nią siedem córek. Sanaa umarła po ich narodzinach, a król wziął własne siedem córek za swoje nowe narzeczone, zapieczętowując je, aby nie umarły tak jak ich matka. Ze swoimi siedmioma córkami/narzeczonymi miał siedmioro dzieci zwanych Lewiatanami.
SCP-231[]
Fundacja SCP była w stanie zneutralizować lub zniszczyć sześć pierwszych dzieci, ale siódme - najsilniejsze, jeszcze się nie narodziło. Przebywa w SCP-231-7, której poród jest zapobiegany za pomocą Procedury 110-Montuak, opracowanej przez naukowca Roberta Montauk.
Nie wiadomo, na czym ta procedura faktycznie polega, ale sugeruje się, że na brutalnych aktach przemocy, takich jak gwałt i tortury, mające na celu powstrzymanie narodzin kolejnego Lewiatana.
Rada O5 stała się jednak podejrzliwa, gdy zdała sobie sprawę, że to przecież Dzieci Szkarłatnego Króla (ludzki kult, który go wyznaje) wymyśliły ten rytuał, przy czym zostawiły wskazówki do tego jak go przeprowadzać, co doprowadziło ich do wniosku, że tak naprawdę działają na korzyść Szkarłatnego Króla. Po śledztwie odkryli, że siódma narzeczona nie była podobna do pozostałych. W przeciwieństwie do swych sióstr ona swego czasu, urodziła wielkich bohaterów, którzy walczyli przeciwko Szkarłatnemu Królowi, więc jego Dzieci celowo pozwoliły Fundacji odkryć ten rytuał, aby powstrzymać dziewczynę od urodzenia najwspanialszego.
Mając to na uwadze Fundacja zatrzymała Procedurę 110-Montauk, co doprowadziło do narodzin SCP-999, teraz uważanego za jedyną istotę, która może pokonać swojego ojca/dziadka.
Córki Szkarłatnego Króla to: A'tivik, A'ghor, A'distat, A'zieb, A'nuht, A'tellif i A'habbat.
SCP-2317[]
Według 5 Iteracji artykułu SCP-2317 Szkarłatny Król jest istotą uwięzioną wewnątrz SCP-2317, czyli na pustyni, w innym wymiarze, do którego można się dostać za pomocą anomalnych XIX-wiecznych drewnianych drzwi. W 6 Iteracji ujawniono jednak, że ta istota jest w rzeczywistości ████, Pożeraczem Światów, bytem klasy Apollyon, który przedostanie się do rzeczywistości Fundacji w ciągu 30 lat.
Rada O5 jest zaskakująco apatyczna wobec nieuniknionego ataku Pożeracza, ponieważ nie może nic z tym zrobić, więc uważa, że utrzymywanie morali swojego personelu jest ważniejsze niż bezowocne próby uwięzienia na stałe SCP-2317-K. W ten sposób powstał mit Szkarłatnego Króla wraz z fałszywym rytuałem, znanym jako Procedura 220-Calabasas, która rzekomo może "uspokoić" i zabezpieczyć uwięzioną istotę.
Czy Szkarłatny Król naprawdę istnieje i czy jest nim SCP-2317-K, pozostaje to do interpretacji czytelnika, ponieważ świat Fundacji SCP nie ma ustalonego jednego kanonu. Niektórzy pisarze i czytelnicy traktują ich jak jedno i to samo, podczas gdy inni twierdzą, że Pożeracz Światów jest jeszcze potężniejszy niż Szkarłatny Król. Są też tacy, którzy sugerują, że Pożeracz jest tak właściwie sługą Szkarłatnego Króla. Jak jest naprawdę, tego niewiadomo.
Wygląd[]
Z powodu braku dokładnych informacji na ten temat, Szkarłatny Król tak naprawdę nie ma wyglądu.
Artyści często przedstawiają go jako postać podobną do diabła z rogami, czasem z mackami wychodzącymi z jego ciała. Prawdopodobnie jest to odniesienie do twórczości Lovecrafta, na której Szkarłatny Król był, m.in. bazowany. Jest również przedstawiany z oczami na klatce piersiowej i pokryty łańcuchami, które trzyma w rękach.
W opowieści "Three Short Scenes About Death" przedstawiony zostaje krótki opis Szkarłatnego Króla. Jego pięść jest opisana jako potężna i sękata, trzymająca łańcuchy swoich małżonek. Ta sama pięść może bez wysiłku zmiażdżyć gardło mężczyzny. Głos króla jest opisany jako podobny do "ćwierkania miliarda nieskończenie małych owadów", wirujących i nieustannie poruszających się. Nie był ani "wysoki, ani niski, ani kakofoniczny, ani metodyczny".
Według artykułu SCP-001 propozycji Tufto, Król jest bardziej podobny do żywego mema niż do indywidualnej istoty. W efekcie jest ideą nihilizmu i siłą chaosu, i może przyswoić istotę uważaną za niego w aspekt samego siebie.
Moce i zdolności[]
Prawdziwa moc Szkarłatnego Króla jest nieznana. Wiemy, że może on podbijać i niszczyć całe światy i cywilizacje oraz zagrażać innym starszym bogom. Dla zwykłych ludzi jest ona prawdopodobnie nie do pojęcia.
Narzeczone i zwolennicy[]
Narzeczone[]
Siedem narzeczonych i ich potomstwo, Lewiatany. Każda z żon posiada własne imię:
- A’tivik (Vaduk/panowanie)
- A’ghor (Kifenn/pragnienie)
- A’distat (Hezhum/spustoszenie)
- A’zieb (Ba/gniew)
- A’nuht (Ner/niedostatek)
- A’tellif (Usheq/ukryty)
- A’habbat (Xokib/nadzieja)
Zwolennicy[]
Szkarłatny Król zgromadził wielu wyznawców, w tym innych bogów, między innymi Fabrykę, Jesera, Gorana, Molocha i Hastura. Z artykułu SCP-231 wynika, że Powieszony Król również mu służy.
Niektórzy ludzie też podążają za Królem, w szczególności dzicy Daevici i Dzieci Szkarłatnego Króla - kult "satanistyczny", który udaje amerykański, prawicowy, milenialistyczny kościół chrześcijański. Grupa składa się z 8 000 prawdziwych kultystów i z około 60 000 chrześcijan, którzy nieświadomie służą interesom wewnętrznego kręgu. Kult ma również bogatych dobroczyńców.
Ciekawostki[]
- Inspiracją dla Szkarłatnego Króla były niezliczone postacie z przeróżnych mitologii i fikcji, a niektóre z nich to: Diabeł, Abaddon, Tyfon, Czarnobóg, Hastur, Nyarlathotep, Karmazynowy Król i Zalgo.
- Szkarłatny Król jest często uważany jako prawdopodobnie prawdziwy lub ostatni etap SCP-2317, nieznanego horroru, z którym nawet Fundacja SCP ma trudności z przechowywaniem i udokumentowaniem. Ponieważ SCP Wiki nie ma ustalonego jednego kanonu, to ostatecznie od interpretacji czytelnika zależy, czy SCP-2317 i Szkarłatny Król są jednym i tym samym, jednak autor SCP-2317 osobiście wierzy, że on i Szkarłatny Król są całkowicie oddzielnymi bytami.
- Jest twórcą SCP-682 i SCP-999.
- Globalna Koalicja Okultystyczna określa Szkarłatnego Króla jako "PTE-616-Mendes-Ex-Machina".
- Inni bogowie i starsze istoty również zgodzili się za nim podążać. Wśród nich byli Jeser, Goran, Moloch i Hastur.
- Spekuluje się, że jest bratankiem Yaldabaoth.
Galeria[]
