 |
Uwaga! Ten złoczyńca został uznany za Czyste Zło. W związku z tym jest jednym z najgorszych złoczyńców, pozbawionym jakichkolwiek pozytywnych cech i bez żadnych szans na nawrócenie się. Nawet jeśli posiada jakieś pojedyncze pozytywne cechy, to najczęściej są one całkowicie fałszywe, nieszczere i w ogóle nie usprawiedliwiają ohydnych zbrodni, jakich złoczyńca się dopuścił, albo jeśli posiada jakieś humorystyczne lub komediowe momenty, to nijak one nie umniejszają dokonanych przez niego nikczemnych czynów. Dla tego rodzaju złoczyńcy robienie złych rzeczy jest tak naturalne, jak oddychanie.
|
 |
Uwaga! Ta strona może zawierać treści nieodpowiednie dla młodszych widzów takie jak: wulgarny język, brutalne obrazki lub podteksty seksualne. Jeżeli masz co najmniej 18 lat lub mocniejsza treść nie robi na tobie wrażenia, możesz bez problemu przeglądać tę stronę. W przeciwnym wypadku powinieneś ją zamknąć.
|
William „Dziki Bill” Wharton - główny antagonista powieści Stephena Kinga Zielona mila i jej filmowej adaptacji.
Jest dzikim, niebezpiecznym wielokrotnym mordercą, który jest zdeterminowany, aby zrobić jak najwięcej kłopotów, zanim zostanie stracony. Jest również odpowiedzialny za zabicie rodziny, zgwałcenie dwójki dzieci i wrobienie w to Johna Coffeya. Był także arcy-nemezis Johna Coffeya i Paula Edgecomba.
W jego rolę wcielił się Sam Rockwell, znany z roli Erica Knoxa, Justina Hammera, Billy'ego Bickle'a i Jasona Dixona.
Biografia[]
Przeszłość[]
Jako dziecko popełnił kilka wykroczeń, od drobnej kradzieży po wtargnięcie i podpalenie na małą skalę. Kiedy miał 18 lat, został kiedyś przyłapany na molestowaniu 9-letniej dziewczynki.
Zielona mila[]
Na początku książki trafia do więzienia. Na początku wydaje się być w stanie katatonii, ale tylko udawał. Gdy tylko wszedł do więzienia, wpada w szał i atakuje strażników. Paul Edgecombe, jeden z dwóch bohaterów, wyciąga broń, ale nie może zastrzelić Billa z powodu infekcji dróg moczowych – Dziki Bill uderzył go kolanem w krocze, co było nieznośnie bolesne z powodu infekcji. Percy Wetmore wyjmuje swoją pałkę, ale jest sparaliżowany prawdopodobnie ze strachu i wstaje, obserwując, jak Dziki Bill atakuje innych strażników. Dziki Bill zostaje ostatecznie pokonany, gdy Brutus „Brutal” Howell, jeden z pozostałych strażników, bierze pałkę Percy’ego i uderza nią w głowę Dzikiego Billa. Dziki Bill wkrótce sprawia wiele kłopotów zarówno strażnikom, jak i więźniom, obrażając ich i znęcając się przy każdej nadarzającej się okazji.
Po tym, jak John Coffey, niesprawiedliwie oskarżony więzień, który leczy ludzi poprzez wysysanie z nich chorób/dolegliwości i wyrzucanie ich z chorych, odmawia dzielenia się swoim chlebem kukurydzianym z Billem, zaczyna sprawiać kłopoty, oddając mocz na buty Harry'ego Terwilligera, po czym żartobliwie proponuje im defekowanie się na nich później. W ramach kary strażnicy strzelają do Dzikiego Billa wężem strażackim, wkładają go w kaftan bezpieczeństwa i zamykają w wyściełanym pokoju. Podczas tego wpada w złość, że nazywa się go „Dzikim Billem” i poucza strażników o różnicy między historycznym „Dzikim Billem” Hickokiem a Billym the Kid (jego preferowany epitet). Znowu trafia do wyściełanego pokoju po tym, jak wypluł na Brutala ciastko księżycowe.
Później Percy Wetmore straszy Eduarda Delacroix, który ślizga się i upada. Mówi, że "tylko się bawił", zanim Dziki Bill wyciąga rękę z celi i chwyta Percy'ego. Trzyma Percy'ego za szyję, maca go za krocze i szepcze mu do ucha kilka sugestywnych komentarzy, zanim go wypuszcza, mówiąc, że on też „tylko się bawił”. Te działania przerażają Percy'ego tak bardzo, że zaczyna płakać i moczy się, ku rozbawieniu Dzikiego Billa. Po tym wydaje się, że boi się Dzikiego Billa, ponieważ zanim zostanie zamknięty w wyściełanej celi, błaga innych strażników, aby nie umieszczali go w celi Dzikiego Billa.
Zanim John Coffey zostaje zabrany do domu naczelnika, by wyleczyć chorą na raka żonę naczelnika, Dziki Bill chwyta Coffeya za ramię. Ten kontakt pozwala Coffeyowi zajrzeć do wnętrza serca Billa i ujawnia, że Dziki Bill zgwałcił i zamordował dwie młode dziewczyny, za które Coffey był obwiniany. Aby Dziki Bill nie sprawiał więcej kłopotów, strażnicy dają mu odurzoną RC Colę, która go ogłusza, podczas gdy przemycają Coffeya z więzienia. Kiedy Coffey wraca do więzienia, zwraca chorobę do Percy'ego, który albo poprzez kontrolowanie go przez Johna, albo dobrowolnie z obrzydzenia do działań Whartona, następnie strzela do Dzikiego Billa, zanim wpadnie w stan katatoniczny. Zapytany, dlaczego to zrobił, John powiedział, że „[On] ukarał złych ludzi. [On] ukarał ich obu”.
Osobowość[]
—John Coffey do Williama Whartona.
William Wharton jest niezwykle psychotyczny, okrutny, przebiegły, wstrętny i niebezpieczny. W rzeczywistości jest najbardziej szalonym i obłąkanym przestępcą, z jakim Edgecomb i jego towarzysze mieli do czynienia. Ukrywa swoje krwiożercze, sadystyczne i destrukcyjne zachowanie pod przyćmioną i psotną fasadą. Nie znosi żadnych autorytetów, więc czerpie rozkosz z dręczenia innych strażników, głównie Percy'ego Wetmore'a, choć znęca się także nad innymi więźniami dla zabawy lub z nudów.
William Wharton jest całkowicie pozbawiony wyrzutów sumienia, pozbawiony jakichkolwiek altruistycznych cech i miał nadzieję, że spowoduje maksimum kłopotów przed jego nieuchronną śmiercią, co mu się udało. Sądząc po jego zbrodniach, możliwe jest, że Wharton lekceważy kobiety, ponieważ jedną z trzech osób, które zabił w napadzie, była kobieta w ciąży, a przed aresztowaniem zgwałcił i zabił dwie małe dziewczynki.
Wharton okazuje się również rasistą. Często obraża Johna Coffeya rasistowskimi obelgami w kilku rozmowach, które z nim prowadzi. Ponadto, na krótko przed odejściem od swojego napoju, stwierdza, że biali i czarni powinni mieć różne krzesła elektryczne, odnosząc się do segregacji, która była powszechna w jego czasach. To, wraz z innymi jego cechami, czyni go jeszcze bardziej nieprzyjemnym niż jest.
Możliwe jest również, że jest biseksualny, ponieważ wydaje się być podniecony seksualnie podczas obmacywania Wetmore'a. Kiedy łapie Percy'ego, chwyta go po omacku za pachwinę i szepcze niepokojące seksualne słowa do jego ucha. To również zapowiada jego prawdziwą naturę i to, że był odpowiedzialny za zgwałcenie i zamordowanie Kathy i Cory Detterick.
Wharton nienawidzi nazywania go Dzikim Billem, ponieważ uważa Dzikiego Billa Hickoka za oszusta, który siedział tyłem do drzwi i został zabity przez pijaka, a zamiast tego woli, by nazywano go Billy The Kid. Gdy po raz pierwszy strażnicy nazwali go Dzikim Billem, mogli zobaczyć jego prawdziwe oblicze, a nie techniki kamuflażu przebiegłego zwierzęcia.
Jedyną rzeczą, której Wharton wydaje się naprawdę obawiać, jest założenie kaftana bezpieczeństwa i umieszczenie go w wyściełanym pokoju izolacyjnym, który jest wykorzystywany jako kara dla więźniów, którzy sprawiają kłopoty na Zielonej Mili. Kiedy po raz pierwszy został umieszczony w środku, wydawało się, że zaczął odczuwać klaustrofobię, gdy został wciągnięty do środka. Jednak sugeruje się również, że nienawidzi uczucia radzenia sobie z tym, do czego przeznaczony jest pokój: osadzenie więźnia samotnie, w ciemności i niezdolnym do poruszania się, z niczym innym, jak tylko „zastanowieniem się” nad jego zachowaniem. Wharton jest dwukrotnie umieszczany w pokoju za swoje wybryki wobec strażników, a później grozi mu, że zostanie umieszczony w środku do czasu jego egzekucji przez Edgecomba za śpiewanie szyderczej piosenki o sabotowanej egzekucji Dela, która natychmiast go ucisza.