Uwaga! Ten złoczyńca jest Prawie Czystym Złem. Oznacza to, że ten złoczyńca jest wyjątkowo nikczemną postacią, aczkolwiek z różnych powodów nie jest wystarczająco nikczemny, aby kwalifikować się jako pełnoprawne Czyste Zło. Może się on nie kwalifikować dlatego, że, pomimo popełnionych okrucieństw i złego charakteru, ma pojedynczą, minimalnie pozytywną cechę lub dokonał co najmniej jednego dobrego czynu, ewentualnie, nie spełnia on wystarczających warunków jako Czyste Zło w porównaniu z innymi całkowicie nikczemnymi złoczyńcami w tym samym dziele. Zawsze się to jednak może zmienić, jeśli np. na skutek nowych wydarzeń lub popełnionych nowych czynów w fabule, złoczyńca może zostać uznany za pełnoprawne Czyste Zło.
|
Ungolianta – przodkini Szeloby i Wielkich Pająków. Początkowo była sojusznikiem Morgotha w Amanie, a także przez krótki czas w Śródziemiu. Po kłótni z Czarnym Panem zamieszkała w Nan Dungortheb, gdzie prawdopodobnie zmarła.
Biografia[]
Prawdziwe pochodzenie Ungolianty nie jest znane. Mówi się, że pochodzi z samej ciemności, która leży wokół Ardy.
Podczas pobytu Morgotha w niewoli, żyła w południowej części Amanu. Po tym jak Morgoth zaproponował jej sojusz, ona niechętnie się zgodziła, gdyż obawiała się władzy Valarów. Razem dotarli na wzgórze Ezellohar. Tam Ungolianta wyssała całe światło z Drzew Valinoru, a następnie je zatruła. To sprawiło, że urosła do ogromnych rozmiarów, przez co Morgoth zaczął się jej bać. Później wraz ze swoim sojusznikiem uciekła do Śródziemia.
Morgot chciał wyruszyć do Angbadu, ale Ungolianta zażądała klejnotów, które on ukradł z Formenos. Zjadła je i urosła do jeszcze większych rozmiarów. Następnie zażądała Silmarilii. Gdy Morgoth odmówił, ona go zaatakowała. Jej przeciwnik wydobył z siebie straszliwy krzyk. To spowodowało, że na pomoc Morgothowi przybyli Balrogowie, którzy zmusili ją do ucieczki.
Ungolianta uciekła do Nan Dungortheb, gdzie urodziła swoje swoje potomstwo. Mówi się, że Ungolianta była tak głodna, że w końcu pożarła sama siebie.