Wielkie Pająki – ogromne pająki, które pojawiają się w legendarium Śródziemia. Pojawili się w Silmarillionie, Hobbicie i Władcy Pierścieni. Filmowe adaptacje, w których pojawili się to: Hobbit: Niezwykła Podróż, Hobbit: Pustkowie Smauga i Władca pierścieni: Powrót króla, które zostały stworzone przez Petera Jacksona. Wydają się pogardzać światłem, dlatego żyją w mrocznych i niebezpiecznych miejscach, gdzie światło nie może się dostać.
Historia[]
Pierwszym przedstawicielem tej rasy była Ungolianta, która sprzymierzyła się z Morgothem. Oboje razem zniszczyli Drzewa Valinoru, zabili Finwëgo (który był ojcem Fëanora) oraz ukradli Silmarilie. Uciekli później razem do Śródziemia. Tam Ungolianta była nadal głodna, więc poprosiła Morgotha o Silmarilie. Gdy odmówił, rzuciła się na niego. Morgoth wezwał na pomoc swoich Balrogów, którzy przegonili Ungoliantę. Pajęczyca uciekła i skryła się w górach na północ od Doriathu. Tam żyła i mnożyła się, a jej dzieci zasiedliły okoliczne ziemie. Nie wiadomo co się z nią stało. Być może w końcu sama siebie zjadła.
Podczas podróży do Ereboru, Bilbo Baggins i Krasnoludy została zaatakowane i pojmana przez Wielkie Pająki, które chciały ich zjeść. Bilbo jednak użył ostrza Elfów i uwolnił kompanów, po czym uciekli od pająków.
Frodo podczas swej misji zniszczenia Jedynego Pierścienia został dwa razy zaatakowany przez Szelobę i za drugim razem poważnie zraniony. Jednak Sam Gamgee użył miecza Froda i przepędził Szelobę, poważnie ją przy tym raniąc. Nie wiadomo, czy pajęczyca przeżyła, czy zmarła z powodu odniesionych ran.