 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
Wiedźmy z Krzywuchowych Moczarów są głównymi antagonistkami w fabule Velen w grze Wiedźmin 3: Dziki Gon.
Trzy kobiety o imionach Szepciucha, Kuchta i Prządka są wiedźmami mieszkającymi na Krzywuchowych Moczarach w Velen. Pomimo swojej złej natury, mieszkańcy Velen polegają na nich. W pewnym momencie Geralt spotyka je w poszukiwaniu Ciri.
Biografia[]
Przeszłość[]
Legendy głoszą, że Wiedźmy zostały stworzone jako córki Pani Lasu, jedynej władczyni Velen. Kiedy Pani popadła w szaleństwo, co spowodowało śmierć mieszkańców Velen, Wiedźmy wygnały ją pod Szepczące Wzgórze.
Z biegiem lat mieszkańcy Velen zaczęli przychodzić po pomoc do Wiedźm. Chociaż one godziły się na pomoc, zawsze prosiły o coś w zamian, na przykład o niewolę lub części ciała tych, którym pomogły. Ponadto każdego roku obchodziły szabat na Łysej Górze, na który ludzie z Velen zostali zaproszeni do górskiej wioski, aby świętować. Podczas uroczystości trzech pięknych młodych mężczyzn i kobiet zostało wpuszczonych na górę, gdzie mieli spotkać się z Wiedźmami. Jednak ta trójka zostaje zabita przez Wiedźmy i przerobieni na zupę. W zamian Wiedźmy podarowywały mieszkańcom Velen zaczarowane żołędzie.
Ludzie z Velen, którzy nie byli w stanie nakarmić swoich dzieci, również wysyłali je na „słodką ścieżkę”, która prowadziła do wioski na bagnach. Tam dzieci oczekiwały Wiedźm, które dały im jedzenie. Jednak gdy dzieci zostaną nakarmione, w końcu zostaną pożarte przez Wiedźmy.
Na kilka miesięcy przed przybyciem Geralta do Velen, Anna Strenger, żona Filipa Strengera, miała już dość agresywnego zachowania męża. Zawarła umowę z Wiedźmami, aby pozbyć się nienarodzonego dziecka Strengera. Spodziewała się, że Wiedźmy po prostu sprawią że dziecko zniknie, ale w swoim okrucieństwie sprawiły, że cierpiała przez poronienie. Nie chcąc dotrzymać swojej części umowy, co oznaczało rok niewoli dla Wiedźm, Anna spotkała się z alchemikiem. Ten dał jej wisiorek, który uratował ją przed Wiedźmami, ale straciła go w kłótni z mężem. To pozwoliło Wiedźmom wysłać diabła, który sprowadził Annę do wioski na bagnach. Tam Wiedźmy zmusiły ją do opieki nad dziećmi (które planowały zjeść), a także do działania jako pośrednik między ludźmi a Wiedźmami.
Kiedy Dziki Gon zaczął szukać Ciri, ich generał Imlerith spotkał się z Wiedźmami. Kazał im trzymać ucho na Ciri, a one obiecały to zrobić, zmuszając ludzi, którym pomagały, do odcięcia uszu jako zapłatę. Następnie Wiedźmy zasadzały te uszy wokół bagna i używały ich do szpiegowania.
Spotkanie z Geraltem[]
W poszukiwaniu Ciri Geralt w końcu dotarł do bagiennej wioski. Przekonał Annę, której nie poznał, do nawiązania kontaktu z Wiedźmami i poproszenia ich o pomoc. Zaprowadziła Geralta do gobelinu przedstawiającego trzy siostry. Następnie rozmawiał z Wiedźmami, które zgodziły się ujawnić to, co wiedziały o Ciri. Jednak w zamian poprosiły Geralta o pomoc mieszkańcom wioski Sztygary w pozbyciu się złego ducha ukrytego w Szepczącym Wzgórzu (matce wygnanej przez Wiedźmy). W jaskini Geralt dowiaduje się od ducha, że Wiedźmom nie można ufać. Ostrzega Geralta, że dzieci z bagiennej wioski zginą bez jej pomocy i błaga Geralta, aby ją uwolnił, zamiast ją zabić. W zależności od podjętego wyboru przez Geralta, rezultaty będą inne.
Pomoc duchowi[]
Po uwolnieniu, duch zamienia się w czarnego konia i uwalnia dzieci z bagiennej wioski przed zjedzeniem przez Wiedźmy. Jednak zły duch morduje przy okazji każdego mieszkańca Sztygarów. Kiedy Geralt wraca do Wiedźm, spotykają się z Geraltem osobiście. Są wściekłe na Annę za to, że pozwoliła dzieciom uciec. Przeklinają ją, co później zamienia ją w babę wodną. Próba przełamania klątwy przez Geralta kończy się śmiercią Anny. Wiedźmy ujawniają Geraltowi, że nie powinien był ufać duchowi i że śmierć w Sztygarach to jego wina.
Zniszczenie ducha[]
Po skończonej pracy Wiedźmy są zadowolone. Mieszkańcy Sztygarów pozostają przy życiu. Jednak dzieci w wiosce bagiennej są nie do uratowania i zostaną zjedzone przez Wiedźmy. Razem ze Strengerem Geralt może później wrócić, by uratować Annę.
Wiedźmy następnie wypełniają swoją część umowy. Wyjawiają Geraltowi, że znalazły nieprzytomną Ciri w bagnie i zabrały ją do wioski. Tam czekały na przybycie Imleritha, ale planowały też zjeść część Ciri. Wiedźminka uciekła, zanim zdążyły to zrobić. Dowiedziawszy się o tym, Geralt odchodzi, ale obiecuje Wiedźmom, że wróci i je zabije. Odpowiadają, że widziały powrót Geralta, ale to nie one umrą.
Sabat[]
Po bitwie o Kaer Morhen Ciri i Geralt polują na Imleritha. Odkrywają, że jest gościem specjalnym na Łysej Górze, gdzie Wiedźmy świętują swój szabat. Geralt i Ciri infiltrują górę i podczas gdy Geralt udaje się na szczyt, by walczyć z Imlerithem, Ciri wchodzi do jaskini, by znaleźć Wiedźmy. Potykając się przez jaskinię, w końcu znajduje je, o kształtach nagich młodych kobiet. Gotują gulasz z części ludzkiego ciała. Ciri skacze przed nimi, a siostry wracają do swoich brzydkich, prawdziwych postaci. Następnie prowokują Ciri, która walczy i je pokonuje.
Po walce Ciri sprawdza, czy Wiedźmy naprawdę nie żyją. Podczas gdy Szepciucha i Kuchta są martwe, Prządka wstaje. Wyrywa Ciri wiedźmiński medalion Vesemira z gardła i zanim Ciri zdąży ją zabić, przemienia się w stado kruków. Następnie wylatuje z jaskini i ucieka z Łysej Góry.
Ciekawostki[]
- Są mocno inspirowane Babą Jagą, pochodzącą z mitologii słowiańskiej.
- Są mocno zainspirowane trzema Siostrami z Makbeta Szekspira, które są potężnymi stworzeniami i definiują przeznaczenie, którym są Wiedźmy w Velen. Ich wpis w Bestiariuszu wspomina o domniemanej sztuce Macveth, czyniąc nawiązanie do dzieła Szekspira jeszcze wyraźniejszym.
- W mitologii słowiańskiej istnieją trzy siostry losu zwane Rozhanitse lub Sudjaje (w zależności od regionu na terytorium słowiańskim), które podobno splatają losy każdego nowo narodzonego dziecka. Jedna tka jego śmierć, druga tka jego mocne i słabe strony, a trzecia tka szczęście, długie życie i dobrobyt. Możliwe, że to tez było inspiracją dla postaci Wiedźm.
- Mit o Siostrach Losu jest powszechny we wszystkich europejskich mitologiach. W Grecji nazywano je Moirai, w Rzymie Parcai, podczas gdy na terytorium nordycko-germańskim nazywano je Norny.